به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

نظیری نیشابوری

نظیری نیشابوریرباعی هاشمارهٔ ۳۴: دایم به رهت در دو چشمم بازست

1400عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دایم به رهت در دو چشمم بازست
صد تحفه ام از نیاز پااندازست
پیش آی و به مهر دانه عشوه بریز
پر تیز مرو که روح در پروازست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۳: شمعی که فروزان نشود کوکب ماست 2شمارهٔ ۳۴: دایم به رهت در دو چشمم بازست 3شمارهٔ ۳۵: آن کیست که بازم ز بت کیش آورد 4شمارهٔ ۳۶: طی املم به جهد و پرواز نشد 5شمارهٔ ۳۷: شب مست ز خانقه برونم بردند 6شمارهٔ ۳۸: گر دست تو بحر نیست چون می جوشد 7شمارهٔ ۳۹: ارباب زمانه آفت دل باشند 8شمارهٔ ۴۰: هر کز سر کجروی به درگاه آید 9شمارهٔ ۴۱: از سعی زمانه کار من نفزاید 10شمارهٔ ۴۲: نی باده عز و جاه مستم دارد 11شمارهٔ ۴۳: دی غافلم آن مایه دین پیش آمد 12شمارهٔ ۴۴: تا باغ به دست باغبان خواهد بود 13شمارهٔ ۴۵: صد فکر اثر ز طاعتم بردارد 14شمارهٔ ۴۶: حالی دارم که دیده نادیده شود 15شمارهٔ ۴۷: طوفان شد و سبزه ام به آبی نرسد 16شمارهٔ ۴۸: نی حوصله ام که جرعه مستم دارد 17شمارهٔ ۴۹: سیلاب سرشگ آبرو می ریزد 18شمارهٔ ۵۰: صبحست و خروش بلبلان می آید 19شمارهٔ ۵۱: آشفته مجلس تو جا نشناسد 20شمارهٔ ۵۲: اهلی ز میان سنگ بیرون آید 21شمارهٔ ۵۳: در قرب به صد بلان قرین باید بود 22شمارهٔ ۵۴: یادم به کنایت جگرسوز کند 23شمارهٔ ۵۵: مرسوم رهی که فقر ازان خاسته شد 24شمارهٔ ۵۶: آن عیش که جمله عیش ها راست کلید 25شمارهٔ ۵۷: فردا که نه دوزخ نه شقی خواهد ماند 26شمارهٔ ۵۸: جستم ز بلا بلا پناهم دادند 27شمارهٔ ۵۹: تا سایه خامه ات به حرفم افتاد 28شمارهٔ ۶۰: نی طعم می است تا دگرگون گردد 29شمارهٔ ۶۱: هر محنت و غم که سر به جانت دادند 30شمارهٔ ۶۲: تو هیچ بدی که جسم و جانت دادند 31شمارهٔ ۶۳: قابل تویی از تاب و توانت دادند 32شمارهٔ ۶۴: گر دل به فریب نفست از پا برود 33شمارهٔ ۶۵: عاقل به حدیث نفس گمره نشود 34شمارهٔ ۶۶: شوخی که نگاه بر عذارش بندند 35شمارهٔ ۶۷: لعل تو ز طبله شهد بر گوشه کشید 36شمارهٔ ۶۸: از کاسه و کوزه جوی جیحون نشود 37شمارهٔ ۶۹: هرکس ز خودی و خودستایی گردید 38شمارهٔ ۷۰: هر دم عمل خیر تبه خواهم کرد 39شمارهٔ ۷۱: با موکب شه دل خرابی چه کند؟40شمارهٔ ۷۲: گوهر ز محیط راز می باید داد 41شمارهٔ ۷۳: گل طرف کلاه بر بناگوش افکند 42شمارهٔ ۷۴: رزقم همه از طبع گهر سنج آید 43شمارهٔ ۷۵: آن سو که منم فیض فرو می آید 44شمارهٔ ۷۶: بر تن مفزا که نفس سرکش گردد 45شمارهٔ ۷۷: من خام قمارم و حریفم استاد 46شمارهٔ ۷۸: تقدیر و ارادت به مرادت خیزند 47شمارهٔ ۷۹: رو جانب حق از همه سو باید بود 48شمارهٔ ۸۰: زین بیم که آورد طرب تفرقه بار 49شمارهٔ ۸۱: ای بلبل بی قرار غوغا بردار 50شمارهٔ ۸۲: برگیر نقاب و بختم از جا بردار 51شمارهٔ ۸۳: جان را به پذیره آی از جا بردار 52شمارهٔ ۸۴: هرگز نشود دار فنا جای قرار 53شمارهٔ ۸۵: از ضعف تنت رفته توان همه کس 54شمارهٔ ۸۶: عاشق که طریق عشق آموزندش 55شمارهٔ ۸۷: دم چند فروزی از سخن چینی خویش 56شمارهٔ ۸۸: صد ره شده ام به بیخ و بن جویی خویش 57شمارهٔ ۸۹: گلشن که بهار ساخته جانورش 58شمارهٔ ۹۰: از حسرت من حاصل دوران همه ذوق 59شمارهٔ ۹۱: یک قوم مسافر ز سرمایه خجل 60شمارهٔ ۹۲: می آمد و صد سپاه ناز از دنبال 61شمارهٔ ۹۳: دنباله دو خاطر خودرای خودم 62شمارهٔ ۹۴: یک معرکه خویش را به جایی نزدیم 63شمارهٔ ۹۵: اندر ره و بی ره همه جا گردیدیم 64شمارهٔ ۹۶: از کعبه به دیر باده کش می آرم 65شمارهٔ ۹۷: دامی ز نماز گرد خود بافته ام 66شمارهٔ ۹۸: یک چند پی امید می گردیدم 67شمارهٔ ۹۹: طبعی چو رخ حورسرشتان دارم 68شمارهٔ ۱۰۰: آتش خورم و زحمت جانان نشوم 69شمارهٔ ۱۰۱: چون طایر باد از قفس آزادیم 70شمارهٔ ۱۰۲: دل آرم و غم برو نما بستانم 71شمارهٔ ۱۰۳: گر دوری ازان طرف گلستان دارم 72شمارهٔ ۱۰۴: در کوی هوس خاک نشینم ایام 73شمارهٔ ۱۰۵: گاهی به نوای بی نوایان گردم 74شمارهٔ ۱۰۶: صد نعل درست واژگون آوردم 75شمارهٔ ۱۰۷: هرچند که روز بی نوایی دارم 76شمارهٔ ۱۰۸: نی بهر جهان نه بهر طاعت زادم 77شمارهٔ ۱۰۹: روزی که گرفت کاتب صنع قلم 78شمارهٔ ۱۱۰: ترک همه کس ز بی تمیزی کردیم 79شمارهٔ ۱۱۱: پر می بینم که بینوا می آیم 80شمارهٔ ۱۱۲: گر از مشهد اگر ز بلخ آمده ایم 81شمارهٔ ۱۱۳: گه بر سر فرمان تو جان افشانم 82شمارهٔ ۱۱۴: فرمان تو بشنوم به پرواز آیم 83شمارهٔ ۱۱۵: فرمان تو آمد و ز جا برجستم 84شمارهٔ ۱۱۶: بر خوان صلات تا به کی لقمه خام 85شمارهٔ ۱۱۷: کم جو که به قیمتست سرمایه من 86شمارهٔ ۱۱۸: از می لبش آتش تر آورد برون 87شمارهٔ ۱۱۹: عیسی نفسی غبارت از دم بفشان 88شمارهٔ ۱۲۰: بنمای رخ و شکفته رویم گردان 89شمارهٔ ۱۲۱: خود را به رکاب آشنایی برسان 90شمارهٔ ۱۲۲: خوش رست چمن رشته خارا برچین 91شمارهٔ ۱۲۳: فکری کنم و دهم سرانجام سخن 92شمارهٔ ۱۲۴: شب تا سحرم فسانه خوان غم او 93شمارهٔ ۱۲۵: ای فیض سپهر و نور اختر با تو 94شمارهٔ ۱۲۶: دل جز ز دو زلف پرخم و پیچ مجو 95شمارهٔ ۱۲۷: آویز به طره از خم و پیچ مگو 96شمارهٔ ۱۲۸: ذوق آمده رخت خوش دلی بر در نه 97شمارهٔ ۱۲۹: هرچند که جور بی محابا داری 98شمارهٔ ۱۳۰: بدگوییی خود کنم مگر یار شوی 99شمارهٔ ۱۳۱: گر در شب تیره تابیم نور شوی 100شمارهٔ ۱۳۲: ای دل ز سفر تحفه چه سوز آوردی 101شمارهٔ ۱۳۳: تا نگذری از قشر منقا نشوی 102شمارهٔ ۱۳۴: تا کی همه کوکنار آخر گزکی 103شمارهٔ ۱۳۵: یک دم دل شاد را به صد دم ندهی 104شمارهٔ ۱۳۶: از ابر به کشتزار بایسته تری 105شمارهٔ ۱۳۷: چندان که به حکمت گروی دورتری 106شمارهٔ ۱۳۸: هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای 107شمارهٔ ۱۳۹: ای از تو صور نگار هرجا کوری 108شمارهٔ ۱۴۰: هان بلبل هان صفیر محکم ندهی 109شمارهٔ ۱۴۱: خوش بوست بس این زلف دو تا بر که ز ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ