ساقی ز جای خیز فصل بهار شد
چون طلعت نگار عالم نگار شد
می ده که جیش دی اندر فرار شد
بر تخت سلطنت گل استوار شد
*****
گلشن طرب فزا چون روی یار شد
جیبش فرح نمود تسخیر هفت خط
*****
یاقوت جان من یاقوت جان بیار
لعل روان من لعل روان بیار
آرام جان من آرام جان بیار
یعنی شراب ناب چون ارغوان بیار
*****
جان جهان من جان جهان بیار
خیز و پیاله را پر کن ز خون شط
*****
جوهرفروش عقل بنگر روان به رخش
شد در هوا مسیر از بهر بذل و بخش
سطح زمین تمام مانا بود بدخش
لعل گهر ز چند بنمود بخش بخش
*****
شد پیکر سمین در انتظار بخش
منما به جان دوست ما را ز دیده خط
*****
بشنو ز گلستان فریاد بلبلی
بنگر به بوستان در ناله صلصلی
هر یک ز هر طرف افکنده غلغلی
چند از الم پریش چون زلف سنبلی
*****
جا کن به طرف باغ در پای نوگلی
خو کن به یک دلی از سر بنه غبط
*****
هامون و باغ چون قصر خورنق است
همچون بهشت گشت با فرو رونق است
منصور غنچه را ذکر اناالحق است
بردار شاخسار ز آن رو معلق است
*****
ما را به فضل گل عهدی موثق است
گیریم خامه باز سازیم خامه خط
*****
پس ابتدا کنیم در مدح شیر حق
شاهی که شد سبب بر خلق ما خلق
دارد به جز نبی بر ماسوا سبق
جوید عطارد از بهر ثناش رق
*****
طوبی شود قلم ارض و سما ورق
نتوان ز وصف او بنوشت نصف خط
*****
مسند نشین شرح مفتاح کل باب
بر کن جن و انس بر جمله شیخ و شاب
هم مرجع الانام هم مالک الرقاب
*****
زینب ده تراب یعنی ابوتراب
هم ایه نشاط هم باعث نشط
*****
محروبه مطبخی است از قدر خافقش
صدق و صفا نهان اندر تصادفش
*****
نبود روا که خواند مخلوق خالقش
خلاق و خلق را گنجیده در وسط
*****
فرزین عزم را روزی که زین کند
در عرصه نبرد رو بهر کین کند
کل جهات مات از کفر و دین کند
بر بیرق و سوار پرچین جبین کند
*****
بر شاه و بر وزیر رو از کمین کند
دوران بدست اوست چون مهره وسط
*****
ای حصین دین حصین از دست تیغ تو
فیاض بحر و کان کف فریغ تو
طفلی است عقل کل نزد نشیغ تو
*****
چون روح در مشام عطر نشیغ تو
بوی تو جانفزاست چون باده در فرط
*****
ای دست ذوالجلال ای نور لایزال
در حیرتم چرا با این همه جلال
ماندی نو در نجف آسوده بی‌ملال
تا شد به کربلا از لشگر ضلال
*****
بی‌سر حسین تو با محنت و کلال
اعدادی او تمام در عشرت و نشط
*****
یک تن نبرد جان ز آن دشت هولناک
گویی که ابن سعد از حق نداشت باک
کرد عترت تو را از تیغ کین هلاک
تنها نشد حسین غلطان به خون و خاک
*****
هر گوشه گل رخی گردید چاک چاک
هر جا سمنبری افتاد سبز خط
*****
شاها جهان چنین کی بی‌حساب بود
بر عترت رسول کی ظلم باب بود
شط فرات اگر غلطان ز آب بود
در دیده سحین موج سراب بود
*****
سیراب وحش و طیرو دل او کباب بود
عطشان شهید گشت آخر به نزد شط
*****
رو به قتل شیر شاهان دلیر شد
بی سر حینیت از شمر شریر شد
ظلمی به زینت از چرخ پیر شد
کز جان و از جان یکباره سیر شد
*****
در دست شامیان زار و اسیر شد
اندوه وی گذشت ز اندازه شط
*****
ای دهر این چنین رسم وفا نبود
ای آسمان سم اینسان روا نبود
این ظلمبر حسین بالله بجا نبود
از روی مصطفی چونت حیا نبود
*****
این انقتام اگر روز جزا نبود
(صامت) چه می‌گذشت بر ما از این سخط