هوای یارو دیارم چو بگذرد بخیال

شود کناره ام از آب دیده مالامال

سر آمد ارچه که والای آل شد بمثال

ولی که تافته قرمزیست سید آل

رکیب دار امیر قطیفه آمد شرب

ازینسبب که بود انتساب او بدوال

زصوف اطلس اینرختخانه ام محروم

چو آنکسی که نرفته برو حرام و حلال

نیاورد چو کتان تاب ماه سالوی قرض

ولی بگردنش افتد بهاش تا سر سال

همانکه داد بزیلوچه صدر مسندوجاه

بکفش نیز حوالت نمود صف نعال

هر آن قماش که موصوف شد بپای انداز

بدست باش که آن هست سربسر پامال

پیش گفته قاری ز شعر بافنده

بگو ملاف که نارند پیش روسی شال