به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جویا تبریزی

جویا تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۱۴: شاهنشاها کف تو بحرین عطاست

2560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شاهنشاها کف تو بحرین عطاست
تقوای تو زیب سلطنت نام خداست
زینت بخش صلاح باشد کرمت
در دست تو سبحه چون گهر در دریا است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳: خود را هر کس ز راستیها آراست 2شمارهٔ ۱۴: شاهنشاها کف تو بحرین عطاست 3شمارهٔ ۱۵: بی کینه دلم به سینه از فضل خداست 4شمارهٔ ۱۶: دنیاداری با علم به مردن عجب است 5شمارهٔ ۱۷: این سرو قد تو گلبن امید است 6شمارهٔ ۱۸: هستی نخلی است مرتضایش ثمر است 7شمارهٔ ۱۹: لاهور که دلبریش بسی عیار است 8شمارهٔ ۲۰: نیرنگ ز بس زلف گرهگیر تر است 9شمارهٔ ۲۱: بی نالهٔ زار کی دعا منظور است 10شمارهٔ ۲۲: انسان که ز جسم طوطیی در قفس است 11شمارهٔ ۲۳: داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است 12شمارهٔ ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست 13شمارهٔ ۲۵: ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم ا ...14شمارهٔ ۲۶: نواب کزو رواج جود و کرم است 15شمارهٔ ۲۷: کان کرم است و منبع احسان است 16شمارهٔ ۲۸: هر کس به تکلفات دل باخته است 17شمارهٔ ۲۹: ای حرص ترا رهبر هر در شده است 18شمارهٔ ۳۰: عقلت ای شیخ بر ریا افزوده است 19شمارهٔ ۳۱: در هند که دیده را غبارش مددی است 20شمارهٔ ۳۲: از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست 21شمارهٔ ۳۳: شب عینک چشم عارف آگاهست 22شمارهٔ ۳۴: آن ذات خفی که لا اله الا هوست 23شمارهٔ ۳۵: اسرار حقیقت همگی سر مگوست 24شمارهٔ ۳۶: با عمر دو روز اینهمه رعنایی چیست 25شمارهٔ ۳۷: در زیر فلک جای دل آسایی نیست 26شمارهٔ ۳۸: ای زنده جهانیان ز فیض نعمت 27شمارهٔ ۳۹: در سینهٔ تو چون گذر کینه فتد 28شمارهٔ ۴۰: هر کس از وضع خود گریزان گردد 29شمارهٔ ۴۱: جویا دیدی که آن نگار بی درد 30شمارهٔ ۴۲: با آنکه فتاده ام به راهش چون گرد 31شمارهٔ ۴۳: فریاد و فغان ز جور نفس بی درد 32شمارهٔ ۴۴: هر کس به دروغ خویش را بگمارد 33شمارهٔ ۴۵: حرصت ای شیخ ذوق بریان دارد 34شمارهٔ ۴۶: آن کس که به کدیه روزگارش گذرد 35شمارهٔ ۴۷: پهلو تهی از صوفی خر باید کرد 36شمارهٔ ۴۸: دل غیر تأنی به صفایی نرسد 37شمارهٔ ۴۹: از رنجش او دلم مشوق باشد 38شمارهٔ ۵۰: دل چند به فکر باغ و مسکن باشد 39شمارهٔ ۵۱: دل گر ز گداز آینه سان خواهد شد 40شمارهٔ ۵۲: زآن خنجر مژگان ز بدنها جان شد 41شمارهٔ ۵۳: هر کس قدر شکستگی را داند 42شمارهٔ ۵۴: آن ذات که ممکنات ازو یافت وجود 43شمارهٔ ۵۵: صاحب صورت تا بری از معنی بود 44شمارهٔ ۵۶: هر کس که ملایمت به او یار بود 45شمارهٔ ۵۷: حیف از صنمی که زشت کردار بود 46شمارهٔ ۵۸: با چشم تو آنرا که سروکار بود 47شمارهٔ ۵۹: آن دل که ز جام عشق مسرور بود 48شمارهٔ ۶۰: جویا هر کس که محرم راز بود 49شمارهٔ ۶۱: خوب است که زخم یار کاری نبود 50شمارهٔ ۶۲: در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید 51شمارهٔ ۶۳: در ماتم شاه شهدا گریه کنید 52شمارهٔ ۶۴: از خلق چه اندیشه به ارباب هنر 53شمارهٔ ۶۵: بدگوهری ار به نیکیت بسته کمر 54شمارهٔ ۶۶: افسوس ز تخم آرزو کشتهٔ عمر 55شمارهٔ ۶۷: شوری اگرت هست ز مردی درسر 56شمارهٔ ۶۸: آید بوی یدالله از خاک بشر 57شمارهٔ ۶۹: هر کس ز نخست شد به غفلت خوگر 58شمارهٔ ۷۰: خواهی دل روشن از چو مهر انور 59شمارهٔ ۷۱: یکه شوی ار زخواب غفلت بیدار 60شمارهٔ ۷۲: با تلخی ساز تا شود شیرین تر 61شمارهٔ ۷۳: سرسبز شده جهان ز فیض نوروز 62شمارهٔ ۷۴: ای روی تو آفتاب در چشم تمیز 63شمارهٔ ۷۵: زان عارض لاله گون و آن خال بنفش 64شمارهٔ ۷۶: زان پیش که پا فرق کنیم از سر خویش 65شمارهٔ ۷۷: شماعیک آن به بحر مکاری غرق 66شمارهٔ ۷۸: هر جا مژه اش خلاند نوک گزلک 67شمارهٔ ۷۹: پیدایی او اگر چه باشد به کمال 68شمارهٔ ۸۰: از لاله و گل به رنگ و بوتر می بال 69شمارهٔ ۸۱: این دشت که دل چسبی هر خار به دل 70شمارهٔ ۸۲: حیف است اگر ز دخت رز جویی کام 71شمارهٔ ۸۳: ز آغاز وجود خویشتن تا انجام 72شمارهٔ ۸۴: بس فیض که از چلیم اندوخته ام 73شمارهٔ ۸۵: صد شکر که خیرخواه اعدای خودم 74شمارهٔ ۸۶: وقتی گر بود همچو گوهر اشکم 75شمارهٔ ۸۷: در راه وصالت ای بت کج کلهم 76شمارهٔ ۸۸: صحت ز علی مرتضی می خواهم 77شمارهٔ ۸۹: دایم به سراغ سر کوی تو دوم 78شمارهٔ ۹۰: پیوسته به دوران تو ای چرخ کهن 79شمارهٔ ۹۱: افسوس که شد به دل بهارت به خزان 80شمارهٔ ۹۲: طعن این همه بر چرخ ستم پیشه مزن 81شمارهٔ ۹۳: جویا خود را به شعر مشهور مکن 82شمارهٔ ۹۴: غرق است به بحر جرم تا گردن من 83شمارهٔ ۹۵: ای آنکه دلت گشته ز امساک تو خون 84شمارهٔ ۹۶: گویند مدام عارفان آگاه 85شمارهٔ ۹۷: انگار که بیش از همه شد ثروت تو 86شمارهٔ ۹۸: ای پشت پناه اهل ایمان در تو 87شمارهٔ ۹۹: ماند روش کبک به لغزیدن تو 88شمارهٔ ۱۰۰: دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو 89شمارهٔ ۱۰۱: ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی 90شمارهٔ ۱۰۲: افسوس که فیض از دل آگه نبری 91شمارهٔ ۱۰۳: عشق جانکاه را ز دستت ندهی 92شمارهٔ ۱۰۴: نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی 93شمارهٔ ۱۰۵: ایدل تا کی به گل رخان یار شوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ