به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قطران تبریزی

قطران تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست

1690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا کی باشم صبور در محنت دوست
کارام دل و جان من از دیدن اوست
گر زین دوستی ترا بدراند پوست
از دوست همیشه دور بودن نه نکوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست 2شمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست 3شمارهٔ ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست 4شمارهٔ ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست 5شمارهٔ ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت 6شمارهٔ ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت 7شمارهٔ ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت 8شمارهٔ ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست 9شمارهٔ ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست 10شمارهٔ ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست 11شمارهٔ ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست 12شمارهٔ ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است 13شمارهٔ ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست 14شمارهٔ ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است 15شمارهٔ ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است 16شمارهٔ ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست 17شمارهٔ ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت 18شمارهٔ ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست 19شمارهٔ ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت 20شمارهٔ ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج 21شمارهٔ ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج 22شمارهٔ ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید 23شمارهٔ ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید 24شمارهٔ ۳۵: گویند بهر درد بود صابر مرد 25شمارهٔ ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد 26شمارهٔ ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید 27شمارهٔ ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود 28شمارهٔ ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد 29شمارهٔ ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد 30شمارهٔ ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد 31شمارهٔ ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند 32شمارهٔ ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد 33شمارهٔ ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند 34شمارهٔ ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود 35شمارهٔ ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد 36شمارهٔ ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد 37شمارهٔ ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند 38شمارهٔ ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود 39شمارهٔ ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد 40شمارهٔ ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد 41شمارهٔ ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد 42شمارهٔ ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد 43شمارهٔ ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند 44شمارهٔ ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد 45شمارهٔ ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر 46شمارهٔ ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار 47شمارهٔ ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر 48شمارهٔ ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار 49شمارهٔ ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر 50شمارهٔ ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر 51شمارهٔ ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر 52شمارهٔ ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز 53شمارهٔ ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز 54شمارهٔ ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز 55شمارهٔ ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز 56شمارهٔ ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز 57شمارهٔ ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز 58شمارهٔ ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز 59شمارهٔ ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش 60شمارهٔ ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش 61شمارهٔ ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش 62شمارهٔ ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق 63شمارهٔ ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک 64شمارهٔ ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک 65شمارهٔ ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال 66شمارهٔ ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال 67شمارهٔ ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل 68شمارهٔ ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل 69شمارهٔ ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل 70شمارهٔ ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال 71شمارهٔ ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل 72شمارهٔ ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل 73شمارهٔ ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم 74شمارهٔ ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم 75شمارهٔ ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم 76شمارهٔ ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم 77شمارهٔ ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم 78شمارهٔ ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم 79شمارهٔ ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم 80شمارهٔ ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم 81شمارهٔ ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم 82شمارهٔ ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم 83شمارهٔ ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم 84شمارهٔ ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم 85شمارهٔ ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم 86شمارهٔ ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان 87شمارهٔ ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم 88شمارهٔ ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم 89شمارهٔ ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم 90شمارهٔ ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم 91شمارهٔ ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم 92شمارهٔ ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم 93شمارهٔ ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم 94شمارهٔ ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم 95شمارهٔ ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم 96شمارهٔ ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم 97شمارهٔ ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام 98شمارهٔ ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم 99شمارهٔ ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم 100شمارهٔ ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون 101شمارهٔ ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان 102شمارهٔ ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن 103شمارهٔ ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران 104شمارهٔ ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن 105شمارهٔ ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو 106شمارهٔ ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو 107شمارهٔ ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو 108شمارهٔ ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو 109شمارهٔ ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو 110شمارهٔ ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو 111شمارهٔ ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو 112شمارهٔ ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو 113شمارهٔ ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده 114شمارهٔ ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه 115شمارهٔ ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه 116شمارهٔ ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه 117شمارهٔ ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به 118شمارهٔ ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه 119شمارهٔ ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده 120شمارهٔ ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه 121شمارهٔ ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه 122شمارهٔ ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی 123شمارهٔ ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی 124شمارهٔ ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی 125شمارهٔ ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی 126شمارهٔ ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری 127شمارهٔ ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشگر شکنی 128شمارهٔ ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی 129شمارهٔ ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای 130شمارهٔ ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای 131شمارهٔ ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی 132شمارهٔ ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی 133شمارهٔ ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای 134شمارهٔ ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی 135شمارهٔ ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی 136شمارهٔ ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری 137شمارهٔ ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی 138شمارهٔ ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای 139شمارهٔ ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری 140شمارهٔ ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ