کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    آن دهان کژ کرد و از تسخر بخواند

    مر محمد را دهانش کژ بماند

    باز آمد کای محمد عفو کن

    ای ترا الطاف و علم من لدن

    من ترا افسوس می‌کردم ز جهل

    من بدم افسوس را منسوب و اهل

    چون خدا خواهد که پردهٔ کس درد

    میلش اندر طعنهٔ پاکان برد

    ور خدا خواهد که پوشد عیب کس

    کم زند در عیب معیوبان نفس

    چون خدا خواهد که‌مان یاری کند

    میل ما را جانب زاری کند

    ای خنک چشمی که آن گریان اوست

    وی همایون دل که آن بریان اوست

    آخر هر گریه آخر خنده‌ایست

    مرد آخربین مبارک بنده‌ایست

    هر کجا آب روان سبزه بود

    هر کجا اشکی روان رحمت شود

    باش چون دولاب نالان چشم تر

    تا ز صحن جانت بر روید خضر

    اشک خواهی رحم کن بر اشک‌بار

    رحم خواهی بر ضعیفان رحم آر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha