شمارهٔ ۷۱

از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال

لرزان کند اجزای زمین از زلزال

وز هیبت تیغ تو عدو را مه و سال

الماس رود بجای خون از قیفال

شمارهٔ ۷۲

اندر خوبی ترا فزودست جمال

در فبضۀ آن کمان ابروی تو خال

از مشک ستاره ایست بر چرخ جلال

کز غالیه در دو ظرف دارد و هلال

شمارهٔ ۷۳

بر جاه تو ، ای خواجه شود هر عیال

بر لوح قلم رفت بدین فرخ فال

ای خواجه ، بحرمت خدای متعال

کین فال که بنده زد ببینی امسال

شمارهٔ ۷۴

با زور تو ، ای عالم احسان و کرم

بر رای تو موقوف شود شغل عجم

آن کس که کنون جست ز رای تو درم

در قبضۀ تدبیر تو بندد عالم

شمارهٔ ۷۵

بر دیده خیال دوست بنگاشته ام

بس دیده برین خیال بگماشته ام

در مرحله ای که بار برداشته ام

یک حوض ز خون دیده بگذاشته ام

شمارهٔ ۷۶

در شهر هری عاشق زار تو منم

با عشق تو یار پایدار تو منم

خو کرده بجور بی شمار تو منم

بیچاره و در مانده بکار تو منم

شمارهٔ ۷۷

در دیدۀ دل جلوه گرت می بینم

هر لحظه بشکل دگرت می بینم

هر بار که در دیدۀ دل می گذری

از بار دگر خوبترت می بینم

شمارهٔ ۷۸

بر تیغ بلاهای تو تا پاک شوم

با زهر سخن های تو تریاک شوم

آن روز همی ز مهر تو پاک شوم

کز داغ جفاهای تو در خاک شوم

شمارهٔ ۷۹

چون پیش دل این هجر بناکامه نهم

پروین ز سر شک دیده بر جامه نهم

در نامۀ تو چو دست بر خامه نهم

خواهم که دل اندر شکن نامه نهم

شمارهٔ ۸۰

بیجادۀ لولوی تو سیم اندر میم

بازیدن عشق تو امید اندر بیم

سیم اندر سنگ باشد ، ای در یتیم

چون در بر تو دل چو سنگ اندر سیم