به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرداماد

میردامادرباعی هاشمارهٔ ۱۳۶: در دام تو هیچ جان گرفتار مباد

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دام تو هیچ جان گرفتار مباد

پود غم تو دل کسش تار مباد

با ما گفتی که روز عمرت چون است

روزم چه که هیچ شب چنین تار مباد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۵: در عهد کفت کزوسخا می بارد 2شمارهٔ ۱۳۶: در دام تو هیچ جان گرفتار مباد 3شمارهٔ ۱۳۷: در عهد غمت دل چه جوانیها کرد 4شمارهٔ ۱۳۸: در جام دل آن باده که دی دلبر کرد 5شمارهٔ ۱۳۹: دی چرخ که از بقا مبادش امید 6شمارهٔ ۱۴۰: در غیر دلم غم تو مأوا نکند 7شمارهٔ ۱۴۱: در خنده چو بر لعل تو شکر چسبد 8شمارهٔ ۱۴۲: در گلشن ما سمن مغیلان آید 9شمارهٔ ۱۴۳: در دشت وجودم که فلک می پوید 10شمارهٔ ۱۴۴: در باغ ز عشق تو چمن می سوزد 11شمارهٔ ۱۴۵: در کعبه قل تعالو از مام که زاد 12شمارهٔ ۱۴۶: روزی دلم از غم تو بگسسته شود 13شمارهٔ ۱۴۷: زان پیش که خاک ما فلک کوزه کند 14شمارهٔ ۱۴۸: زان پیش که جان ز نور بی مایه شود 15شمارهٔ ۱۴۹: زین باده که دل زجام غیرت نوشید 16شمارهٔ ۱۵۰: زین شعله که دل چو جانش در بر گیرد 17شمارهٔ ۱۵۱: ز آنروز که از سستی بخت ناشاد 18شمارهٔ ۱۵۲: شب بر دل من دوره غم می بیزد 19شمارهٔ ۱۵۳: شد تن همه دل دلستان می آید 20شمارهٔ ۱۵۴: عقل از خبر وصل تو از هوش رود 21شمارهٔ ۱۵۵: عشاق به تیغ عشق جز سر ندهند 22شمارهٔ ۱۵۶: کو عشق که باده سکونم ریزد 23شمارهٔ ۱۵۷: گفتی که فلان ز هجر ما چون باشد 24شمارهٔ ۱۵۸: کفتم که چو بخت هجر در خواب شود 25شمارهٔ ۱۵۹: گر بیخبری کز تو بدین دل چه رسید 26شمارهٔ ۱۶۰: گفتی شب هجرت از چه تب می زاید 27شمارهٔ ۱۶۱: گفتی شودت ز وصلم اقبال بلند 28شمارهٔ ۱۶۲: گر ابر نمی ز چشم من بردارد 29شمارهٔ ۱۶۳: مه پیش رخت به عذرخواهی آید 30شمارهٔ ۱۶۴: نتوان ز غم تودل به تدبیر برید 31شمارهٔ ۱۶۵: وقت آمده کاین جان و تنم پاک رود 32شمارهٔ ۱۶۶: هجران تو چون وصال جاوید شود 33شمارهٔ ۱۶۷: هرچند طریق خدمت ما بد بود 34شمارهٔ ۱۶۸: یا در چمن قدس وطن باید کرد 35شمارهٔ ۱۶۹: یکچند به کنج خلوتم جا دادند 36شمارهٔ ۱۷۰: یادم چو از آن عزم سفر می آید 37شمارهٔ ۱۷۱: جز یاد تو در سینه ما یاد مباد 38شمارهٔ ۱۷۲: آنکس که به یادت دل شیدا دارد 39شمارهٔ ۱۷۳: آن باده که آفتاب جام است بیار 40شمارهٔ ۱۷۴: از سور غم عشق توای ماه اگر 41شمارهٔ ۱۷۵: از شرم رخت چهره نهان دارد مهر 42شمارهٔ ۱۷۶: از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .43شمارهٔ ۱۷۷: افتاد دلم درتک و پوئی دیگر 44شمارهٔ ۱۷۸: ای خدمت تو ز زندگانی خوشتر 45شمارهٔ ۱۷۹: ای درد تو جان عاشقان را افسر 46شمارهٔ ۱۸۰: ای دوست بیا و دل آواره ببر 47شمارهٔ ۱۸۱: ای مایه آرایش دکان هنر 48شمارهٔ ۱۸۲: ای مایه زیب زندگانی چو هنر 49شمارهٔ ۱۸۳: با عشق نشین دگر تو ای دل زنهار 50شمارهٔ ۱۸۴: در ساغر دل خون ز شراب اولیتر 51شمارهٔ ۱۸۵: آن جوهری جان که مرا عمر دراز 52شمارهٔ ۱۸۶: چون خواست مرا دور جهان شعبده باز 53شمارهٔ ۱۸۷: دل سیر نگردد از غم دوست چو آز 54شمارهٔ ۱۸۸: یاد شب وصل آن مه مهر افروز 55شمارهٔ ۱۸۹: بیروی تو آرام ندارم هرگز 56شمارهٔ ۱۹۰: ای سینه به آتش غم عشق بساز 57شمارهٔ ۱۹۱: ای دل به فراق یار بگداز و بسوز 58شمارهٔ ۱۹۲: در وصف تو خلق دو جهان از آغاز 59شمارهٔ ۱۹۳: ای داغ غم تو بر جبین ها که مپرس 60شمارهٔ ۱۹۴: ای ریخته خونها به زمین ها که مپرس 61شمارهٔ ۱۹۵: خواهم شود این زمانه را در نفیس 62شمارهٔ ۱۹۶: سوز غم عشق تو به دل ما را بس 63شمارهٔ ۱۹۷: آن نامه که درد ماش چون در درگوش 64شمارهٔ ۱۹۸: ای از تو سرای دل پر افغان و خروش 65شمارهٔ ۱۹۹: چون گرد بلا خاست ز میدان وداع 66شمارهٔ ۲۰۰: ای در ولایت ترا کعبه صدف 67شمارهٔ ۲۰۱: خورشید همی هراسد از روزن عشق 68شمارهٔ ۲۰۲: دل گشته ز دوریت به مردن نزدیک 69شمارهٔ ۲۰۳: این کاخ هزار در که باشد صد رنگ 70شمارهٔ ۲۰۴: تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ 71شمارهٔ ۲۰۵: از حسن تو ای فارس میدان جمال 72شمارهٔ ۲۰۶: ای دست شکوه تو قوی از اقبال 73شمارهٔ ۲۰۷: بگذار که در عشق بفرساید دل 74شمارهٔ ۲۰۸: دی قاصد نامه ای که از منزل دل 75شمارهٔ ۲۰۹: یاد نمک صحبتت ای مهر گسل 76شمارهٔ ۲۱۰: یارب به حق محمد آن ختم رسل 77شمارهٔ ۲۱۱: اعیان جهان نیست پسند عاقل 78شمارهٔ ۲۱۲: گردید الف قامت ما آخر دال 79شمارهٔ ۲۱۳: آیند ملائک سحر از عرش عظیم 80شمارهٔ ۲۱۴: آئینه به کف حسن پرستی دیدم 81شمارهٔ ۲۱۵: از شوق تو شاها به جهان آمده ام 82شمارهٔ ۲۱۶: از صحبت خلق دیده بر دوخته ام 83شمارهٔ ۲۱۷: از عشق تو در سر هوسی داشته ام 84شمارهٔ ۲۱۸: از نور رخ تو چون بیارایم چشم 85شمارهٔ ۲۱۹: افتاده به روزگار کارم چکنم 86شمارهٔ ۲۲۰: امشب به غم تو با قضا کوشیدم 87شمارهٔ ۲۲۱: اشراق یکی راه فلک ساز کنم 88شمارهٔ ۲۲۲: ای آنکه بجز رهت رهی نسپارم 89شمارهٔ ۲۲۳: ای وقف غمت سراچه تنگ دلم 90شمارهٔ ۲۲۴: ای بیهشی عشق تو فرهنگ دلم 91شمارهٔ ۲۲۵: این چرخ کدوئیست کهن باده منم 92شمارهٔ ۲۲۶: ای جان من از عشق تو پیمانه غم 93شمارهٔ ۲۲۷: ای عشق تو کرده غارت ایمانم 94شمارهٔ ۲۲۸: ای در ته دریای گناهان شده گم 95شمارهٔ ۲۲۹: با آتش دل به عشق همخوابه شدم 96شمارهٔ ۲۳۰: با خون جگر ز شوق جانان گریم 97شمارهٔ ۲۳۱: با خوی تو لاف آشنائی چه زنم 98شمارهٔ ۲۳۲: بر تیر تو دیده گفتم آماج کنم 99شمارهٔ ۲۳۳: بالعل تو تنگ های شکر چکنم 100شمارهٔ ۲۳۴: تا با سر زلفت آشنائی دارم 101شمارهٔ ۲۳۵: تاعشق تو در گشود بر روی دلم 102شمارهٔ ۲۳۶: تا با غم دوست عهد صحبت بستم 103شمارهٔ ۲۳۷: تا عهد وصال گنج عشقت بستم 104شمارهٔ ۲۳۸: تانیت صحبت وصالت بستم 105شمارهٔ ۲۳۹: تسخیر ممالک معانی کردم 106شمارهٔ ۲۴۰: خون شد جگرم که غرق خون باد دلم 107شمارهٔ ۲۴۱: خاکستر گلخن عدم باد دلم 108شمارهٔ ۲۴۲: خواهم هدف تیر عتابت باشم 109شمارهٔ ۲۴۳: در گلشن ایجادم اگر خار توام 110شمارهٔ ۲۴۴: دل مخزن اسرار الهی کردم 111شمارهٔ ۲۴۵: در خانه عشق تا که من بنشستم 112شمارهٔ ۲۴۶: دی با یاری بسوی گرمابه شدم 113شمارهٔ ۲۴۷: در دیده چو خار گشته خوابم چکنم 114شمارهٔ ۲۴۸: دلدار نشد به وصل یارم چکنم 115شمارهٔ ۲۴۹: رهبان کلیسیای دوران شده ام 116شمارهٔ ۲۵۰: رخت خود از اینسوی برون بربستم 117شمارهٔ ۲۵۱: کی باد ز شر تن اخسا برهیم 118شمارهٔ ۲۵۲: کو مرگ که مایه حیاتش گیرم 119شمارهٔ ۲۵۳: گفتم روم از عشق تو در معدن غم 120شمارهٔ ۲۵۴: گفتم به تو ای نورده روزن چشم 121شمارهٔ ۲۵۵: گاهی آتش از تف درون می سازم 122شمارهٔ ۲۵۶: ما سطح فلک قعر زمین می شمریم 123شمارهٔ ۲۵۷: مرغ چمن وصلم و چون اهرمنم 124شمارهٔ ۲۵۸: من علم گیاه حرم توحیدم 125شمارهٔ ۲۵۹: موسایم و در طور لقا می طلبم 126شمارهٔ ۲۶۰: مائیم که با فقر و فنا ساخته ایم 127شمارهٔ ۲۶۱: من خالق کن فکان ترا می دانم 128شمارهٔ ۲۶۲: نه در خور داغ تو جبینی دارم 129شمارهٔ ۲۶۳: یکباره بترک دار دنیاگفتم 130شمارهٔ ۲۶۴: دنیا نه به خاک نه به آبش میدان 131شمارهٔ ۲۶۵: آکنده به آتش دل بی حاصل من 132شمارهٔ ۲۶۶: آن نیستی اینکه نام داری انسان 133شمارهٔ ۲۶۷: ای زلف سیه کرده بلای دل من 134شمارهٔ ۲۶۸: ای کهتر فضل تو هزار افلاطون 135شمارهٔ ۲۶۹: ای وصل تو اختر مراد دل من 136شمارهٔ ۲۷۰: اکنون که شدی مه خرد برده من 137شمارهٔ ۲۷۱: ای زنگ غمت صیقل آئینه من 138شمارهٔ ۲۷۲: ای یاد تو سرمایه بیهوشی من 139شمارهٔ ۲۷۳: ای خون ز تو باده روان دل من 140شمارهٔ ۲۷۴: ای باد سلام من نومید رسان 141شمارهٔ ۲۷۵: ای خون دل از عشق تو در گردن من 142شمارهٔ ۲۷۶: ای وصل تو ناداشته پاس دل من 143شمارهٔ ۲۷۷: ای گلخن غم کرده سرای دل من 144شمارهٔ ۲۷۸: ای عشق تو فرخنده همای دل من 145شمارهٔ ۲۷۹: ای زلف تو جزیه گیر عود دل من 146شمارهٔ ۲۸۰: اشراق دل از غم بتان شاد مکن 147شمارهٔ ۲۸۱: ای ز آتش غم نهفته چاک دل من 148شمارهٔ ۲۸۲: ای عشق تو نور خانه سوز دل من 149شمارهٔ ۲۸۳: ای آتش تو مرهم داغ دل من 150شمارهٔ ۲۸۴: ای وهم تو از مزیفاتی بس کن 151شمارهٔ ۲۸۵: ای دیده عقل کلبه نقاشی کن 152شمارهٔ ۲۸۶: ای مرهم زخم اندرون دل من 153شمارهٔ ۲۸۷: این پند نگاهدار هموار ای تن 154شمارهٔ ۲۸۸: تا یافت شود مگر برای دل من 155شمارهٔ ۲۸۹: تا دور شدی ز چشم غمدیده من 156شمارهٔ ۲۹۰: تیغ از تو ولبیک نهانی از من 157شمارهٔ ۲۹۱: از جاهت صدرا گرفته باج از گردون 158شمارهٔ ۲۹۲: چندانکه نمود بیش کوشش دل من 159شمارهٔ ۲۹۳: چون جزر اصم گوش طبیب دوران 160شمارهٔ ۲۹۴: در سینه چودوزخ آتشی کردم من 161شمارهٔ ۲۹۵: شاها ز زمانه گم شد آسایش من 162شمارهٔ ۲۹۶: گر تیغ غمش ز جان کشد کینه من 163شمارهٔ ۲۹۷: می آمد دی بسان اقبال شهان 164شمارهٔ ۲۹۸: هر روز ز بهر دل بیحاصل من 165شمارهٔ ۲۹۹: یک چند دلافرامش از دنیا کن 166شمارهٔ ۳۰۰: یارب که بکوی خویش پابستم کن 167شمارهٔ ۳۰۱: یارب به که گویم اندرین دیر کهن 168شمارهٔ ۳۰۲: بر پهنه دهر خنگ بیداد مران 169شمارهٔ ۳۰۳: یک عمر اسیر درد پنهان بودن 170شمارهٔ ۳۰۴: یاد آور روی دوست را گل می دان 171شمارهٔ ۳۰۵: ای دوست منم ز جرم شرمنده تو 172شمارهٔ ۳۰۶: ای دیده زکات گیر نظاره تو 173شمارهٔ ۳۰۷: ای راحت سینه سینه رنجور از تو 174شمارهٔ ۳۰۸: ای صبح خجل ز روی فرخنده تو 175شمارهٔ ۳۰۹: جان چون تن و تن چو جان کند قدرت ت ...176شمارهٔ ۳۱۰: در بزم محبت امشب از دولت تو 177شمارهٔ ۳۱۱: شد غرفه به خون جگر آواره تو 178شمارهٔ ۳۱۲: کو عمر که داد عیش بستانم ازو 179شمارهٔ ۳۱۳: هرتن که سرشت بد بود محضر او 180شمارهٔ ۳۱۴: مستیم و خراب کنج میخانه تو 181شمارهٔ ۳۱۵: ای دل نشدی تا به ره عشق آگاه 182شمارهٔ ۳۱۶: در راه تو دیوانه شدن ما را به 183شمارهٔ ۳۱۷: ای سرو ز بالای تو پست افتاده 184شمارهٔ ۳۱۸: دل در غمت از دو کون برداشته به 185شمارهٔ ۳۱۹: جز راه صفا بهیچ ره پای منه 186شمارهٔ ۳۲۰: سر گشتگی دور زمان یعنی چه 187شمارهٔ ۳۲۱: ای عشق مگر مایه بود آمده ای 188شمارهٔ ۳۲۲: من کیستم از خویش به تنگ آمده ای 189شمارهٔ ۳۲۳: من کیستم ای شوخ دل از کف شده ای 190شمارهٔ ۳۲۴: ای تیره شب فراق آخر به سر آی 191شمارهٔ ۳۲۵: از گردش نه مدار غافل نشوی 192شمارهٔ ۳۲۶: اشراق تو هستی ثمر بید کنی 193شمارهٔ ۳۲۷: ای دل تا کی به هرزه تدبیر کنی 194شمارهٔ ۳۲۸: ای دل ز چه از علم وسیطی نکنی 195شمارهٔ ۳۲۹: ای دیده ز اشک بی متاعم نکنی 196شمارهٔ ۳۳۰: ای دیده دگر خرد تباهی نکنی 197شمارهٔ ۳۳۱: ای دیده به آتش آشنائی نکنی 198شمارهٔ ۳۳۲: ای دیده به روشنی چو اختر بادی 199شمارهٔ ۳۳۳: تا روز رخت شد چو شراب عنبی 200شمارهٔ ۳۳۴: تاراج متاع اختیارم کردی 201شمارهٔ ۳۳۵: دل پیش غمت جزیه برد غمناکی 202شمارهٔ ۳۳۶: در ده می لعل لاله گون صافی 203شمارهٔ ۳۳۷: عمری بگذشت از آنکه در خواب شبی 204شمارهٔ ۳۳۸: گرد دل من ز غم حصاری کردی 205شمارهٔ ۳۳۹: هستی بتو قائم است و موجود توئی 206شمارهٔ ۳۴۰: یکدم ز دل فکار بیرون نروی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ