دوبیتی شمارهٔ ۲۷۱

الهی دل بلا بی دل بلا بی

گنه چشمان کره دل مبتلا بی

اگر چشمان نکردی دیده بانی

چه داند دل که خوبان در کجابی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۲

غم عالم نصیب جان ما بی

بدور ما فراغت کیمیا بی

رسد آخر بدرمان درد هرکس

دل ما بی که دردش بیدوا بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۳

وای آن روزی که قاضی مان خدا بی

به میزان و صراطم ماجرا بی

بنوبت میروند پیر و جوانان

وای آنساعت که نوبت زان ما بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۴

صفا هونم صفا هونم چه جابی

که هر یاری گرفتم بیوفا بی

بشم یکسر بتازم تا به شیراز

که در هر منزلی صد آشنا بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۵

عاشق آن به که دایم در بلا بی

ایوب آسا به کرمان مبتلا بی

حسن آسا بدستش کاسهٔ زهر

حسین آسا بدشت کربلا بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۶

بدام دلبری دل مبتلا بی

که هجرانش بلا وصلش بلا بی

درین ویرانه دل جز خون ندیدم

نه دل گویی که دشت کربلا بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۷

جهان بی‌وفا زندان ما بی

گل غم قسمت دامان ما بی

غم یعقوب و محنت‌های ایوب

همه گویا نصیب جان ما بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۸

بسوی باغ و بستان لاله وابی

همه موها مثال ژاله وا بی

وگر سوی خراسان کاروان را

رهانم مو سوی بنگاله وا بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۷۹

زمشک‌تر سیه‌تر سنبلت بی

هزاران دل اسیر کاکلت بی

زآه و ناله تاثیری ندیدم

زخارا سخت‌تر گویا دلت بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۸۰

بدریای غمت دل غوطه‌ور بی

مرا داغ فراقت بر جگر بی

ز مژگان خدنگت خورده‌ام تیر

که هر دم سوج دل زان بیشتر بی