به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جمال الدین اصفهانی

جمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۱۸: دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت

1720عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت

خود را بفدای مهوشی کرد و برفت

چون نوبت روز ناخوشی پیش آمد

جانم زمیانه شبخوشی کرد و برفت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷: هر چند که شد گرمی بازار تو سست 2شمارهٔ ۱۸: دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت 3شمارهٔ ۱۹: باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست 4شمارهٔ ۲۰: لعل تو ازان زمرد آورد نبات 5شمارهٔ ۲۱: با تو سخنم ز باد بی سنگ ترست 6شمارهٔ ۲۲: یک شب بمراد دل کسی شاد نزیست 7شمارهٔ ۲۳: گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست 8شمارهٔ ۲۴: شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست 9شمارهٔ ۲۵: بادم که وجود من بجز زحمت نیست 10شمارهٔ ۲۶: در عشق اگر بزور و زرکار نکوست 11شمارهٔ ۲۷: آن یار جفا جوی وفادار شدست 12شمارهٔ ۲۸: گفتیکه دلم بوصل تو شاد و کشست 13شمارهٔ ۲۹: صبر از دل ریش من همی بگریزد 14شمارهٔ ۳۰: ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید 15شمارهٔ ۳۱: آن سنبل پست پر ز تابش نگرید 16شمارهٔ ۳۲: دانی سخنت شکسته چون میآید 17شمارهٔ ۳۳: گفتم چو خطت برنگ موی تو شود 18شمارهٔ ۳۴: خط تو گرش کسی بخط میخواند 19شمارهٔ ۳۵: گفتم من خوشگوار پیش آور زود 20شمارهٔ ۳۶: گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد 21شمارهٔ ۳۷: زلفی که بر او بند و گره باشد صد 22شمارهٔ ۳۸: کار تو همه سرکشی و ناز بود 23شمارهٔ ۳۹: هجران تو از دو چشم من خواب ببرد 24شمارهٔ ۴۰: گفتم که مرا چشم تو می پست کند 25شمارهٔ ۴۱: زان غالیه دان کزاو دلم خون آید 26شمارهٔ ۴۲: جائی که غمت بقصد جان برخیزد 27شمارهٔ ۴۳: دردا که دلم زهجر خون خواهد شد 28شمارهٔ ۴۴: حسن تو اگر چه خیمه بر ماه زند 29شمارهٔ ۴۵: هر کس که نشان آن لب و دندان دید 30شمارهٔ ۴۶: گر چه ز تو بر دلم ستم میگذرد 31شمارهٔ ۴۷: آن شیفته را چو باد در بوق افتاد 32شمارهٔ ۴۸: بر من غم عشق بینهایت برسید 33شمارهٔ ۴۹: روزی که بر منت گذاری باشد 34شمارهٔ ۵۰: جانا زمن سوخته به زین پرسند 35شمارهٔ ۵۱: افسوس که شد جوانی و چیز نماند 36شمارهٔ ۵۲: تا کی ز توام جفای دلسوز رسد 37شمارهٔ ۵۳: نه با تو مرا خلوت و جام می بود 38شمارهٔ ۵۴: تا طره بدان روی دلارای افکند 39شمارهٔ ۵۵: شاها بتو ایزد همه آفاق سپرد 40شمارهٔ ۵۶: زین پس دل من بمهر یکتا نشود 41شمارهٔ ۵۷: شبهای جهان مگر بهم پیوستند 42شمارهٔ ۵۸: هر دم ز توام غمی دگر باید برد 43شمارهٔ ۵۹: زاواز خوش تو عقل مدهوش شود 44شمارهٔ ۶۰: ناگاه چنین کرانه جوئی که چه بود 45شمارهٔ ۶۱: چون بیخبری از غمم ایماه چه سود 46شمارهٔ ۶۲: یک شهر همیکنند فریاد و نفیر 47شمارهٔ ۶۳: زینگونه که شد خوار و فرومایه هنر 48شمارهٔ ۶۴: گفتم که چراست گرد آن تنگ شکر 49شمارهٔ ۶۵: تا من ز رخ خوب تو گشتم مهجور 50شمارهٔ ۶۶: جانا نم دیده وتف سینه نگر 51شمارهٔ ۶۷: ای روی ترا برده مه چرخ نماز 52شمارهٔ ۶۸: گفتی مگذر بکوی ما در زین پس 53شمارهٔ ۶۹: در جامه ازرق آن بت عشوه فروش 54شمارهٔ ۷۰: زلفی که همی نهاد سر بر قدمش 55شمارهٔ ۷۱: آن ماه که آفتاب نامست رخش 56شمارهٔ ۷۲: نادیده هنوز آن رخ غم پردازش 57شمارهٔ ۷۳: یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش 58شمارهٔ ۷۴: گفتم که بزلف در کجا دارم دل 59شمارهٔ ۷۵: در هجر تو گفتم که ز جان میترسم 60شمارهٔ ۷۶: در فرقت تو دلی پر از خون دارم 61شمارهٔ ۷۷: دلخسته آنزلف چو چوگان توام 62شمارهٔ ۷۸: بر آتش غم فتاده چون زلف توام 63شمارهٔ ۷۹: در عشق تو تیره حال چون خال توأم 64شمارهٔ ۸۰: بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم 65شمارهٔ ۸۱: من آتش دشمنان بباد انگارم 66شمارهٔ ۸۲: من جمله زبان ز حرص چون بید شدم 67شمارهٔ ۸۳: بگذشت ز عشق دولت بی غمیم 68شمارهٔ ۸۴: ایدل نکنی تو زین فضولیها کم 69شمارهٔ ۸۵: از دور زمانه هیچ می ناسایم 70شمارهٔ ۸۶: گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم 71شمارهٔ ۸۷: گفتم در گوش اگر دهی راه سخن 72شمارهٔ ۸۸: اکنون که فلک بقصد من بست میان 73شمارهٔ ۸۹: دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن 74شمارهٔ ۹۰: جز در سر زلف تو نیاساید جان 75شمارهٔ ۹۱: ای دل غم را نهاد باید گردن 76شمارهٔ ۹۲: نی رای تو بر سر عنایت کردن 77شمارهٔ ۹۳: دل گر غم تو چنین خورد وای بر او 78شمارهٔ ۹۴: تا چند کشیم جور عالم من و تو 79شمارهٔ ۹۵: پیراهن و فوطه بر تن روشن تو 80شمارهٔ ۹۶: تا دست رهی گسست از دامن تو 81شمارهٔ ۹۷: زینسان که منم بعشق در کیست بگو 82شمارهٔ ۹۸: زلفی که همه سال دل و جان برد او 83شمارهٔ ۹۹: دوشم چه شبی بود ز دل تاب شده 84شمارهٔ ۱۰۰: نا یافته شهرخی ز وصلش ناگاه 85شمارهٔ ۱۰۱: در باغ شدم قصد سوی می کرده 86شمارهٔ ۱۰۲: گه تاب سر زلف مشوش میده 87شمارهٔ ۱۰۳: دلدار کمان دلبری کرد بزه 88شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه همیکنم بشب ناله و آه 89شمارهٔ ۱۰۵: جانا تو چنین بجنگ با من زچه 90شمارهٔ ۱۰۶: در لطف بنکته سخن میمانی 91شمارهٔ ۱۰۷: گر دسترسی بسیم و زر داشتمی 92شمارهٔ ۱۰۸: ایدل اگرم امان جان بایستی 93شمارهٔ ۱۰۹: بر زلف تو از گره نشان بایستی 94شمارهٔ ۱۱۰: در ساخته بر غم من دیگر جای 95شمارهٔ ۱۱۱: یکروز بطبع با رهی دم نزنی 96شمارهٔ ۱۱۲: باز این دل سرگشته هجران پیمای 97شمارهٔ ۱۱۳: بی دیدن من جان جهانم چونی 98شمارهٔ ۱۱۴: ما را ندهد سپهر یک جرعه می 99شمارهٔ ۱۱۵: نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی 100شمارهٔ ۱۱۶: ای بیش ز مه بنیکوئی و کم نی 101شمارهٔ ۱۱۷: گر روی چو مه ز من نهانی نکنی 102شمارهٔ ۱۱۸: دی وعده خلاف آمد ازان آزردی 103شمارهٔ ۱۱۹: تا چند دل آزاری و رخ برتابی 104شمارهٔ ۱۲۰: خود از همه کار جور کردن دانی 105شمارهٔ ۱۲۱: ایدوست اگر نصیحتم میشنوی 106شمارهٔ ۱۲۲: در حسن مماثلت بیوسف نکنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ