دوبیتی شمارهٔ ۲۹۱

خوشا آندل که از غم بهره‌ور بی

بر آندل وای کز غم بی‌خبر بی

ته که هرگز نسوته دیلت از غم

کجا از سوته دیلانت خبر بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۲

هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی

دلش از درد دنیا ریشتر بی

اگر بر سر نهی چون خسروان تاج

به شیرین جانت آخر نیشتر بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۳

هر آنکس با تو قربش بیشتر بی

دلش از درد هجران ریشتر بی

اگر یکبار چشمانت بوینم

بجانم صد هزاران نیشتر بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۴

خور آئین چهره‌ات افروته‌تر بی

بجانم تیر عشقت دوته‌تر بی

چرا خال رخت دونی سیاهه

هر آن نزدیک خور بی سوته‌تر بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۵

زخور این چهره‌ات افروته‌تر بی

تیر عشقت بجانم روته‌تر بی

مرا اختر بود خال سیاهت

ز مو یارا که اختر سوته‌تر بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۶

چه خوش بی وصلت ای مه امشبک بی

مرا وصل تو آرام دلک بی

زمهرت ای مه شیرین چالاک

مدامم دست حسرت بر سرک بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۷

دلا راهت پر از خار و خسک بی

گذرگاه تو بر اوج فلک بی

شب تار و بیابان دور منزل

خوشا آنکس که بارش کمترک بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۸

شب تار و بیابان پرورک بی

در این ره روشنایی کمترک بی

گر از دستت برآید پوست از تن

بیفکن تا که بارت کمترک بی

دوبیتی شمارهٔ ۲۹۹

دلا راه تو پر خار و خسک بی

درین ره روشنایی کمترک بی

گر از دستت بر آید پوست از تن

بیفکن تا که بارت کمترک بی

دوبیتی شمارهٔ ۳۰۰

زشورانگیزی چرخ و فلک بی

که دایم چشم بختم پر نمک بی

دمادم دود آهم تا سما بی

پیاپی سیل اشکم تا سمک بی