به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قطران تبریزی

قطران تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۸: ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا

1180عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا
کردی دو رخم برنگ چون زر صفا
گر تو ننموده ای مرا مهر و وفا
چندین نکشیدمی بدین شهر جفا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷: ای شاه چو کردگار بگشاد ترا 2شمارهٔ ۸: ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا 3شمارهٔ ۹: یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب 4شمارهٔ ۱۰: تافتنه دلم بر آن لب میگونست 5شمارهٔ ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت 6شمارهٔ ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست 7شمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست 8شمارهٔ ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست 9شمارهٔ ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست 10شمارهٔ ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت 11شمارهٔ ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت 12شمارهٔ ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت 13شمارهٔ ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست 14شمارهٔ ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست 15شمارهٔ ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست 16شمارهٔ ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست 17شمارهٔ ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است 18شمارهٔ ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست 19شمارهٔ ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است 20شمارهٔ ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است 21شمارهٔ ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست 22شمارهٔ ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت 23شمارهٔ ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست 24شمارهٔ ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت 25شمارهٔ ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج 26شمارهٔ ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج 27شمارهٔ ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید 28شمارهٔ ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید 29شمارهٔ ۳۵: گویند بهر درد بود صابر مرد 30شمارهٔ ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد 31شمارهٔ ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید 32شمارهٔ ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود 33شمارهٔ ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد 34شمارهٔ ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد 35شمارهٔ ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد 36شمارهٔ ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند 37شمارهٔ ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد 38شمارهٔ ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند 39شمارهٔ ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود 40شمارهٔ ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد 41شمارهٔ ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد 42شمارهٔ ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند 43شمارهٔ ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود 44شمارهٔ ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد 45شمارهٔ ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد 46شمارهٔ ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد 47شمارهٔ ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد 48شمارهٔ ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند 49شمارهٔ ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد 50شمارهٔ ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر 51شمارهٔ ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار 52شمارهٔ ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر 53شمارهٔ ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار 54شمارهٔ ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر 55شمارهٔ ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر 56شمارهٔ ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر 57شمارهٔ ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز 58شمارهٔ ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز 59شمارهٔ ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز 60شمارهٔ ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز 61شمارهٔ ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز 62شمارهٔ ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز 63شمارهٔ ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز 64شمارهٔ ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش 65شمارهٔ ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش 66شمارهٔ ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش 67شمارهٔ ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق 68شمارهٔ ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک 69شمارهٔ ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک 70شمارهٔ ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال 71شمارهٔ ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال 72شمارهٔ ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل 73شمارهٔ ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل 74شمارهٔ ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل 75شمارهٔ ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال 76شمارهٔ ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل 77شمارهٔ ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل 78شمارهٔ ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم 79شمارهٔ ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم 80شمارهٔ ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم 81شمارهٔ ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم 82شمارهٔ ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم 83شمارهٔ ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم 84شمارهٔ ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم 85شمارهٔ ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم 86شمارهٔ ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم 87شمارهٔ ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم 88شمارهٔ ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم 89شمارهٔ ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم 90شمارهٔ ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم 91شمارهٔ ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان 92شمارهٔ ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم 93شمارهٔ ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم 94شمارهٔ ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم 95شمارهٔ ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم 96شمارهٔ ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم 97شمارهٔ ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم 98شمارهٔ ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم 99شمارهٔ ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم 100شمارهٔ ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم 101شمارهٔ ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم 102شمارهٔ ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام 103شمارهٔ ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم 104شمارهٔ ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم 105شمارهٔ ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون 106شمارهٔ ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان 107شمارهٔ ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن 108شمارهٔ ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران 109شمارهٔ ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن 110شمارهٔ ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو 111شمارهٔ ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو 112شمارهٔ ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو 113شمارهٔ ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو 114شمارهٔ ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو 115شمارهٔ ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو 116شمارهٔ ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو 117شمارهٔ ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو 118شمارهٔ ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده 119شمارهٔ ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه 120شمارهٔ ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه 121شمارهٔ ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه 122شمارهٔ ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به 123شمارهٔ ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه 124شمارهٔ ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده 125شمارهٔ ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه 126شمارهٔ ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه 127شمارهٔ ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی 128شمارهٔ ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی 129شمارهٔ ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی 130شمارهٔ ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی 131شمارهٔ ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری 132شمارهٔ ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشگر شکنی 133شمارهٔ ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی 134شمارهٔ ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای 135شمارهٔ ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای 136شمارهٔ ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی 137شمارهٔ ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی 138شمارهٔ ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای 139شمارهٔ ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی 140شمارهٔ ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی 141شمارهٔ ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری 142شمارهٔ ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی 143شمارهٔ ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای 144شمارهٔ ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری 145شمارهٔ ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ