به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جویا تبریزی

جویا تبریزیرباعی هاشمارهٔ ۱۹: لاهور که دلبریش بسی عیار است

2540عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

لاهور که دلبریش بسی عیار است
از شوخی طبع با که و مه یار است
گر کنچنیش دست زد خلق بود
عیبش نکنی طلای دست افشار است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: هستی نخلی است مرتضایش ثمر است 2شمارهٔ ۱۹: لاهور که دلبریش بسی عیار است 3شمارهٔ ۲۰: نیرنگ ز بس زلف گرهگیر تر است 4شمارهٔ ۲۱: بی نالهٔ زار کی دعا منظور است 5شمارهٔ ۲۲: انسان که ز جسم طوطیی در قفس است 6شمارهٔ ۲۳: داغت جتی ای شمع دلافروز خوش است 7شمارهٔ ۲۴: انسان یا ابله است یا بی باکست 8شمارهٔ ۲۵: ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم ا ...9شمارهٔ ۲۶: نواب کزو رواج جود و کرم است 10شمارهٔ ۲۷: کان کرم است و منبع احسان است 11شمارهٔ ۲۸: هر کس به تکلفات دل باخته است 12شمارهٔ ۲۹: ای حرص ترا رهبر هر در شده است 13شمارهٔ ۳۰: عقلت ای شیخ بر ریا افزوده است 14شمارهٔ ۳۱: در هند که دیده را غبارش مددی است 15شمارهٔ ۳۲: از سنگ جفایش دل غم پیشه شکست 16شمارهٔ ۳۳: شب عینک چشم عارف آگاهست 17شمارهٔ ۳۴: آن ذات خفی که لا اله الا هوست 18شمارهٔ ۳۵: اسرار حقیقت همگی سر مگوست 19شمارهٔ ۳۶: با عمر دو روز اینهمه رعنایی چیست 20شمارهٔ ۳۷: در زیر فلک جای دل آسایی نیست 21شمارهٔ ۳۸: ای زنده جهانیان ز فیض نعمت 22شمارهٔ ۳۹: در سینهٔ تو چون گذر کینه فتد 23شمارهٔ ۴۰: هر کس از وضع خود گریزان گردد 24شمارهٔ ۴۱: جویا دیدی که آن نگار بی درد 25شمارهٔ ۴۲: با آنکه فتاده ام به راهش چون گرد 26شمارهٔ ۴۳: فریاد و فغان ز جور نفس بی درد 27شمارهٔ ۴۴: هر کس به دروغ خویش را بگمارد 28شمارهٔ ۴۵: حرصت ای شیخ ذوق بریان دارد 29شمارهٔ ۴۶: آن کس که به کدیه روزگارش گذرد 30شمارهٔ ۴۷: پهلو تهی از صوفی خر باید کرد 31شمارهٔ ۴۸: دل غیر تأنی به صفایی نرسد 32شمارهٔ ۴۹: از رنجش او دلم مشوق باشد 33شمارهٔ ۵۰: دل چند به فکر باغ و مسکن باشد 34شمارهٔ ۵۱: دل گر ز گداز آینه سان خواهد شد 35شمارهٔ ۵۲: زآن خنجر مژگان ز بدنها جان شد 36شمارهٔ ۵۳: هر کس قدر شکستگی را داند 37شمارهٔ ۵۴: آن ذات که ممکنات ازو یافت وجود 38شمارهٔ ۵۵: صاحب صورت تا بری از معنی بود 39شمارهٔ ۵۶: هر کس که ملایمت به او یار بود 40شمارهٔ ۵۷: حیف از صنمی که زشت کردار بود 41شمارهٔ ۵۸: با چشم تو آنرا که سروکار بود 42شمارهٔ ۵۹: آن دل که ز جام عشق مسرور بود 43شمارهٔ ۶۰: جویا هر کس که محرم راز بود 44شمارهٔ ۶۱: خوب است که زخم یار کاری نبود 45شمارهٔ ۶۲: در تعزیهٔ حسین آن شاه شهید 46شمارهٔ ۶۳: در ماتم شاه شهدا گریه کنید 47شمارهٔ ۶۴: از خلق چه اندیشه به ارباب هنر 48شمارهٔ ۶۵: بدگوهری ار به نیکیت بسته کمر 49شمارهٔ ۶۶: افسوس ز تخم آرزو کشتهٔ عمر 50شمارهٔ ۶۷: شوری اگرت هست ز مردی درسر 51شمارهٔ ۶۸: آید بوی یدالله از خاک بشر 52شمارهٔ ۶۹: هر کس ز نخست شد به غفلت خوگر 53شمارهٔ ۷۰: خواهی دل روشن از چو مهر انور 54شمارهٔ ۷۱: یکه شوی ار زخواب غفلت بیدار 55شمارهٔ ۷۲: با تلخی ساز تا شود شیرین تر 56شمارهٔ ۷۳: سرسبز شده جهان ز فیض نوروز 57شمارهٔ ۷۴: ای روی تو آفتاب در چشم تمیز 58شمارهٔ ۷۵: زان عارض لاله گون و آن خال بنفش 59شمارهٔ ۷۶: زان پیش که پا فرق کنیم از سر خویش 60شمارهٔ ۷۷: شماعیک آن به بحر مکاری غرق 61شمارهٔ ۷۸: هر جا مژه اش خلاند نوک گزلک 62شمارهٔ ۷۹: پیدایی او اگر چه باشد به کمال 63شمارهٔ ۸۰: از لاله و گل به رنگ و بوتر می بال 64شمارهٔ ۸۱: این دشت که دل چسبی هر خار به دل 65شمارهٔ ۸۲: حیف است اگر ز دخت رز جویی کام 66شمارهٔ ۸۳: ز آغاز وجود خویشتن تا انجام 67شمارهٔ ۸۴: بس فیض که از چلیم اندوخته ام 68شمارهٔ ۸۵: صد شکر که خیرخواه اعدای خودم 69شمارهٔ ۸۶: وقتی گر بود همچو گوهر اشکم 70شمارهٔ ۸۷: در راه وصالت ای بت کج کلهم 71شمارهٔ ۸۸: صحت ز علی مرتضی می خواهم 72شمارهٔ ۸۹: دایم به سراغ سر کوی تو دوم 73شمارهٔ ۹۰: پیوسته به دوران تو ای چرخ کهن 74شمارهٔ ۹۱: افسوس که شد به دل بهارت به خزان 75شمارهٔ ۹۲: طعن این همه بر چرخ ستم پیشه مزن 76شمارهٔ ۹۳: جویا خود را به شعر مشهور مکن 77شمارهٔ ۹۴: غرق است به بحر جرم تا گردن من 78شمارهٔ ۹۵: ای آنکه دلت گشته ز امساک تو خون 79شمارهٔ ۹۶: گویند مدام عارفان آگاه 80شمارهٔ ۹۷: انگار که بیش از همه شد ثروت تو 81شمارهٔ ۹۸: ای پشت پناه اهل ایمان در تو 82شمارهٔ ۹۹: ماند روش کبک به لغزیدن تو 83شمارهٔ ۱۰۰: دل خون شدم از نگاه دزدیدن تو 84شمارهٔ ۱۰۱: ایدل چو زوصل یار مأیوس شدی 85شمارهٔ ۱۰۲: افسوس که فیض از دل آگه نبری 86شمارهٔ ۱۰۳: عشق جانکاه را ز دستت ندهی 87شمارهٔ ۱۰۴: نسبت به خودت عقل و تمیزی ندهی 88شمارهٔ ۱۰۵: ایدل تا کی به گل رخان یار شوی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ