به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جویا تبریزی

جویا تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست

2340عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

انسان یا ابله است یا بی باکست
کاندر طلب دنیی دون چالاک است
منعم که چو گردباد بالد بر خویش
اسباب بزرگیش خس و خاشاک است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است 2شمارهٔ ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست 3شمارهٔ ۲۵: ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم ا ...4شمارهٔ ۲۶: نواب کزو رواج جود و کرم است 5شمارهٔ ۲۷: کان کرم است و منبع احسان است 6شمارهٔ ۲۸: هر کس به تکلفات دل باخته است 7شمارهٔ ۲۹: ای حرص ترا رهبر هر در شده است 8شمارهٔ ۳۰: عقلت ای شیخ بر ریا افزوده است 9شمارهٔ ۳۱: در هند که دیده را غبارش مددی است 10شمارهٔ ۳۲: از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست 11شمارهٔ ۳۳: شب عینک چشم عارف آگاهست 12شمارهٔ ۳۴: آن ذات خفی که لا اله الا هوست 13شمارهٔ ۳۵: اسرار حقیقت همگی سر مگوست 14شمارهٔ ۳۶: با عمر دو روز اینهمه رعنایی چیست 15شمارهٔ ۳۷: در زیر فلک جای دل آسایی نیست 16شمارهٔ ۳۸: ای زنده جهانیان ز فیض نعمت 17شمارهٔ ۳۹: در سینهٔ تو چون گذر کینه فتد 18شمارهٔ ۴۰: هر کس از وضع خود گریزان گردد 19شمارهٔ ۴۱: جویا دیدی که آن نگار بی درد 20شمارهٔ ۴۲: با آنکه فتاده ام به راهش چون گرد 21شمارهٔ ۴۳: فریاد و فغان ز جور نفس بی درد 22شمارهٔ ۴۴: هر کس به دروغ خویش را بگمارد 23شمارهٔ ۴۵: حرصت ای شیخ ذوق بریان دارد 24شمارهٔ ۴۶: آن کس که به کدیه روزگارش گذرد 25شمارهٔ ۴۷: پهلو تهی از صوفی خر باید کرد 26شمارهٔ ۴۸: دل غیر تأنی به صفایی نرسد 27شمارهٔ ۴۹: از رنجش او دلم مشوق باشد 28شمارهٔ ۵۰: دل چند به فکر باغ و مسکن باشد 29شمارهٔ ۵۱: دل گر ز گداز آینه سان خواهد شد 30شمارهٔ ۵۲: زآن خنجر مژگان ز بدنها جان شد 31شمارهٔ ۵۳: هر کس قدر شکستگی را داند 32شمارهٔ ۵۴: آن ذات که ممکنات ازو یافت وجود 33شمارهٔ ۵۵: صاحب صورت تا بری از معنی بود 34شمارهٔ ۵۶: هر کس که ملایمت به او یار بود 35شمارهٔ ۵۷: حیف از صنمی که زشت کردار بود 36شمارهٔ ۵۸: با چشم تو آنرا که سروکار بود 37شمارهٔ ۵۹: آن دل که ز جام عشق مسرور بود 38شمارهٔ ۶۰: جویا هر کس که محرم راز بود 39شمارهٔ ۶۱: خوب است که زخم یار کاری نبود 40شمارهٔ ۶۲: در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید 41شمارهٔ ۶۳: در ماتم شاه شهدا گریه کنید 42شمارهٔ ۶۴: از خلق چه اندیشه به ارباب هنر 43شمارهٔ ۶۵: بدگوهری ار به نیکیت بسته کمر 44شمارهٔ ۶۶: افسوس ز تخم آرزو کشتهٔ عمر 45شمارهٔ ۶۷: شوری اگرت هست ز مردی درسر 46شمارهٔ ۶۸: آید بوی یدالله از خاک بشر 47شمارهٔ ۶۹: هر کس ز نخست شد به غفلت خوگر 48شمارهٔ ۷۰: خواهی دل روشن از چو مهر انور 49شمارهٔ ۷۱: یکه شوی ار زخواب غفلت بیدار 50شمارهٔ ۷۲: با تلخی ساز تا شود شیرین تر 51شمارهٔ ۷۳: سرسبز شده جهان ز فیض نوروز 52شمارهٔ ۷۴: ای روی تو آفتاب در چشم تمیز 53شمارهٔ ۷۵: زان عارض لاله گون و آن خال بنفش 54شمارهٔ ۷۶: زان پیش که پا فرق کنیم از سر خویش 55شمارهٔ ۷۷: شماعیک آن به بحر مکاری غرق 56شمارهٔ ۷۸: هر جا مژه اش خلاند نوک گزلک 57شمارهٔ ۷۹: پیدایی او اگر چه باشد به کمال 58شمارهٔ ۸۰: از لاله و گل به رنگ و بوتر می بال 59شمارهٔ ۸۱: این دشت که دل چسبی هر خار به دل 60شمارهٔ ۸۲: حیف است اگر ز دخت رز جویی کام 61شمارهٔ ۸۳: ز آغاز وجود خویشتن تا انجام 62شمارهٔ ۸۴: بس فیض که از چلیم اندوخته ام 63شمارهٔ ۸۵: صد شکر که خیرخواه اعدای خودم 64شمارهٔ ۸۶: وقتی گر بود همچو گوهر اشکم 65شمارهٔ ۸۷: در راه وصالت ای بت کج کلهم 66شمارهٔ ۸۸: صحت ز علی مرتضی می خواهم 67شمارهٔ ۸۹: دایم به سراغ سر کوی تو دوم 68شمارهٔ ۹۰: پیوسته به دوران تو ای چرخ کهن 69شمارهٔ ۹۱: افسوس که شد به دل بهارت به خزان 70شمارهٔ ۹۲: طعن این همه بر چرخ ستم پیشه مزن 71شمارهٔ ۹۳: جویا خود را به شعر مشهور مکن 72شمارهٔ ۹۴: غرق است به بحر جرم تا گردن من 73شمارهٔ ۹۵: ای آنکه دلت گشته ز امساک تو خون 74شمارهٔ ۹۶: گویند مدام عارفان آگاه 75شمارهٔ ۹۷: انگار که بیش از همه شد ثروت تو 76شمارهٔ ۹۸: ای پشت پناه اهل ایمان در تو 77شمارهٔ ۹۹: ماند روش کبک به لغزیدن تو 78شمارهٔ ۱۰۰: دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو 79شمارهٔ ۱۰۱: ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی 80شمارهٔ ۱۰۲: افسوس که فیض از دل آگه نبری 81شمارهٔ ۱۰۳: عشق جانکاه را ز دستت ندهی 82شمارهٔ ۱۰۴: نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی 83شمارهٔ ۱۰۵: ایدل تا کی به گل رخان یار شوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ