به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

نظیری نیشابوری

نظیری نیشابوریرباعی هاشمارهٔ ۳۰: یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است

1330عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است
یک سرو سرافراز و هزاران چمن است
خوش گویی من بلند آوازه به اوست
زان نوع که سرفرازی او ز من است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹: دل خنده به غنچه کرد خندیدن داشت 2شمارهٔ ۳۰: یک بلبل خوش نوا و صد انجمن است 3شمارهٔ ۳۱: دارم چشمی که قلزم وارونست 4شمارهٔ ۳۲: ذرات دو کون را ز هم بیشی نیست 5شمارهٔ ۳۳: شمعی که فروزان نشود کوکب ماست 6شمارهٔ ۳۴: دایم به رهت در دو چشمم بازست 7شمارهٔ ۳۵: آن کیست که بازم ز بت کیش آورد 8شمارهٔ ۳۶: طی املم به جهد و پرواز نشد 9شمارهٔ ۳۷: شب مست ز خانقه برونم بردند 10شمارهٔ ۳۸: گر دست تو بحر نیست چون می جوشد 11شمارهٔ ۳۹: ارباب زمانه آفت دل باشند 12شمارهٔ ۴۰: هر کز سر کجروی به درگاه آید 13شمارهٔ ۴۱: از سعی زمانه کار من نفزاید 14شمارهٔ ۴۲: نی باده عز و جاه مستم دارد 15شمارهٔ ۴۳: دی غافلم آن مایه دین پیش آمد 16شمارهٔ ۴۴: تا باغ به دست باغبان خواهد بود 17شمارهٔ ۴۵: صد فکر اثر ز طاعتم بردارد 18شمارهٔ ۴۶: حالی دارم که دیده نادیده شود 19شمارهٔ ۴۷: طوفان شد و سبزه ام به آبی نرسد 20شمارهٔ ۴۸: نی حوصله ام که جرعه مستم دارد 21شمارهٔ ۴۹: سیلاب سرشگ آبرو می ریزد 22شمارهٔ ۵۰: صبحست و خروش بلبلان می آید 23شمارهٔ ۵۱: آشفته مجلس تو جا نشناسد 24شمارهٔ ۵۲: اهلی ز میان سنگ بیرون آید 25شمارهٔ ۵۳: در قرب به صد بلان قرین باید بود 26شمارهٔ ۵۴: یادم به کنایت جگرسوز کند 27شمارهٔ ۵۵: مرسوم رهی که فقر ازان خاسته شد 28شمارهٔ ۵۶: آن عیش که جمله عیش ها راست کلید 29شمارهٔ ۵۷: فردا که نه دوزخ نه شقی خواهد ماند 30شمارهٔ ۵۸: جستم ز بلا بلا پناهم دادند 31شمارهٔ ۵۹: تا سایه خامه ات به حرفم افتاد 32شمارهٔ ۶۰: نی طعم می است تا دگرگون گردد 33شمارهٔ ۶۱: هر محنت و غم که سر به جانت دادند 34شمارهٔ ۶۲: تو هیچ بدی که جسم و جانت دادند 35شمارهٔ ۶۳: قابل تویی از تاب و توانت دادند 36شمارهٔ ۶۴: گر دل به فریب نفست از پا برود 37شمارهٔ ۶۵: عاقل به حدیث نفس گمره نشود 38شمارهٔ ۶۶: شوخی که نگاه بر عذارش بندند 39شمارهٔ ۶۷: لعل تو ز طبله شهد بر گوشه کشید 40شمارهٔ ۶۸: از کاسه و کوزه جوی جیحون نشود 41شمارهٔ ۶۹: هرکس ز خودی و خودستایی گردید 42شمارهٔ ۷۰: هر دم عمل خیر تبه خواهم کرد 43شمارهٔ ۷۱: با موکب شه دل خرابی چه کند؟44شمارهٔ ۷۲: گوهر ز محیط راز می باید داد 45شمارهٔ ۷۳: گل طرف کلاه بر بناگوش افکند 46شمارهٔ ۷۴: رزقم همه از طبع گهر سنج آید 47شمارهٔ ۷۵: آن سو که منم فیض فرو می آید 48شمارهٔ ۷۶: بر تن مفزا که نفس سرکش گردد 49شمارهٔ ۷۷: من خام قمارم و حریفم استاد 50شمارهٔ ۷۸: تقدیر و ارادت به مرادت خیزند 51شمارهٔ ۷۹: رو جانب حق از همه سو باید بود 52شمارهٔ ۸۰: زین بیم که آورد طرب تفرقه بار 53شمارهٔ ۸۱: ای بلبل بی قرار غوغا بردار 54شمارهٔ ۸۲: برگیر نقاب و بختم از جا بردار 55شمارهٔ ۸۳: جان را به پذیره آی از جا بردار 56شمارهٔ ۸۴: هرگز نشود دار فنا جای قرار 57شمارهٔ ۸۵: از ضعف تنت رفته توان همه کس 58شمارهٔ ۸۶: عاشق که طریق عشق آموزندش 59شمارهٔ ۸۷: دم چند فروزی از سخن چینی خویش 60شمارهٔ ۸۸: صد ره شده ام به بیخ و بن جویی خویش 61شمارهٔ ۸۹: گلشن که بهار ساخته جانورش 62شمارهٔ ۹۰: از حسرت من حاصل دوران همه ذوق 63شمارهٔ ۹۱: یک قوم مسافر ز سرمایه خجل 64شمارهٔ ۹۲: می آمد و صد سپاه ناز از دنبال 65شمارهٔ ۹۳: دنباله دو خاطر خودرای خودم 66شمارهٔ ۹۴: یک معرکه خویش را به جایی نزدیم 67شمارهٔ ۹۵: اندر ره و بی ره همه جا گردیدیم 68شمارهٔ ۹۶: از کعبه به دیر باده کش می آرم 69شمارهٔ ۹۷: دامی ز نماز گرد خود بافته ام 70شمارهٔ ۹۸: یک چند پی امید می گردیدم 71شمارهٔ ۹۹: طبعی چو رخ حورسرشتان دارم 72شمارهٔ ۱۰۰: آتش خورم و زحمت جانان نشوم 73شمارهٔ ۱۰۱: چون طایر باد از قفس آزادیم 74شمارهٔ ۱۰۲: دل آرم و غم برو نما بستانم 75شمارهٔ ۱۰۳: گر دوری ازان طرف گلستان دارم 76شمارهٔ ۱۰۴: در کوی هوس خاک نشینم ایام 77شمارهٔ ۱۰۵: گاهی به نوای بی نوایان گردم 78شمارهٔ ۱۰۶: صد نعل درست واژگون آوردم 79شمارهٔ ۱۰۷: هرچند که روز بی نوایی دارم 80شمارهٔ ۱۰۸: نی بهر جهان نه بهر طاعت زادم 81شمارهٔ ۱۰۹: روزی که گرفت کاتب صنع قلم 82شمارهٔ ۱۱۰: ترک همه کس ز بی تمیزی کردیم 83شمارهٔ ۱۱۱: پر می بینم که بینوا می آیم 84شمارهٔ ۱۱۲: گر از مشهد اگر ز بلخ آمده ایم 85شمارهٔ ۱۱۳: گه بر سر فرمان تو جان افشانم 86شمارهٔ ۱۱۴: فرمان تو بشنوم به پرواز آیم 87شمارهٔ ۱۱۵: فرمان تو آمد و ز جا برجستم 88شمارهٔ ۱۱۶: بر خوان صلات تا به کی لقمه خام 89شمارهٔ ۱۱۷: کم جو که به قیمتست سرمایه من 90شمارهٔ ۱۱۸: از می لبش آتش تر آورد برون 91شمارهٔ ۱۱۹: عیسی نفسی غبارت از دم بفشان 92شمارهٔ ۱۲۰: بنمای رخ و شکفته رویم گردان 93شمارهٔ ۱۲۱: خود را به رکاب آشنایی برسان 94شمارهٔ ۱۲۲: خوش رست چمن رشته خارا برچین 95شمارهٔ ۱۲۳: فکری کنم و دهم سرانجام سخن 96شمارهٔ ۱۲۴: شب تا سحرم فسانه خوان غم او 97شمارهٔ ۱۲۵: ای فیض سپهر و نور اختر با تو 98شمارهٔ ۱۲۶: دل جز ز دو زلف پرخم و پیچ مجو 99شمارهٔ ۱۲۷: آویز به طره از خم و پیچ مگو 100شمارهٔ ۱۲۸: ذوق آمده رخت خوش دلی بر در نه 101شمارهٔ ۱۲۹: هرچند که جور بی محابا داری 102شمارهٔ ۱۳۰: بدگوییی خود کنم مگر یار شوی 103شمارهٔ ۱۳۱: گر در شب تیره تابیم نور شوی 104شمارهٔ ۱۳۲: ای دل ز سفر تحفه چه سوز آوردی 105شمارهٔ ۱۳۳: تا نگذری از قشر منقا نشوی 106شمارهٔ ۱۳۴: تا کی همه کوکنار آخر گزکی 107شمارهٔ ۱۳۵: یک دم دل شاد را به صد دم ندهی 108شمارهٔ ۱۳۶: از ابر به کشتزار بایسته تری 109شمارهٔ ۱۳۷: چندان که به حکمت گروی دورتری 110شمارهٔ ۱۳۸: هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای 111شمارهٔ ۱۳۹: ای از تو صور نگار هرجا کوری 112شمارهٔ ۱۴۰: هان بلبل هان صفیر محکم ندهی 113شمارهٔ ۱۴۱: خوش بوست بس این زلف دو تا بر که ز ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ