به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جویا تبریزی

جویا تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۱۵: بی کینه دلم به سینه از فضل خداست

2300عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بی کینه دلم به سینه از فضل خداست
آئینه خاطرم نه محتاج جلاست
از هر که غباری به دلم جای گرفت
چون گرد یتیمی گهر عین صفاست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴: شاهنشاها کف تو بحرین عطاست 2شمارهٔ ۱۵: بی کینه دلم به سینه از فضل خداست 3شمارهٔ ۱۶: دنیاداری با علم به مردن عجب است 4شمارهٔ ۱۷: این سرو قد تو گلبن امید است 5شمارهٔ ۱۸: هستی نخلی است مرتضایش ثمر است 6شمارهٔ ۱۹: لاهور که دلبریش بسی عیار است 7شمارهٔ ۲۰: نیرنگ ز بس زلف گرهگیر تر است 8شمارهٔ ۲۱: بی نالهٔ زار کی دعا منظور است 9شمارهٔ ۲۲: انسان که ز جسم طوطیی در قفس است 10شمارهٔ ۲۳: داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است 11شمارهٔ ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست 12شمارهٔ ۲۵: ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم ا ...13شمارهٔ ۲۶: نواب کزو رواج جود و کرم است 14شمارهٔ ۲۷: کان کرم است و منبع احسان است 15شمارهٔ ۲۸: هر کس به تکلفات دل باخته است 16شمارهٔ ۲۹: ای حرص ترا رهبر هر در شده است 17شمارهٔ ۳۰: عقلت ای شیخ بر ریا افزوده است 18شمارهٔ ۳۱: در هند که دیده را غبارش مددی است 19شمارهٔ ۳۲: از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست 20شمارهٔ ۳۳: شب عینک چشم عارف آگاهست 21شمارهٔ ۳۴: آن ذات خفی که لا اله الا هوست 22شمارهٔ ۳۵: اسرار حقیقت همگی سر مگوست 23شمارهٔ ۳۶: با عمر دو روز اینهمه رعنایی چیست 24شمارهٔ ۳۷: در زیر فلک جای دل آسایی نیست 25شمارهٔ ۳۸: ای زنده جهانیان ز فیض نعمت 26شمارهٔ ۳۹: در سینهٔ تو چون گذر کینه فتد 27شمارهٔ ۴۰: هر کس از وضع خود گریزان گردد 28شمارهٔ ۴۱: جویا دیدی که آن نگار بی درد 29شمارهٔ ۴۲: با آنکه فتاده ام به راهش چون گرد 30شمارهٔ ۴۳: فریاد و فغان ز جور نفس بی درد 31شمارهٔ ۴۴: هر کس به دروغ خویش را بگمارد 32شمارهٔ ۴۵: حرصت ای شیخ ذوق بریان دارد 33شمارهٔ ۴۶: آن کس که به کدیه روزگارش گذرد 34شمارهٔ ۴۷: پهلو تهی از صوفی خر باید کرد 35شمارهٔ ۴۸: دل غیر تأنی به صفایی نرسد 36شمارهٔ ۴۹: از رنجش او دلم مشوق باشد 37شمارهٔ ۵۰: دل چند به فکر باغ و مسکن باشد 38شمارهٔ ۵۱: دل گر ز گداز آینه سان خواهد شد 39شمارهٔ ۵۲: زآن خنجر مژگان ز بدنها جان شد 40شمارهٔ ۵۳: هر کس قدر شکستگی را داند 41شمارهٔ ۵۴: آن ذات که ممکنات ازو یافت وجود 42شمارهٔ ۵۵: صاحب صورت تا بری از معنی بود 43شمارهٔ ۵۶: هر کس که ملایمت به او یار بود 44شمارهٔ ۵۷: حیف از صنمی که زشت کردار بود 45شمارهٔ ۵۸: با چشم تو آنرا که سروکار بود 46شمارهٔ ۵۹: آن دل که ز جام عشق مسرور بود 47شمارهٔ ۶۰: جویا هر کس که محرم راز بود 48شمارهٔ ۶۱: خوب است که زخم یار کاری نبود 49شمارهٔ ۶۲: در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید 50شمارهٔ ۶۳: در ماتم شاه شهدا گریه کنید 51شمارهٔ ۶۴: از خلق چه اندیشه به ارباب هنر 52شمارهٔ ۶۵: بدگوهری ار به نیکیت بسته کمر 53شمارهٔ ۶۶: افسوس ز تخم آرزو کشتهٔ عمر 54شمارهٔ ۶۷: شوری اگرت هست ز مردی درسر 55شمارهٔ ۶۸: آید بوی یدالله از خاک بشر 56شمارهٔ ۶۹: هر کس ز نخست شد به غفلت خوگر 57شمارهٔ ۷۰: خواهی دل روشن از چو مهر انور 58شمارهٔ ۷۱: یکه شوی ار زخواب غفلت بیدار 59شمارهٔ ۷۲: با تلخی ساز تا شود شیرین تر 60شمارهٔ ۷۳: سرسبز شده جهان ز فیض نوروز 61شمارهٔ ۷۴: ای روی تو آفتاب در چشم تمیز 62شمارهٔ ۷۵: زان عارض لاله گون و آن خال بنفش 63شمارهٔ ۷۶: زان پیش که پا فرق کنیم از سر خویش 64شمارهٔ ۷۷: شماعیک آن به بحر مکاری غرق 65شمارهٔ ۷۸: هر جا مژه اش خلاند نوک گزلک 66شمارهٔ ۷۹: پیدایی او اگر چه باشد به کمال 67شمارهٔ ۸۰: از لاله و گل به رنگ و بوتر می بال 68شمارهٔ ۸۱: این دشت که دل چسبی هر خار به دل 69شمارهٔ ۸۲: حیف است اگر ز دخت رز جویی کام 70شمارهٔ ۸۳: ز آغاز وجود خویشتن تا انجام 71شمارهٔ ۸۴: بس فیض که از چلیم اندوخته ام 72شمارهٔ ۸۵: صد شکر که خیرخواه اعدای خودم 73شمارهٔ ۸۶: وقتی گر بود همچو گوهر اشکم 74شمارهٔ ۸۷: در راه وصالت ای بت کج کلهم 75شمارهٔ ۸۸: صحت ز علی مرتضی می خواهم 76شمارهٔ ۸۹: دایم به سراغ سر کوی تو دوم 77شمارهٔ ۹۰: پیوسته به دوران تو ای چرخ کهن 78شمارهٔ ۹۱: افسوس که شد به دل بهارت به خزان 79شمارهٔ ۹۲: طعن این همه بر چرخ ستم پیشه مزن 80شمارهٔ ۹۳: جویا خود را به شعر مشهور مکن 81شمارهٔ ۹۴: غرق است به بحر جرم تا گردن من 82شمارهٔ ۹۵: ای آنکه دلت گشته ز امساک تو خون 83شمارهٔ ۹۶: گویند مدام عارفان آگاه 84شمارهٔ ۹۷: انگار که بیش از همه شد ثروت تو 85شمارهٔ ۹۸: ای پشت پناه اهل ایمان در تو 86شمارهٔ ۹۹: ماند روش کبک به لغزیدن تو 87شمارهٔ ۱۰۰: دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو 88شمارهٔ ۱۰۱: ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی 89شمارهٔ ۱۰۲: افسوس که فیض از دل آگه نبری 90شمارهٔ ۱۰۳: عشق جانکاه را ز دستت ندهی 91شمارهٔ ۱۰۴: نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی 92شمارهٔ ۱۰۵: ایدل تا کی به گل رخان یار شوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ