به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

بلند اقبال

بلند اقبالدیوان اشعار | بلند اقبالمثنوی هابخش دوم - داستان گل و بلبل

163

بخش ۱ - این نسخه ز گفته بلند اقبال است: این نسخه ز گفته بلند اقبال است - مطبوع وپسندیده اهل حال است
بخش ۲ - در نعت حضرت محمد صلی الله علیه و آله: هزارن سلام وهزاران درود - ز ما بر رسول خدای ودود
بخش ۳ - در وصف مولای متقیان علی (ع): زبان ها به وصف علی الکن است - نه الکن همی این زبان من است
بخش ۴ - بهاریه: بهار آمد ورفت فصل خزان - جهان بازگردید از سر جوان
بخش ۵ - شگفتن گل در گلشن: پس از فرودین آمد اردیبهشت - گلستان ز گل گشت رشک بهشت
بخش ۶ - مژده زاغ به بلبل از آمدن گل: چوگل خیمه زن گشت در صحن باغ - بر بلبل آمد پی مژده زاغ
بخش ۷ - شکرگذاری بلبل از آمدن گل: دل بلبل از وصل گل شاد شد - زقید غم وغصه آزاد شد
بخش ۸ - رفتن بلبل به گلشن برای دیدن گل: چو آشفته بلبل شد از گل خبر - که در باغ بنشسته با کر و فر
بخش ۹ - احوال پرسی گل از بلبل: به بلبل بیفتاد چون چشم گل - همی ریخت برچهر خون چشم گل
بخش ۱۰ - گفتگوی گل با بلبل: گل از بلبل از بسکه در خنده شد - ز خود بلبل زار شرمنده شد
بخش ۱۱ - تعریف کردن گل از صفت عشاق: اگر درحقیقت کسی عاشق است - به عذرا عذاری دلش وامق است
بخش ۱۲ - شکایت بلبل ازگل به فاخته: چنان بلبل ازحرف گل رنجه شد - که گفتی گرفتار اشکنجه شد
بخش ۱۳ - غیبت کردن فاخته از گل پیش بلبل: به بلبل چنین گفت پس فاخته - که ای پیش گل جان ودل باخته
بخش ۱۴ - توصیف کردن فاخته از سرو پیش بلبل: اگر دلبری هست سرومن است - که با من شب وروز در گلشن است
بخش ۱۵ - گله کردن بلبل به گل: چوبشنید از فاخته این سخن - سیه گشت در چشم بلبل چمن
بخش ۱۶ - جواب گل به بلبل: به بلبل چنین گفت گل درجواب - که ای واله از ناله ات شیخ وشاب
بخش ۱۷ - پشیمان شدن بلبل از گله خود: چوبشنید بلبل زگل این سخن - توگوئی که روحش برون شد زتن
بخش ۱۸ - ناله کردن بلبل وپرسیدن تاک شرح حال او را: ز گل بلبل این بی وفائی چو دید - برفت از بر گل به کنجی خزید
بخش ۱۹ - شرح حال گفتن بلبل به تاک: چوبلبل زتاک این تفقد بدید - یکی آه سرد از جگر برکشید
بخش ۲۰ - نصیحت کردن تاک به بلبل: به بلبل نصیحت کنان گفت تاک - که گشتم ز کار تو اندوهناک
بخش ۲۱ - شفیع کردن بلبل تاک را نزدگل: به آه وفغان گفت بلبل به تاک - مشوازمن وکارم اندوهناک
بخش ۲۲ - دلداری دادن تاک بلبل را: به بلبل چنین پاسخ آمد زتاک - که خود رامکن از غم دل هلاک
بخش ۲۳ - گفتگوی تاک با گل: به گل گفت تاک ای گل تازه رو - که شرمنده است از تو عنبر ز بو
بخش ۲۴ - جواب گل به تاک و شکایت از بلبل: به تاک این چنین گفت گل در جواب - که ای از تو غمگین دلان کامیاب
بخش ۲۵ - اظهار ارادت واخلاص تاک به گل: به گل گفت تاک ای تو اندر چمن - چو شیرین وما جملگی کوهکن
بخش ۲۶ - جواب گل به تاک: بگفتا گل ای تاک نیکو سرشت - که هرجا توئی باشد آنجا بهشت
بخش ۲۷ - استدعای تاک از گل برای بخشیدن جرم بلبل: به گل گفت تاک ای گل نازنین - که وام از تو بگرفته بو مشک چین
بخش ۲۸ - جواب گل به تاک: بگفتا گل ای تاک روی چمن - سیه گشته در پیش چشمان من
بخش ۲۹ - پنددادن تاک گل را: بگفتا به گل تاک از روی مهر - که ای عنبرین بوی پاکیزه چهر
بخش ۳۰ - حکایت: شبی یاد دارم که پروانه ای - درآمد ز درهمچو دیوانه ای
بخش ۳۱ - حکایت: جوانی که بود از می جهل مست - بزد سنگ وپای سگی را شکست
بخش ۳۲ - مناجات کردن گل: ز بس گل ز بلبل بد اندوهناک - طلب کرد حاجت ز یزدان پاک
بخش ۳۳ - آمدن گلچین به باغ و چیدن گل و بردن او را: سحر پیشتر ز انکه از کوهسار - شود چهر مهر منیر آشکار
بخش ۳۴ - رفتن گل از باغ واندوه ریاحین: چو گل رفت از باغ گل های باغ - به دلها نهادند چون لاله داغ
بخش ۳۵ - هلاک شدن بلبل از رفتن گل: چوگل رفت از صحن گلشن برون - دل بلبل از درد شد غرق خون
بخش ۳۶ - در صفت باریتعالی جل جلاله: مرا حیرت از عشق بلبل بود - که حیوان چنین عاشق گل بود
بخش ۳۷ - در صیدشدن فاخته: به مظلوم ظلمی که ظالم کند - کجا خودبردجان وسالم کند
بخش ۳۸ - درمکافات: یکی خواست کز گل بگیرد گلاب - گل افکنددر دیگ وبر رویش آب
بخش ۳۹ - مناجات: خدایا بزرگی تو داری و بس - نباشد به غیر از تو کس دادرس
بخش ۴۰ - طلب آمرزش از درگاه الهی: الهی بهحق نبی وولی - به جاه محمد (ص) به قرب علی

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ