دوبیتی شمارهٔ ۳۱۱
ز بیداد فلک یارون امان بی
امان جستن روز آخرزمان بی
اگر پاره کرم یخه بجا بو
که وامو آسمان پرسرگران بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۲
سخن از هر چه واجم واتشان بی
حدیث از بیش و از کم واتشان بی
بدریا گر روم گوهر بر آرم
هر آن گوهر که وینم واتشان بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۳
خوشا آنانکه الله یارشان بی
بحمد و قل هو الله کارشان بی
خوشا آنانکه دایم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۴
چه واجم هر چه واجم واتهشان بی
سخن از بیش و از کم واتهشان بی
بدریا مو شدم گوهر برآرم
هر آن گوهر که دیدم واتهشان بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۵
سیه بختم که بختم واژگون بی
سیه روجم که روجم سرنگون بی
شدم آوارهٔ کوی محبت
زدست دل که یارب غرق خون بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۶
من آن شمعم که اشکم آتشین بی
که هر سوته دلی حالش همین بی
همه شب گریم و نالم همه روز
بیته شامم چنان روزم چنین بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۷
زدست عشق هر شو حالم این بی
سریرم خشت و بالینم زمین بی
خوشم این بی که موته دوست دیرم
هر آن ته دوست داره حالش این بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۸
دو چشمانت پیالهٔ پر ز می بی
خراج ابروانت ملک ری بی
همی وعده کری امروز و فردا
نمیدانم که فردای تو کی بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۱۹
گلان فصل بهاران هفتهای بی
زمان وصل یاران هفتهای بی
غنیمت دان وصال لاله رویان
که گل در لاله زاران هفتهای بی
دوبیتی شمارهٔ ۳۲۰
الاله کوهساران هفته ای بی
بنفشه جو کناران هفتهای بی
منادی میکره شهرو به شهرو
وفای گلعذاران هفتهای بی