به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قطران تبریزی

قطران تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت

1130عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای گشته خجل ماه فلک از نظرت
شد تیره شکر زان لب همچون شکرت
نائی بر من تا که بگیرم ببرت
شرط آنکه بود دیده من رهگذرت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰: تافتنه دلم بر آن لب میگونست 2شمارهٔ ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت 3شمارهٔ ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست 4شمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست 5شمارهٔ ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست 6شمارهٔ ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست 7شمارهٔ ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت 8شمارهٔ ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت 9شمارهٔ ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت 10شمارهٔ ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست 11شمارهٔ ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست 12شمارهٔ ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست 13شمارهٔ ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست 14شمارهٔ ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است 15شمارهٔ ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست 16شمارهٔ ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است 17شمارهٔ ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است 18شمارهٔ ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست 19شمارهٔ ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت 20شمارهٔ ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست 21شمارهٔ ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت 22شمارهٔ ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج 23شمارهٔ ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج 24شمارهٔ ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید 25شمارهٔ ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید 26شمارهٔ ۳۵: گویند بهر درد بود صابر مرد 27شمارهٔ ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد 28شمارهٔ ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید 29شمارهٔ ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود 30شمارهٔ ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد 31شمارهٔ ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد 32شمارهٔ ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد 33شمارهٔ ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند 34شمارهٔ ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد 35شمارهٔ ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند 36شمارهٔ ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود 37شمارهٔ ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد 38شمارهٔ ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد 39شمارهٔ ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند 40شمارهٔ ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود 41شمارهٔ ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد 42شمارهٔ ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد 43شمارهٔ ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد 44شمارهٔ ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد 45شمارهٔ ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند 46شمارهٔ ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد 47شمارهٔ ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر 48شمارهٔ ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار 49شمارهٔ ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر 50شمارهٔ ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار 51شمارهٔ ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر 52شمارهٔ ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر 53شمارهٔ ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر 54شمارهٔ ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز 55شمارهٔ ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز 56شمارهٔ ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز 57شمارهٔ ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز 58شمارهٔ ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز 59شمارهٔ ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز 60شمارهٔ ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز 61شمارهٔ ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش 62شمارهٔ ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش 63شمارهٔ ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش 64شمارهٔ ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق 65شمارهٔ ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک 66شمارهٔ ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک 67شمارهٔ ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال 68شمارهٔ ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال 69شمارهٔ ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل 70شمارهٔ ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل 71شمارهٔ ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل 72شمارهٔ ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال 73شمارهٔ ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل 74شمارهٔ ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل 75شمارهٔ ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم 76شمارهٔ ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم 77شمارهٔ ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم 78شمارهٔ ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم 79شمارهٔ ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم 80شمارهٔ ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم 81شمارهٔ ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم 82شمارهٔ ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم 83شمارهٔ ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم 84شمارهٔ ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم 85شمارهٔ ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم 86شمارهٔ ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم 87شمارهٔ ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم 88شمارهٔ ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان 89شمارهٔ ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم 90شمارهٔ ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم 91شمارهٔ ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم 92شمارهٔ ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم 93شمارهٔ ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم 94شمارهٔ ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم 95شمارهٔ ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم 96شمارهٔ ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم 97شمارهٔ ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم 98شمارهٔ ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم 99شمارهٔ ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام 100شمارهٔ ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم 101شمارهٔ ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم 102شمارهٔ ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون 103شمارهٔ ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان 104شمارهٔ ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن 105شمارهٔ ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران 106شمارهٔ ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن 107شمارهٔ ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو 108شمارهٔ ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو 109شمارهٔ ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو 110شمارهٔ ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو 111شمارهٔ ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو 112شمارهٔ ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو 113شمارهٔ ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو 114شمارهٔ ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو 115شمارهٔ ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده 116شمارهٔ ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه 117شمارهٔ ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه 118شمارهٔ ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه 119شمارهٔ ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به 120شمارهٔ ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه 121شمارهٔ ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده 122شمارهٔ ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه 123شمارهٔ ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه 124شمارهٔ ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی 125شمارهٔ ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی 126شمارهٔ ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی 127شمارهٔ ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی 128شمارهٔ ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری 129شمارهٔ ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشگر شکنی 130شمارهٔ ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی 131شمارهٔ ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای 132شمارهٔ ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای 133شمارهٔ ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی 134شمارهٔ ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی 135شمارهٔ ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای 136شمارهٔ ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی 137شمارهٔ ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی 138شمارهٔ ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری 139شمارهٔ ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی 140شمارهٔ ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای 141شمارهٔ ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری 142شمارهٔ ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ