به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قطران تبریزی

قطران تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۲: چون بنوازد به پیش من زیر کیا

1590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون بنوازد به پیش من زیر کیا
مدهوش کنم همه دلم زیر کیا
ای تن تو نزار و زار چون زیر کیا
باریک تر از تو در جهان زیر کیا؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: ای وصل و هوای مهر تو بس ما را 2شمارهٔ ۲: چون بنوازد به پیش من زیر کیا 3شمارهٔ ۳: با روی تو دی ماه بهار است مرا 4شمارهٔ ۴: بسپرد بپای ناکسان دهر مرا 5شمارهٔ ۵: من خفته بدم دوش دل از یار جدا 6شمارهٔ ۶: مادر چو بزاد آن بدعا خواسته را 7شمارهٔ ۷: ای شاه چو کردگار بگشاد ترا 8شمارهٔ ۸: ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا 9شمارهٔ ۹: یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب 10شمارهٔ ۱۰: تافتنه دلم بر آن لب میگونست 11شمارهٔ ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت 12شمارهٔ ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست 13شمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست 14شمارهٔ ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست 15شمارهٔ ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست 16شمارهٔ ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت 17شمارهٔ ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت 18شمارهٔ ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت 19شمارهٔ ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست 20شمارهٔ ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست 21شمارهٔ ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست 22شمارهٔ ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست 23شمارهٔ ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است 24شمارهٔ ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست 25شمارهٔ ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است 26شمارهٔ ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است 27شمارهٔ ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست 28شمارهٔ ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت 29شمارهٔ ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست 30شمارهٔ ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت 31شمارهٔ ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج 32شمارهٔ ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج 33شمارهٔ ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید 34شمارهٔ ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید 35شمارهٔ ۳۵: گویند بهر درد بود صابر مرد 36شمارهٔ ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد 37شمارهٔ ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید 38شمارهٔ ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود 39شمارهٔ ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد 40شمارهٔ ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد 41شمارهٔ ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد 42شمارهٔ ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند 43شمارهٔ ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد 44شمارهٔ ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند 45شمارهٔ ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود 46شمارهٔ ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد 47شمارهٔ ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد 48شمارهٔ ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند 49شمارهٔ ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود 50شمارهٔ ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد 51شمارهٔ ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد 52شمارهٔ ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد 53شمارهٔ ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد 54شمارهٔ ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند 55شمارهٔ ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد 56شمارهٔ ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر 57شمارهٔ ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار 58شمارهٔ ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر 59شمارهٔ ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار 60شمارهٔ ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر 61شمارهٔ ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر 62شمارهٔ ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر 63شمارهٔ ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز 64شمارهٔ ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز 65شمارهٔ ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز 66شمارهٔ ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز 67شمارهٔ ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز 68شمارهٔ ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز 69شمارهٔ ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز 70شمارهٔ ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش 71شمارهٔ ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش 72شمارهٔ ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش 73شمارهٔ ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق 74شمارهٔ ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک 75شمارهٔ ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک 76شمارهٔ ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال 77شمارهٔ ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال 78شمارهٔ ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل 79شمارهٔ ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل 80شمارهٔ ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل 81شمارهٔ ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال 82شمارهٔ ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل 83شمارهٔ ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل 84شمارهٔ ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم 85شمارهٔ ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم 86شمارهٔ ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم 87شمارهٔ ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم 88شمارهٔ ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم 89شمارهٔ ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم 90شمارهٔ ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم 91شمارهٔ ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم 92شمارهٔ ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم 93شمارهٔ ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم 94شمارهٔ ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم 95شمارهٔ ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم 96شمارهٔ ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم 97شمارهٔ ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان 98شمارهٔ ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم 99شمارهٔ ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم 100شمارهٔ ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم 101شمارهٔ ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم 102شمارهٔ ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم 103شمارهٔ ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم 104شمارهٔ ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم 105شمارهٔ ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم 106شمارهٔ ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم 107شمارهٔ ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم 108شمارهٔ ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام 109شمارهٔ ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم 110شمارهٔ ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم 111شمارهٔ ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون 112شمارهٔ ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان 113شمارهٔ ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن 114شمارهٔ ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران 115شمارهٔ ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن 116شمارهٔ ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو 117شمارهٔ ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو 118شمارهٔ ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو 119شمارهٔ ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو 120شمارهٔ ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو 121شمارهٔ ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو 122شمارهٔ ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو 123شمارهٔ ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو 124شمارهٔ ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده 125شمارهٔ ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه 126شمارهٔ ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه 127شمارهٔ ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه 128شمارهٔ ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به 129شمارهٔ ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه 130شمارهٔ ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده 131شمارهٔ ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه 132شمارهٔ ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه 133شمارهٔ ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی 134شمارهٔ ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی 135شمارهٔ ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی 136شمارهٔ ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی 137شمارهٔ ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری 138شمارهٔ ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشگر شکنی 139شمارهٔ ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی 140شمارهٔ ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای 141شمارهٔ ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای 142شمارهٔ ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی 143شمارهٔ ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی 144شمارهٔ ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای 145شمارهٔ ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی 146شمارهٔ ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی 147شمارهٔ ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری 148شمارهٔ ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی 149شمارهٔ ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای 150شمارهٔ ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری 151شمارهٔ ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ