به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرداماد

میردامادرباعی هاشمارهٔ ۱۵۵: عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند

660عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند

خاک قدمش به هیچ افسر ندهند

گر سنگ بلا ببارد ابر غم دوست

آن سنگ به صد هزار گوهر ندهند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۴: عقل از خبر وصل تو از هوش رود 2شمارهٔ ۱۵۵: عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند 3شمارهٔ ۱۵۶: کو عشق که باده سکونم ریزد 4شمارهٔ ۱۵۷: گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد 5شمارهٔ ۱۵۸: کفتم که چو بخت هجر در خواب شود 6شمارهٔ ۱۵۹: گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید 7شمارهٔ ۱۶۰: گفتی شب هجرت از چه تب می زاید 8شمارهٔ ۱۶۱: گفتی شودت ز وصلم اقبال بلند 9شمارهٔ ۱۶۲: گر ابر نمی ز چشم من بردارد 10شمارهٔ ۱۶۳: مه پیش رخت به عذرخواهی آید 11شمارهٔ ۱۶۴: نتوان ز غم تودل به تدبیر برید 12شمارهٔ ۱۶۵: وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود 13شمارهٔ ۱۶۶: هجران تو چون وصال جاوید شود 14شمارهٔ ۱۶۷: هرچند طریق خدمت ما بد بود 15شمارهٔ ۱۶۸: یا در چمن قدس وطن باید کرد 16شمارهٔ ۱۶۹: یکچند به کنج خلوتم جا دادند 17شمارهٔ ۱۷۰: یادم چو از آن عزم سفر می آید 18شمارهٔ ۱۷۱: جز یاد تو در سینه ما یاد مباد 19شمارهٔ ۱۷۲: آنکس که به یادت دل شیدا دارد 20شمارهٔ ۱۷۳: آن باده که آفتاب جام است بیار 21شمارهٔ ۱۷۴: از سور غم عشق توای ماه اگر 22شمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر 23شمارهٔ ۱۷۶: از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .24شمارهٔ ۱۷۷: افتاد دلم درتک و پوئی دیگر 25شمارهٔ ۱۷۸: ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر 26شمارهٔ ۱۷۹: ای درد تو جان عاشقان را افسر 27شمارهٔ ۱۸۰: ای دوست بیا و دل آواره ببر 28شمارهٔ ۱۸۱: ای مایه آرایش دکان هنر 29شمارهٔ ۱۸۲: ای مایه زیب زندگانی چو هنر 30شمارهٔ ۱۸۳: با عشق نشین دگر تو ای دل زنهار 31شمارهٔ ۱۸۴: در ساغر دل خون ز شراب اولیتر 32شمارهٔ ۱۸۵: آن جوهری جان که مرا عمر دراز 33شمارهٔ ۱۸۶: چون خواست مرا دور جهان شعبده باز 34شمارهٔ ۱۸۷: دل سیر نگردد از غم دوست چو آز 35شمارهٔ ۱۸۸: یاد شب وصل آن مه مهر افروز 36شمارهٔ ۱۸۹: بیروی تو آرام ندارم هرگز 37شمارهٔ ۱۹۰: ای سینه به آتش غم عشق بساز 38شمارهٔ ۱۹۱: ای دل به فراق یار بگداز و بسوز 39شمارهٔ ۱۹۲: در وصف تو خلق دو جهان از آغاز 40شمارهٔ ۱۹۳: ای داغ غم تو بر جبین ها که مپرس 41شمارهٔ ۱۹۴: ای ریخته خونها به زمین ها که مپرس 42شمارهٔ ۱۹۵: خواهم شود این زمانه را در نفیس 43شمارهٔ ۱۹۶: سوز غم عشق تو به دل ما را بس 44شمارهٔ ۱۹۷: آن نامه که درد ماش چون در درگوش 45شمارهٔ ۱۹۸: ای از تو سرای دل پر افغان و خروش 46شمارهٔ ۱۹۹: چون گرد بلا خاست ز میدان وداع 47شمارهٔ ۲۰۰: ای در ولایت ترا کعبه صدف 48شمارهٔ ۲۰۱: خورشید همی هراسد از روزن عشق 49شمارهٔ ۲۰۲: دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک 50شمارهٔ ۲۰۳: این کاخ هزار در که باشد صد رنگ 51شمارهٔ ۲۰۴: تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ 52شمارهٔ ۲۰۵: از حسن تو ای فارس میدان جمال 53شمارهٔ ۲۰۶: ای دست شکوه تو قوی از اقبال 54شمارهٔ ۲۰۷: بگذار که در عشق بفرساید دل 55شمارهٔ ۲۰۸: دی قاصد نامه ای که از منزل دل 56شمارهٔ ۲۰۹: یاد نمک صحبتت ای مهر گسل 57شمارهٔ ۲۱۰: یارب به حق محمد آن ختم رسل 58شمارهٔ ۲۱۱: اعیان جهان نیست پسند عاقل 59شمارهٔ ۲۱۲: گردید الف قامت ما آخر دال 60شمارهٔ ۲۱۳: آیند ملائک سحر از عرش عظیم 61شمارهٔ ۲۱۴: آئینه به کف حسن پرستی دیدم 62شمارهٔ ۲۱۵: از شوق تو شاها به جهان آمده ام 63شمارهٔ ۲۱۶: از صحبت خلق دیده بر دوخته ام 64شمارهٔ ۲۱۷: از عشق تو در سر هوسی داشته ام 65شمارهٔ ۲۱۸: از نور رخ تو چون بیارایم چشم 66شمارهٔ ۲۱۹: افتاده به روزگار کارم چکنم 67شمارهٔ ۲۲۰: امشب به غم تو با قضا کوشیدم 68شمارهٔ ۲۲۱: اشراق یکی راه فلک ساز کنم 69شمارهٔ ۲۲۲: ای آنکه بجز رهت رهی نسپارم 70شمارهٔ ۲۲۳: ای وقف غمت سراچه تنگ دلم 71شمارهٔ ۲۲۴: ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم 72شمارهٔ ۲۲۵: این چرخ کدوئیست کهن باده منم 73شمارهٔ ۲۲۶: ای جان من از عشق تو پیمانه غم 74شمارهٔ ۲۲۷: ای عشق تو کرده غارت ایمانم 75شمارهٔ ۲۲۸: ای در ته دریای گناهان شده گم 76شمارهٔ ۲۲۹: با آتش دل به عشق همخوابه شدم 77شمارهٔ ۲۳۰: با خون جگر ز شوق جانان گریم 78شمارهٔ ۲۳۱: با خوی تو لاف آشنائی چه زنم 79شمارهٔ ۲۳۲: بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم 80شمارهٔ ۲۳۳: بالعل تو تنگ های شکر چکنم 81شمارهٔ ۲۳۴: تا با سر زلفت آشنائی دارم 82شمارهٔ ۲۳۵: تاعشق تو در گشود بر روی دلم 83شمارهٔ ۲۳۶: تا با غم دوست عهد صحبت بستم 84شمارهٔ ۲۳۷: تا عهد وصال گنج عشقت بستم 85شمارهٔ ۲۳۸: تانیت صحبت وصالت بستم 86شمارهٔ ۲۳۹: تسخیر ممالک معانی کردم 87شمارهٔ ۲۴۰: خون شد جگرم که غرق خون باد دلم 88شمارهٔ ۲۴۱: خاکستر گلخن عدم باد دلم 89شمارهٔ ۲۴۲: خواهم هدف تیر عتابت باشم 90شمارهٔ ۲۴۳: در گلشن ایجادم اگر خار توام 91شمارهٔ ۲۴۴: دل مخزن اسرار الهی کردم 92شمارهٔ ۲۴۵: در خانه عشق تا که من بنشستم 93شمارهٔ ۲۴۶: دی با یاری بسوی گرمابه شدم 94شمارهٔ ۲۴۷: در دیده چو خار گشته خوابم چکنم 95شمارهٔ ۲۴۸: دلدار نشد به وصل یارم چکنم 96شمارهٔ ۲۴۹: رهبان کلیسیای دوران شده ام 97شمارهٔ ۲۵۰: رخت خود از اینسوی برون بربستم 98شمارهٔ ۲۵۱: کی باد ز شر تن اخسا برهیم 99شمارهٔ ۲۵۲: کو مرگ که مایه حیاتش گیرم 100شمارهٔ ۲۵۳: گفتم روم از عشق تو در معدن غم 101شمارهٔ ۲۵۴: گفتم به تو ای نورده روزن چشم 102شمارهٔ ۲۵۵: گاهی آتش از تف درون می سازم 103شمارهٔ ۲۵۶: ما سطح فلک قعر زمین می شمریم 104شمارهٔ ۲۵۷: مرغ چمن وصلم و چون اهرمنم 105شمارهٔ ۲۵۸: من علم گیاه حرم توحیدم 106شمارهٔ ۲۵۹: موسایم و در طور لقا می طلبم 107شمارهٔ ۲۶۰: مائیم که با فقر و فنا ساخته ایم 108شمارهٔ ۲۶۱: من خالق کن فکان ترا می دانم 109شمارهٔ ۲۶۲: نه در خور داغ تو جبینی دارم 110شمارهٔ ۲۶۳: یکباره بترک دار دنیاگفتم 111شمارهٔ ۲۶۴: دنیا نه به خاک نه به آبش میدان 112شمارهٔ ۲۶۵: آکنده به آتش دل بی حاصل من 113شمارهٔ ۲۶۶: آن نیستی اینکه نام داری انسان 114شمارهٔ ۲۶۷: ای زلف سیه کرده بلای دل من 115شمارهٔ ۲۶۸: ای کهتر فضل تو هزار افلاطون 116شمارهٔ ۲۶۹: ای وصل تو اختر مراد دل من 117شمارهٔ ۲۷۰: اکنون که شدی مه خرد برده من 118شمارهٔ ۲۷۱: ای زنگ غمت صیقل آئینه من 119شمارهٔ ۲۷۲: ای یاد تو سرمایه بیهوشی من 120شمارهٔ ۲۷۳: ای خون ز تو باده روان دل من 121شمارهٔ ۲۷۴: ای باد سلام من نومید رسان 122شمارهٔ ۲۷۵: ای خون دل از عشق تو در گردن من 123شمارهٔ ۲۷۶: ای وصل تو ناداشته پاس دل من 124شمارهٔ ۲۷۷: ای گلخن غم کرده سرای دل من 125شمارهٔ ۲۷۸: ای عشق تو فرخنده همای دل من 126شمارهٔ ۲۷۹: ای زلف تو جزیه گیر عود دل من 127شمارهٔ ۲۸۰: اشراق دل از غم بتان شاد مکن 128شمارهٔ ۲۸۱: ای ز آتش غم نهفته چاک دل من 129شمارهٔ ۲۸۲: ای عشق تو نور خانه سوز دل من 130شمارهٔ ۲۸۳: ای آتش تو مرهم داغ دل من 131شمارهٔ ۲۸۴: ای وهم تو از مزیفاتی بس کن 132شمارهٔ ۲۸۵: ای دیده عقل کلبه نقاشی کن 133شمارهٔ ۲۸۶: ای مرهم زخم اندرون دل من 134شمارهٔ ۲۸۷: این پند نگاهدار هموار ای تن 135شمارهٔ ۲۸۸: تا یافت شود مگر برای دل من 136شمارهٔ ۲۸۹: تا دور شدی ز چشم غمدیده من 137شمارهٔ ۲۹۰: تیغ از تو ولبیک نهانی از من 138شمارهٔ ۲۹۱: از جاهت صدرا گرفته باج از گردون 139شمارهٔ ۲۹۲: چندانکه نمود بیش کوشش دل من 140شمارهٔ ۲۹۳: چون جزر اصم گوش طبیب دوران 141شمارهٔ ۲۹۴: در سینه چودوزخ آتشی کردم من 142شمارهٔ ۲۹۵: شاها ز زمانه گم شد آسایش من 143شمارهٔ ۲۹۶: گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من 144شمارهٔ ۲۹۷: می آمد دی بسان اقبال شهان 145شمارهٔ ۲۹۸: هر روز ز بهر دل بیحاصل من 146شمارهٔ ۲۹۹: یک چند دلافرامش از دنیا کن 147شمارهٔ ۳۰۰: یارب که بکوی خویش پابستم کن 148شمارهٔ ۳۰۱: یارب به که گویم اندرین دیر کهن 149شمارهٔ ۳۰۲: بر پهنه دهر خنگ بیداد مران 150شمارهٔ ۳۰۳: یک عمر اسیر درد پنهان بودن 151شمارهٔ ۳۰۴: یاد آور روی دوست را گل می دان 152شمارهٔ ۳۰۵: ای دوست منم ز جرم شرمنده تو 153شمارهٔ ۳۰۶: ای دیده زکات گیر نظاره تو 154شمارهٔ ۳۰۷: ای راحت سینه سینه رنجور از تو 155شمارهٔ ۳۰۸: ای صبح خجل ز روی فرخنده تو 156شمارهٔ ۳۰۹: جان چون تن و تن چو جان کند قدرت ت ...157شمارهٔ ۳۱۰: در بزم محبت امشب از دولت تو 158شمارهٔ ۳۱۱: شد غرفه به خون جگر آواره تو 159شمارهٔ ۳۱۲: کو عمر که داد عیش بستانم ازو 160شمارهٔ ۳۱۳: هرتن که سرشت بد بود محضر او 161شمارهٔ ۳۱۴: مستیم و خراب کنج میخانه تو 162شمارهٔ ۳۱۵: ای دل نشدی تا به ره عشق آگاه 163شمارهٔ ۳۱۶: در راه تو دیوانه شدن ما را به 164شمارهٔ ۳۱۷: ای سرو ز بالای تو پست افتاده 165شمارهٔ ۳۱۸: دل در غمت از دو کون برداشته به 166شمارهٔ ۳۱۹: جز راه صفا بهیچ ره پای منه 167شمارهٔ ۳۲۰: سر گشتگی دور زمان یعنی چه 168شمارهٔ ۳۲۱: ای عشق مگر مایه بود آمده ای 169شمارهٔ ۳۲۲: من کیستم از خویش به تنگ آمده ای 170شمارهٔ ۳۲۳: من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای 171شمارهٔ ۳۲۴: ای تیره شب فراق آخر به سر آی 172شمارهٔ ۳۲۵: از گردش نه مدار غافل نشوی 173شمارهٔ ۳۲۶: اشراق تو هستی ثمر بید کنی 174شمارهٔ ۳۲۷: ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی 175شمارهٔ ۳۲۸: ای دل ز چه از علم وسیطی نکنی 176شمارهٔ ۳۲۹: ای دیده ز اشک بی متاعم نکنی 177شمارهٔ ۳۳۰: ای دیده دگر خرد تباهی نکنی 178شمارهٔ ۳۳۱: ای دیده به آتش آشنائی نکنی 179شمارهٔ ۳۳۲: ای دیده به روشنی چو اختر بادی 180شمارهٔ ۳۳۳: تا روز رخت شد چو شراب عنبی 181شمارهٔ ۳۳۴: تاراج متاع اختیارم کردی 182شمارهٔ ۳۳۵: دل پیش غمت جزیه برد غمناکی 183شمارهٔ ۳۳۶: در ده می لعل لاله گون صافی 184شمارهٔ ۳۳۷: عمری بگذشت از آنکه در خواب شبی 185شمارهٔ ۳۳۸: گرد دل من ز غم حصاری کردی 186شمارهٔ ۳۳۹: هستی بتو قائم است و موجود توئی 187شمارهٔ ۳۴۰: یکدم ز دل فکار بیرون نروی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ