به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جمال الدین اصفهانی

جمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۱۹: باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست

1760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست

یاقوت شکر طعم زمرد سلبست

بر روی منست چشمه آب روان

گرد لب او سبزه دمید این عجبست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت 2شمارهٔ ۱۹: باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست 3شمارهٔ ۲۰: لعل تو ازان زمرد آورد نبات 4شمارهٔ ۲۱: با تو سخنم ز باد بی سنگ ترست 5شمارهٔ ۲۲: یک شب بمراد دل کسی شاد نزیست 6شمارهٔ ۲۳: گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست 7شمارهٔ ۲۴: شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست 8شمارهٔ ۲۵: بادم که وجود من بجز زحمت نیست 9شمارهٔ ۲۶: در عشق اگر بزور و زرکار نکوست 10شمارهٔ ۲۷: آن یار جفا جوی وفادار شدست 11شمارهٔ ۲۸: گفتیکه دلم بوصل تو شاد و کشست 12شمارهٔ ۲۹: صبر از دل ریش من همی بگریزد 13شمارهٔ ۳۰: ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید 14شمارهٔ ۳۱: آن سنبل پست پر ز تابش نگرید 15شمارهٔ ۳۲: دانی سخنت شکسته چون میآید 16شمارهٔ ۳۳: گفتم چو خطت برنگ موی تو شود 17شمارهٔ ۳۴: خط تو گرش کسی بخط میخواند 18شمارهٔ ۳۵: گفتم من خوشگوار پیش آور زود 19شمارهٔ ۳۶: گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد 20شمارهٔ ۳۷: زلفی که بر او بند و گره باشد صد 21شمارهٔ ۳۸: کار تو همه سرکشی و ناز بود 22شمارهٔ ۳۹: هجران تو از دو چشم من خواب ببرد 23شمارهٔ ۴۰: گفتم که مرا چشم تو می پست کند 24شمارهٔ ۴۱: زان غالیه دان کزاو دلم خون آید 25شمارهٔ ۴۲: جائی که غمت بقصد جان برخیزد 26شمارهٔ ۴۳: دردا که دلم زهجر خون خواهد شد 27شمارهٔ ۴۴: حسن تو اگر چه خیمه بر ماه زند 28شمارهٔ ۴۵: هر کس که نشان آن لب و دندان دید 29شمارهٔ ۴۶: گر چه ز تو بر دلم ستم میگذرد 30شمارهٔ ۴۷: آن شیفته را چو باد در بوق افتاد 31شمارهٔ ۴۸: بر من غم عشق بینهایت برسید 32شمارهٔ ۴۹: روزی که بر منت گذاری باشد 33شمارهٔ ۵۰: جانا زمن سوخته به زین پرسند 34شمارهٔ ۵۱: افسوس که شد جوانی و چیز نماند 35شمارهٔ ۵۲: تا کی ز توام جفای دلسوز رسد 36شمارهٔ ۵۳: نه با تو مرا خلوت و جام می بود 37شمارهٔ ۵۴: تا طره بدان روی دلارای افکند 38شمارهٔ ۵۵: شاها بتو ایزد همه آفاق سپرد 39شمارهٔ ۵۶: زین پس دل من بمهر یکتا نشود 40شمارهٔ ۵۷: شبهای جهان مگر بهم پیوستند 41شمارهٔ ۵۸: هر دم ز توام غمی دگر باید برد 42شمارهٔ ۵۹: زاواز خوش تو عقل مدهوش شود 43شمارهٔ ۶۰: ناگاه چنین کرانه جوئی که چه بود 44شمارهٔ ۶۱: چون بیخبری از غمم ایماه چه سود 45شمارهٔ ۶۲: یک شهر همیکنند فریاد و نفیر 46شمارهٔ ۶۳: زینگونه که شد خوار و فرومایه هنر 47شمارهٔ ۶۴: گفتم که چراست گرد آن تنگ شکر 48شمارهٔ ۶۵: تا من ز رخ خوب تو گشتم مهجور 49شمارهٔ ۶۶: جانا نم دیده وتف سینه نگر 50شمارهٔ ۶۷: ای روی ترا برده مه چرخ نماز 51شمارهٔ ۶۸: گفتی مگذر بکوی ما در زین پس 52شمارهٔ ۶۹: در جامه ازرق آن بت عشوه فروش 53شمارهٔ ۷۰: زلفی که همی نهاد سر بر قدمش 54شمارهٔ ۷۱: آن ماه که آفتاب نامست رخش 55شمارهٔ ۷۲: نادیده هنوز آن رخ غم پردازش 56شمارهٔ ۷۳: یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش 57شمارهٔ ۷۴: گفتم که بزلف در کجا دارم دل 58شمارهٔ ۷۵: در هجر تو گفتم که ز جان میترسم 59شمارهٔ ۷۶: در فرقت تو دلی پر از خون دارم 60شمارهٔ ۷۷: دلخسته آنزلف چو چوگان توام 61شمارهٔ ۷۸: بر آتش غم فتاده چون زلف توام 62شمارهٔ ۷۹: در عشق تو تیره حال چون خال توأم 63شمارهٔ ۸۰: بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم 64شمارهٔ ۸۱: من آتش دشمنان بباد انگارم 65شمارهٔ ۸۲: من جمله زبان ز حرص چون بید شدم 66شمارهٔ ۸۳: بگذشت ز عشق دولت بی غمیم 67شمارهٔ ۸۴: ایدل نکنی تو زین فضولیها کم 68شمارهٔ ۸۵: از دور زمانه هیچ می ناسایم 69شمارهٔ ۸۶: گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم 70شمارهٔ ۸۷: گفتم در گوش اگر دهی راه سخن 71شمارهٔ ۸۸: اکنون که فلک بقصد من بست میان 72شمارهٔ ۸۹: دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن 73شمارهٔ ۹۰: جز در سر زلف تو نیاساید جان 74شمارهٔ ۹۱: ای دل غم را نهاد باید گردن 75شمارهٔ ۹۲: نی رای تو بر سر عنایت کردن 76شمارهٔ ۹۳: دل گر غم تو چنین خورد وای بر او 77شمارهٔ ۹۴: تا چند کشیم جور عالم من و تو 78شمارهٔ ۹۵: پیراهن و فوطه بر تن روشن تو 79شمارهٔ ۹۶: تا دست رهی گسست از دامن تو 80شمارهٔ ۹۷: زینسان که منم بعشق در کیست بگو 81شمارهٔ ۹۸: زلفی که همه سال دل و جان برد او 82شمارهٔ ۹۹: دوشم چه شبی بود ز دل تاب شده 83شمارهٔ ۱۰۰: نا یافته شهرخی ز وصلش ناگاه 84شمارهٔ ۱۰۱: در باغ شدم قصد سوی می کرده 85شمارهٔ ۱۰۲: گه تاب سر زلف مشوش میده 86شمارهٔ ۱۰۳: دلدار کمان دلبری کرد بزه 87شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه همیکنم بشب ناله و آه 88شمارهٔ ۱۰۵: جانا تو چنین بجنگ با من زچه 89شمارهٔ ۱۰۶: در لطف بنکته سخن میمانی 90شمارهٔ ۱۰۷: گر دسترسی بسیم و زر داشتمی 91شمارهٔ ۱۰۸: ایدل اگرم امان جان بایستی 92شمارهٔ ۱۰۹: بر زلف تو از گره نشان بایستی 93شمارهٔ ۱۱۰: در ساخته بر غم من دیگر جای 94شمارهٔ ۱۱۱: یکروز بطبع با رهی دم نزنی 95شمارهٔ ۱۱۲: باز این دل سرگشته هجران پیمای 96شمارهٔ ۱۱۳: بی دیدن من جان جهانم چونی 97شمارهٔ ۱۱۴: ما را ندهد سپهر یک جرعه می 98شمارهٔ ۱۱۵: نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی 99شمارهٔ ۱۱۶: ای بیش ز مه بنیکوئی و کم نی 100شمارهٔ ۱۱۷: گر روی چو مه ز من نهانی نکنی 101شمارهٔ ۱۱۸: دی وعده خلاف آمد ازان آزردی 102شمارهٔ ۱۱۹: تا چند دل آزاری و رخ برتابی 103شمارهٔ ۱۲۰: خود از همه کار جور کردن دانی 104شمارهٔ ۱۲۱: ایدوست اگر نصیحتم میشنوی 105شمارهٔ ۱۲۲: در حسن مماثلت بیوسف نکنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ