به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

نظیری نیشابوری

نظیری نیشابوریرباعی هاشمارهٔ ۴۴: تا باغ به دست باغبان خواهد بود

1310عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا باغ به دست باغبان خواهد بود
گل خواهد کرد و گلفشان خواهد بود
حسن رخ گل پرده دری خواهد کرد
گر در پس صد پرده نهان خواهد بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۳: دی غافلم آن مایه دین پیش آمد 2شمارهٔ ۴۴: تا باغ به دست باغبان خواهد بود 3شمارهٔ ۴۵: صد فکر اثر ز طاعتم بردارد 4شمارهٔ ۴۶: حالی دارم که دیده نادیده شود 5شمارهٔ ۴۷: طوفان شد و سبزه ام به آبی نرسد 6شمارهٔ ۴۸: نی حوصله ام که جرعه مستم دارد 7شمارهٔ ۴۹: سیلاب سرشگ آبرو می ریزد 8شمارهٔ ۵۰: صبحست و خروش بلبلان می آید 9شمارهٔ ۵۱: آشفته مجلس تو جا نشناسد 10شمارهٔ ۵۲: اهلی ز میان سنگ بیرون آید 11شمارهٔ ۵۳: در قرب به صد بلان قرین باید بود 12شمارهٔ ۵۴: یادم به کنایت جگرسوز کند 13شمارهٔ ۵۵: مرسوم رهی که فقر ازان خاسته شد 14شمارهٔ ۵۶: آن عیش که جمله عیش ها راست کلید 15شمارهٔ ۵۷: فردا که نه دوزخ نه شقی خواهد ماند 16شمارهٔ ۵۸: جستم ز بلا بلا پناهم دادند 17شمارهٔ ۵۹: تا سایه خامه ات به حرفم افتاد 18شمارهٔ ۶۰: نی طعم می است تا دگرگون گردد 19شمارهٔ ۶۱: هر محنت و غم که سر به جانت دادند 20شمارهٔ ۶۲: تو هیچ بدی که جسم و جانت دادند 21شمارهٔ ۶۳: قابل تویی از تاب و توانت دادند 22شمارهٔ ۶۴: گر دل به فریب نفست از پا برود 23شمارهٔ ۶۵: عاقل به حدیث نفس گمره نشود 24شمارهٔ ۶۶: شوخی که نگاه بر عذارش بندند 25شمارهٔ ۶۷: لعل تو ز طبله شهد بر گوشه کشید 26شمارهٔ ۶۸: از کاسه و کوزه جوی جیحون نشود 27شمارهٔ ۶۹: هرکس ز خودی و خودستایی گردید 28شمارهٔ ۷۰: هر دم عمل خیر تبه خواهم کرد 29شمارهٔ ۷۱: با موکب شه دل خرابی چه کند؟30شمارهٔ ۷۲: گوهر ز محیط راز می باید داد 31شمارهٔ ۷۳: گل طرف کلاه بر بناگوش افکند 32شمارهٔ ۷۴: رزقم همه از طبع گهر سنج آید 33شمارهٔ ۷۵: آن سو که منم فیض فرو می آید 34شمارهٔ ۷۶: بر تن مفزا که نفس سرکش گردد 35شمارهٔ ۷۷: من خام قمارم و حریفم استاد 36شمارهٔ ۷۸: تقدیر و ارادت به مرادت خیزند 37شمارهٔ ۷۹: رو جانب حق از همه سو باید بود 38شمارهٔ ۸۰: زین بیم که آورد طرب تفرقه بار 39شمارهٔ ۸۱: ای بلبل بی قرار غوغا بردار 40شمارهٔ ۸۲: برگیر نقاب و بختم از جا بردار 41شمارهٔ ۸۳: جان را به پذیره آی از جا بردار 42شمارهٔ ۸۴: هرگز نشود دار فنا جای قرار 43شمارهٔ ۸۵: از ضعف تنت رفته توان همه کس 44شمارهٔ ۸۶: عاشق که طریق عشق آموزندش 45شمارهٔ ۸۷: دم چند فروزی از سخن چینی خویش 46شمارهٔ ۸۸: صد ره شده ام به بیخ و بن جویی خویش 47شمارهٔ ۸۹: گلشن که بهار ساخته جانورش 48شمارهٔ ۹۰: از حسرت من حاصل دوران همه ذوق 49شمارهٔ ۹۱: یک قوم مسافر ز سرمایه خجل 50شمارهٔ ۹۲: می آمد و صد سپاه ناز از دنبال 51شمارهٔ ۹۳: دنباله دو خاطر خودرای خودم 52شمارهٔ ۹۴: یک معرکه خویش را به جایی نزدیم 53شمارهٔ ۹۵: اندر ره و بی ره همه جا گردیدیم 54شمارهٔ ۹۶: از کعبه به دیر باده کش می آرم 55شمارهٔ ۹۷: دامی ز نماز گرد خود بافته ام 56شمارهٔ ۹۸: یک چند پی امید می گردیدم 57شمارهٔ ۹۹: طبعی چو رخ حورسرشتان دارم 58شمارهٔ ۱۰۰: آتش خورم و زحمت جانان نشوم 59شمارهٔ ۱۰۱: چون طایر باد از قفس آزادیم 60شمارهٔ ۱۰۲: دل آرم و غم برو نما بستانم 61شمارهٔ ۱۰۳: گر دوری ازان طرف گلستان دارم 62شمارهٔ ۱۰۴: در کوی هوس خاک نشینم ایام 63شمارهٔ ۱۰۵: گاهی به نوای بی نوایان گردم 64شمارهٔ ۱۰۶: صد نعل درست واژگون آوردم 65شمارهٔ ۱۰۷: هرچند که روز بی نوایی دارم 66شمارهٔ ۱۰۸: نی بهر جهان نه بهر طاعت زادم 67شمارهٔ ۱۰۹: روزی که گرفت کاتب صنع قلم 68شمارهٔ ۱۱۰: ترک همه کس ز بی تمیزی کردیم 69شمارهٔ ۱۱۱: پر می بینم که بینوا می آیم 70شمارهٔ ۱۱۲: گر از مشهد اگر ز بلخ آمده ایم 71شمارهٔ ۱۱۳: گه بر سر فرمان تو جان افشانم 72شمارهٔ ۱۱۴: فرمان تو بشنوم به پرواز آیم 73شمارهٔ ۱۱۵: فرمان تو آمد و ز جا برجستم 74شمارهٔ ۱۱۶: بر خوان صلات تا به کی لقمه خام 75شمارهٔ ۱۱۷: کم جو که به قیمتست سرمایه من 76شمارهٔ ۱۱۸: از می لبش آتش تر آورد برون 77شمارهٔ ۱۱۹: عیسی نفسی غبارت از دم بفشان 78شمارهٔ ۱۲۰: بنمای رخ و شکفته رویم گردان 79شمارهٔ ۱۲۱: خود را به رکاب آشنایی برسان 80شمارهٔ ۱۲۲: خوش رست چمن رشته خارا برچین 81شمارهٔ ۱۲۳: فکری کنم و دهم سرانجام سخن 82شمارهٔ ۱۲۴: شب تا سحرم فسانه خوان غم او 83شمارهٔ ۱۲۵: ای فیض سپهر و نور اختر با تو 84شمارهٔ ۱۲۶: دل جز ز دو زلف پرخم و پیچ مجو 85شمارهٔ ۱۲۷: آویز به طره از خم و پیچ مگو 86شمارهٔ ۱۲۸: ذوق آمده رخت خوش دلی بر در نه 87شمارهٔ ۱۲۹: هرچند که جور بی محابا داری 88شمارهٔ ۱۳۰: بدگوییی خود کنم مگر یار شوی 89شمارهٔ ۱۳۱: گر در شب تیره تابیم نور شوی 90شمارهٔ ۱۳۲: ای دل ز سفر تحفه چه سوز آوردی 91شمارهٔ ۱۳۳: تا نگذری از قشر منقا نشوی 92شمارهٔ ۱۳۴: تا کی همه کوکنار آخر گزکی 93شمارهٔ ۱۳۵: یک دم دل شاد را به صد دم ندهی 94شمارهٔ ۱۳۶: از ابر به کشتزار بایسته تری 95شمارهٔ ۱۳۷: چندان که به حکمت گروی دورتری 96شمارهٔ ۱۳۸: هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای 97شمارهٔ ۱۳۹: ای از تو صور نگار هرجا کوری 98شمارهٔ ۱۴۰: هان بلبل هان صفیر محکم ندهی 99شمارهٔ ۱۴۱: خوش بوست بس این زلف دو تا بر که ز ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ