ماهرخا ابتدای فصل بهار است

وقت گل و استماع صورت هزار است

ای که گل سرخ پیش روی تو خار است

صفحه گیتی تمام نقش و نگار است

*****

تا عنبی می‌دهید پیاله پیاله

باده شبنم ببین به ساغر لاله

روزی مستان شده به باغ حواله

سنبل بویا پریش کرده کلاله

*****

کرده ز کلک بدیع مبدع اشیا

نقش عجبی بکار دیبه صحرا

کارگه چین شده است دشت سراپا

باز در اطراف کوه نرگس شهلا

*****

تاج تبارک نهاد مرغ سلیمان

کبک چو در اج در ترانه و افغان

قمری افسرده در چین چو هزاران

بر سر سرو سهی به نغمه والحان

*****

اصلحک الله ای نگار پری روی

ای صنم مشکمو بساخت مشگو

شو به سیاحت به سیر باغ و لب جو

تا من و تو در مدیح ضامن آهو

*****

قبله هفتم امام هشتم شیعه

ماه کواکب سپاه مهر طلیعه

مظهر حق اصل دین معین شریعه

آنکه ز حکمش بود برسم ودیعه

*****

خسرو بطحا خدیو خطه امکان

شاه مدینه پناه ملک خراسان

آنکه به جای کلام ایزد منان

همره او بوده هر چه موسی عمران

*****

ای که به ادریس در مدارس تجرید

شخص تو آموخته مباحث توحید

کنز خفی را هدایت تو مقالید

خوشه توحید جبرئیل به تقلید

*****

زاده موسی بن جعفر ای علوی جاه

ای که شب و روز زائر تو به درگاه

ساخته درک مقام سیر الی الله

سهل بود در زیارت تو اگر راه

*****

ای که ملق ز کبریا به رضایی

مامن اشرف ضامن غربائی

حجت الاسلام و کعبه فقرایی

چون به صفت مظهر جمال خدایی

*****

نور رخت شعله داده شمع هدا را

علم تو ظاهر نموده دین خدا را

خضر ز جوی تو برده آب بقا را

پنجه قدرت قبای صبر و صفا را

*****

سیر مقام تو را به سرعت بسیار

گر که شده جبرنئیل و هم طلبکار

راه نبرده به سوی بارگه داد

بال و پرویر فتد ز کار به یک باز

*****

صبح به روی تو کرده کسب شفق را

آیت عظمی رخ تو رب فلق را

لیل و نها از تو جسته نظم نسق را

فر خدا معنی هویت حق را

*****

خاک خراسان ز مقدم تو بهشت است

بلکه بر روضه‌ات بهشت کنشت است

در بر چشم کسی که پاک سرشت است

بهر رواقت بهشت نسبت زشت است

*****

ای شرف و اشرف نتایج آدم

شادی احباب در عزای تو ماتم

ماه صفر را غم تو کرده محرم

بهر تو ای نور چشم آدم و عالم

*****

آنکه ز شهر مدینه در به درت کرد

سوی خراسان مصمم سفرت کرد

از شرر زهر پر ز خون جگرت کرد

بستر تو خاک و خشت جای سرت کرد

*****

چون اثر زهر در تن تو عیان شد

جسم عزیزت ز درد سیر ز جان شد

خاک عزایت بهفرق کون و مکان شد

نور الهی خموش گشت و عیان شد

*****

خواهر زارت بسر نبود به دوران

در دم مرگ تو ای غریب خاک خراسان

تا نگرد حال تو به دیده گریان

زین طرف و آن طرف تنت شده غلطان

*****

باز غم و غصه کرد روز مرا شب

سوخت دل من به حالت دل زینب

نداشت چه حالی به قتلگاه که یارب

دید ز نعل سمند و از سم مرکب

*****

صورت اطفال ناز پرور غمگین

روی یتیمان آل عترت یاسین

نیلی از دست شمر کافر بی‌دین

هر یکی از یک طرف به دیده خونین

*****

عصمت حق عترت رسول گرامی

گشته ذلیل و اسیر و کوفی و شامی

گوئی آل رسول را به تمامی

بهر کنیزی از برای غلامی

*****

عارض زینب که بود مهر نقابش

موی پریشان به چهره گشت حجابش

غصه نامحرمان و بزم شرابش

زد به جهان آنچنان به قلب کبابش

*****

ای شه طوسی که ساخته ره دورت

دور مرا از حضور بزم سرورت

ای تو سلیمان و ماسوا همه مورت

گوی به خدام آستان حضورت

*****