به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جمال الدین اصفهانی

جمال الدین اصفهانیرباعی هاشمارهٔ ۲۴: شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست

1780عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست

هم می نرهد ز طعنه دشمن و دوست

گویند که بادست همه گفته او

با دست که هم قوت و هم لطف دروست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست 2شمارهٔ ۲۴: شیرین سخنم گر چه لطیف و نیکوست 3شمارهٔ ۲۵: بادم که وجود من بجز زحمت نیست 4شمارهٔ ۲۶: در عشق اگر بزور و زرکار نکوست 5شمارهٔ ۲۷: آن یار جفا جوی وفادار شدست 6شمارهٔ ۲۸: گفتیکه دلم بوصل تو شاد و کشست 7شمارهٔ ۲۹: صبر از دل ریش من همی بگریزد 8شمارهٔ ۳۰: ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید 9شمارهٔ ۳۱: آن سنبل پست پر ز تابش نگرید 10شمارهٔ ۳۲: دانی سخنت شکسته چون میآید 11شمارهٔ ۳۳: گفتم چو خطت برنگ موی تو شود 12شمارهٔ ۳۴: خط تو گرش کسی بخط میخواند 13شمارهٔ ۳۵: گفتم من خوشگوار پیش آور زود 14شمارهٔ ۳۶: گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد 15شمارهٔ ۳۷: زلفی که بر او بند و گره باشد صد 16شمارهٔ ۳۸: کار تو همه سرکشی و ناز بود 17شمارهٔ ۳۹: هجران تو از دو چشم من خواب ببرد 18شمارهٔ ۴۰: گفتم که مرا چشم تو می پست کند 19شمارهٔ ۴۱: زان غالیه دان کزاو دلم خون آید 20شمارهٔ ۴۲: جائی که غمت بقصد جان برخیزد 21شمارهٔ ۴۳: دردا که دلم زهجر خون خواهد شد 22شمارهٔ ۴۴: حسن تو اگر چه خیمه بر ماه زند 23شمارهٔ ۴۵: هر کس که نشان آن لب و دندان دید 24شمارهٔ ۴۶: گر چه ز تو بر دلم ستم میگذرد 25شمارهٔ ۴۷: آن شیفته را چو باد در بوق افتاد 26شمارهٔ ۴۸: بر من غم عشق بینهایت برسید 27شمارهٔ ۴۹: روزی که بر منت گذاری باشد 28شمارهٔ ۵۰: جانا زمن سوخته به زین پرسند 29شمارهٔ ۵۱: افسوس که شد جوانی و چیز نماند 30شمارهٔ ۵۲: تا کی ز توام جفای دلسوز رسد 31شمارهٔ ۵۳: نه با تو مرا خلوت و جام می بود 32شمارهٔ ۵۴: تا طره بدان روی دلارای افکند 33شمارهٔ ۵۵: شاها بتو ایزد همه آفاق سپرد 34شمارهٔ ۵۶: زین پس دل من بمهر یکتا نشود 35شمارهٔ ۵۷: شبهای جهان مگر بهم پیوستند 36شمارهٔ ۵۸: هر دم ز توام غمی دگر باید برد 37شمارهٔ ۵۹: زاواز خوش تو عقل مدهوش شود 38شمارهٔ ۶۰: ناگاه چنین کرانه جوئی که چه بود 39شمارهٔ ۶۱: چون بیخبری از غمم ایماه چه سود 40شمارهٔ ۶۲: یک شهر همیکنند فریاد و نفیر 41شمارهٔ ۶۳: زینگونه که شد خوار و فرومایه هنر 42شمارهٔ ۶۴: گفتم که چراست گرد آن تنگ شکر 43شمارهٔ ۶۵: تا من ز رخ خوب تو گشتم مهجور 44شمارهٔ ۶۶: جانا نم دیده وتف سینه نگر 45شمارهٔ ۶۷: ای روی ترا برده مه چرخ نماز 46شمارهٔ ۶۸: گفتی مگذر بکوی ما در زین پس 47شمارهٔ ۶۹: در جامه ازرق آن بت عشوه فروش 48شمارهٔ ۷۰: زلفی که همی نهاد سر بر قدمش 49شمارهٔ ۷۱: آن ماه که آفتاب نامست رخش 50شمارهٔ ۷۲: نادیده هنوز آن رخ غم پردازش 51شمارهٔ ۷۳: یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش 52شمارهٔ ۷۴: گفتم که بزلف در کجا دارم دل 53شمارهٔ ۷۵: در هجر تو گفتم که ز جان میترسم 54شمارهٔ ۷۶: در فرقت تو دلی پر از خون دارم 55شمارهٔ ۷۷: دلخسته آنزلف چو چوگان توام 56شمارهٔ ۷۸: بر آتش غم فتاده چون زلف توام 57شمارهٔ ۷۹: در عشق تو تیره حال چون خال توأم 58شمارهٔ ۸۰: بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم 59شمارهٔ ۸۱: من آتش دشمنان بباد انگارم 60شمارهٔ ۸۲: من جمله زبان ز حرص چون بید شدم 61شمارهٔ ۸۳: بگذشت ز عشق دولت بی غمیم 62شمارهٔ ۸۴: ایدل نکنی تو زین فضولیها کم 63شمارهٔ ۸۵: از دور زمانه هیچ می ناسایم 64شمارهٔ ۸۶: گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم 65شمارهٔ ۸۷: گفتم در گوش اگر دهی راه سخن 66شمارهٔ ۸۸: اکنون که فلک بقصد من بست میان 67شمارهٔ ۸۹: دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن 68شمارهٔ ۹۰: جز در سر زلف تو نیاساید جان 69شمارهٔ ۹۱: ای دل غم را نهاد باید گردن 70شمارهٔ ۹۲: نی رای تو بر سر عنایت کردن 71شمارهٔ ۹۳: دل گر غم تو چنین خورد وای بر او 72شمارهٔ ۹۴: تا چند کشیم جور عالم من و تو 73شمارهٔ ۹۵: پیراهن و فوطه بر تن روشن تو 74شمارهٔ ۹۶: تا دست رهی گسست از دامن تو 75شمارهٔ ۹۷: زینسان که منم بعشق در کیست بگو 76شمارهٔ ۹۸: زلفی که همه سال دل و جان برد او 77شمارهٔ ۹۹: دوشم چه شبی بود ز دل تاب شده 78شمارهٔ ۱۰۰: نا یافته شهرخی ز وصلش ناگاه 79شمارهٔ ۱۰۱: در باغ شدم قصد سوی می کرده 80شمارهٔ ۱۰۲: گه تاب سر زلف مشوش میده 81شمارهٔ ۱۰۳: دلدار کمان دلبری کرد بزه 82شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه همیکنم بشب ناله و آه 83شمارهٔ ۱۰۵: جانا تو چنین بجنگ با من زچه 84شمارهٔ ۱۰۶: در لطف بنکته سخن میمانی 85شمارهٔ ۱۰۷: گر دسترسی بسیم و زر داشتمی 86شمارهٔ ۱۰۸: ایدل اگرم امان جان بایستی 87شمارهٔ ۱۰۹: بر زلف تو از گره نشان بایستی 88شمارهٔ ۱۱۰: در ساخته بر غم من دیگر جای 89شمارهٔ ۱۱۱: یکروز بطبع با رهی دم نزنی 90شمارهٔ ۱۱۲: باز این دل سرگشته هجران پیمای 91شمارهٔ ۱۱۳: بی دیدن من جان جهانم چونی 92شمارهٔ ۱۱۴: ما را ندهد سپهر یک جرعه می 93شمارهٔ ۱۱۵: نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی 94شمارهٔ ۱۱۶: ای بیش ز مه بنیکوئی و کم نی 95شمارهٔ ۱۱۷: گر روی چو مه ز من نهانی نکنی 96شمارهٔ ۱۱۸: دی وعده خلاف آمد ازان آزردی 97شمارهٔ ۱۱۹: تا چند دل آزاری و رخ برتابی 98شمارهٔ ۱۲۰: خود از همه کار جور کردن دانی 99شمارهٔ ۱۲۱: ایدوست اگر نصیحتم میشنوی 100شمارهٔ ۱۲۲: در حسن مماثلت بیوسف نکنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ