به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قطران تبریزی

قطران تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۹: یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب

1230عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب
یک نیمه در آتش و دگر نیمه در آب
مسکین دل من خراب کردی بعذاب
اکنون تو همی خراج خواهی ز خراب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸: ای نوش لب و لاله رخ و سیم قفا 2شمارهٔ ۹: یک نیم دلم کلبچه یک نیم کباب 3شمارهٔ ۱۰: تافتنه دلم بر آن لب میگونست 4شمارهٔ ۱۱: ای گشته خجل ماه فلک از نظرت 5شمارهٔ ۱۲: روی تو بشبهای سیه روز منست 6شمارهٔ ۱۳: تا کی باشم صبور در محنت دوست 7شمارهٔ ۱۴: چون دیده من دید ترا روز نخست 8شمارهٔ ۱۵: آنی که وفا نباید از مهر تو جست 9شمارهٔ ۱۶: چون جان و روان خویشتن داشتمت 10شمارهٔ ۱۷: تا من بودم بود مرا دولت جفت 11شمارهٔ ۱۸: بالات بود بسان سروان بهشت 12شمارهٔ ۱۹: دارنده داد و دین ملک مملانست 13شمارهٔ ۲۰: آرام دل ولی ملک مملانست 14شمارهٔ ۲۱: تابنده چو خورشید ملک مملانست 15شمارهٔ ۲۲: دلدار مرا بر دل من رحمت نیست 16شمارهٔ ۲۳: از هجر تو ابر چشم باران ریز است 17شمارهٔ ۲۴: هنگام سخا و جامه و جام تراست 18شمارهٔ ۲۵: یک نیمه جهان سر او باغ شاه است 19شمارهٔ ۲۶: ماننده شیر نر شمس الدین است 20شمارهٔ ۲۷: بر ملک فکنده برخ شمس الامراست 21شمارهٔ ۲۸: تا پرده روی ماه من عنبر گشت 22شمارهٔ ۲۹: با آنکه دلم از غم هجرت خونست 23شمارهٔ ۳۰: چشمم ز غمت بهر عقیقی که بسفت 24شمارهٔ ۳۱: نیمی ز تنم برنج و نیمی بشکنج 25شمارهٔ ۳۲: تا دلبر من بر ابرو افکند شکنج 26شمارهٔ ۳۳: صد بار بدل پند بکردم نشنید 27شمارهٔ ۳۴: هر کان رخ و آن زلف و لب دید 28شمارهٔ ۳۵: گویند بهر درد بود صابر مرد 29شمارهٔ ۳۶: آنی که دل من از تو خرم گردد 30شمارهٔ ۳۷: از دوستی تو جز ندامت ناید 31شمارهٔ ۳۸: تا کی ز فراق بر دلم بند بود 32شمارهٔ ۳۹: بیداد گرا بگرد بیداد مگرد 33شمارهٔ ۴۰: نیمی ز دلم باد شد و نیمی گرد 34شمارهٔ ۴۱: از چشم و دل من آب و آتش خیزد 35شمارهٔ ۴۲: با دام تو گاه غمزه لشگر شکند 36شمارهٔ ۴۳: از دست و سنانت آب و آذر خیزد 37شمارهٔ ۴۴: بر شاخ گل دولت تو خار نماند 38شمارهٔ ۴۵: خون جگر ما بقمی بیش نبود 39شمارهٔ ۴۶: ای شاه نخستین سفرت میمون باد 40شمارهٔ ۴۷: هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد 41شمارهٔ ۴۸: ایزد چو بزرگ شهریاری نکند 42شمارهٔ ۴۹: آن را که چو من زبان گهربار بود 43شمارهٔ ۵۰: نوروز مهین جم همایون آورد 44شمارهٔ ۵۱: شاپور عدیل مجد گردونی باد 45شمارهٔ ۵۲: ایزد همه دولت جهانی بتو داد 46شمارهٔ ۵۳: ایزد همه ساله هست با مردم راد 47شمارهٔ ۵۴: تا مهر فکند بر من آن سرو بلند 48شمارهٔ ۵۵: آنرا که چنو نگار دلکش باشد 49شمارهٔ ۵۶: هان تشنه جگر مجوی زین باغ ثمر 50شمارهٔ ۵۷: بسیار شنیدم من و دیدم بسیار 51شمارهٔ ۵۸: تا تو نکنی بدشمن و دوست نظر 52شمارهٔ ۵۹: با من ز قضای بد برآشفت دیار 53شمارهٔ ۶۰: ای زلف تو از رخان من پرچین تر 54شمارهٔ ۶۱: ای گشته بیداد و بدی کردن چیر 55شمارهٔ ۶۲: نیمی ز تنم کمان شد و نیمی تیر 56شمارهٔ ۶۳: چون کشته ببینم دو لب کرده فراز 57شمارهٔ ۶۴: بنگر که چه گفت با دلم چشم براز 58شمارهٔ ۶۵: تب خاله مرا نمود معشوقه ز ناز 59شمارهٔ ۶۶: گر روز قضا خدا ترا پرسد باز 60شمارهٔ ۶۷: نیمی ز دلم کبک شد و نیمی باز 61شمارهٔ ۶۸: خاموش بوم تا نکند چندین ناز 62شمارهٔ ۶۹: گر خیزد هیچ دیبه از هیچ طراز 63شمارهٔ ۷۰: آن بت که بهین لفظ بود دشنامش 64شمارهٔ ۷۱: تا غایب شد بت از کنار شمنش 65شمارهٔ ۷۲: ای گشته ببیداد و بدی کردن فاش 66شمارهٔ ۷۳: دندان تو و لب تو ای شهره رفیق 67شمارهٔ ۷۴: چون چشمه آفتاب بر چرخ فلک 68شمارهٔ ۷۵: دیدار بتان بیغش و دلشان غشناک 69شمارهٔ ۷۶: سه چیز ترا سه چیز داده است جمال 70شمارهٔ ۷۷: نسگالیده وصال آن مه نیک سگال 71شمارهٔ ۷۸: گویند مرا بهجر آن ماه چگل 72شمارهٔ ۷۹: چون ماه بود میان زین میر اجل 73شمارهٔ ۸۰: تا کرد جهان زیر قلم میر اجل 74شمارهٔ ۸۱: تا با تو شدم ز گردش دهر همال 75شمارهٔ ۸۲: دیدم صنمی ز نور باری نه ز گل 76شمارهٔ ۸۳: از طعنه و قول دشمن ای مهر گسل 77شمارهٔ ۸۴: هم هست مرا هوای آن زلف بخم 78شمارهٔ ۸۵: هر چند که بی بهانه دوری ز برم 79شمارهٔ ۸۶: زان قد چو شمشاد بفریاد دلم 80شمارهٔ ۸۷: تا کی ز فراق دوست فریاد کنم 81شمارهٔ ۸۸: ما شاخ هوای تو ز دل برکندیم 82شمارهٔ ۸۹: ما نامه عزل مهر تو بنوشتیم 83شمارهٔ ۹۰: ما دل ز هوای مهر تو ببریدیم 84شمارهٔ ۹۱: یکباره دل از هوای تو بگسستیم 85شمارهٔ ۹۲: هندو بچه ای ببرد از راه دلم 86شمارهٔ ۹۳: کوشم که بپوشم انده و نخروشم 87شمارهٔ ۹۴: از بهر تو گنج خویشتن پالودم 88شمارهٔ ۹۵: با چشم و لبت شرنگ و شکر بینم 89شمارهٔ ۹۶: گویند مرا ز عشق آن تازه صنم 90شمارهٔ ۹۷: تا دور شدی تو از من ای سرو روان 91شمارهٔ ۹۸: ای کرده ببند دوستی بسته دلم 92شمارهٔ ۹۹: چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم 93شمارهٔ ۱۰۰: خواهم که همیشه با تو پیوسته بوم 94شمارهٔ ۱۰۱: از بسکه ز ناکسان رسید آزارم 95شمارهٔ ۱۰۲: ای دوست بیا تا ره دیگر گیریم 96شمارهٔ ۱۰۳: یوسف روئی کز او فغان کرد دلم 97شمارهٔ ۱۰۴: ما دل ز وفا و مهر تو برداریم 98شمارهٔ ۱۰۵: تا همبر من نشسته خاموشم 99شمارهٔ ۱۰۶: تا بنده آن رخان تابنده شدم 100شمارهٔ ۱۰۷: روی تو گل و بوی تو نسرین دارم 101شمارهٔ ۱۰۸: افتادم در دام بتی سیم اندام 102شمارهٔ ۱۰۹: بیمارم و ناردان لبت پندارم 103شمارهٔ ۱۱۰: هر گه که ترا بطبع پاک انگارم 104شمارهٔ ۱۱۱: یک بوسه بدادی بمن ای بت افزون 105شمارهٔ ۱۱۲: آن زلف سیه بلای جانست ای جان 106شمارهٔ ۱۱۳: از کبر دلا دست بعیوق مزن 107شمارهٔ ۱۱۴: ای کام دل من و بلای حوران 108شمارهٔ ۱۱۵: بر چرخ جوانمرد شبیخون کردن 109شمارهٔ ۱۱۶: در کار جهانیان گشاد است از تو 110شمارهٔ ۱۱۷: ای دوست مرا بدشمنان دادی تو 111شمارهٔ ۱۱۸: خورشید بچهر و سرو بالائی تو 112شمارهٔ ۱۱۹: ای مایه نیکوئی مقام دل تو 113شمارهٔ ۱۲۰: سرگشته و زار و بیقرارم بی تو 114شمارهٔ ۱۲۱: از دیده میان رود خونم بی تو 115شمارهٔ ۱۲۲: پیوسته چو شمع در گدازم بی تو 116شمارهٔ ۱۲۳: ای دل صنمی بده برده قرار من و تو 117شمارهٔ ۱۲۴: آن چشم نگر بناز و خواب آلوده 118شمارهٔ ۱۲۵: گر بنده بدم کنون شدم یکره شاه 119شمارهٔ ۱۲۶: تا دست من از دامن تو شد کوتاه 120شمارهٔ ۱۲۷: برداشت بت من از سر آن چتر سیاه 121شمارهٔ ۱۲۸: ای طره تو ز مشگ و از عنبر به 122شمارهٔ ۱۲۹: گر سوی هوا دلم همی جوید راه 123شمارهٔ ۱۳۰: دوش آمد دست سوده و آسوده 124شمارهٔ ۱۳۱: ای عالم علم جاودان از درگاه 125شمارهٔ ۱۳۲: ای زهره جبین نیست چو رخسار تو ماه 126شمارهٔ ۱۳۳: ناگه ز درم در آمد آن سرو سهی 127شمارهٔ ۱۳۴: تا از بر من تو دوست دور افتادی 128شمارهٔ ۱۳۵: گر برده دلم بر تو حاصل نبدی 129شمارهٔ ۱۳۶: تا جامه مدح تو بپوشید رهی 130شمارهٔ ۱۳۷: اقبال و مراد و کامرانی داری 131شمارهٔ ۱۳۸: هرگه که کنی مصاف لشگر شکنی 132شمارهٔ ۱۳۹: چندین سخن تلخ شنودن تا کی 133شمارهٔ ۱۴۰: زانگه که مرا بیافریده است خدای 134شمارهٔ ۱۴۱: صد بوسه بدادمش بزیر کف پای 135شمارهٔ ۱۴۲: راز دل ازین و آن نهفتن تا کی 136شمارهٔ ۱۴۳: ای ترک بگنجه از کجا افتادی 137شمارهٔ ۱۴۴: افکنده و کنده است آن شمع سرای 138شمارهٔ ۱۴۵: گر دل بوفای تو هبا داشتمی 139شمارهٔ ۱۴۶: عناب لبا چو برگ عناب شدی 140شمارهٔ ۱۴۷: هرچند تو در کنار من بیشتری 141شمارهٔ ۱۴۸: بیجاده لب و یاسمن اندام منی 142شمارهٔ ۱۴۹: ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای 143شمارهٔ ۱۵۰: ای ترک ستمکاره و بیدادگری 144شمارهٔ ۱۵۱: ای آنکه بروی قبله خوبانی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ