به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطانشمارهٔ ۳: در خدمت مخلوق امانی نبود

1330عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در خدمت مخلوق امانی نبود
جز دردسر و کندن جانی نبود
مخلوق پرست جز گدایی نبود
آزادی به و گرچه نانی نبود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲: گر عاقلی آن بکن که یزدان فرمود 2شمارهٔ ۳: در خدمت مخلوق امانی نبود 3شمارهٔ ۴: چون نیستم از امیر جز دردسری 4شمارهٔ ۵: بگسل دل خود را تو زپیوند امیر 5شمارهٔ ۶: تا بتوانی ضد خداوندی گیر 6شمارهٔ ۷: در دست مگیر سخت مال دگران 7شمارهٔ ۸: تا در پی این فزون و آن کم باشی 8شمارهٔ ۹: چندانک تو را به خود بود دسترسی 9شمارهٔ ۱۰: بر نفس خودت نئی به کلّی ظالم 10شمارهٔ ۱۱: در راه کرم کوه به کاهی بخشند 11شمارهٔ ۱۲: در راه توَم گر زیم و گر میرم 12شمارهٔ ۱۳: از بخت بدت اگر شکایت باشد 13شمارهٔ ۱۴: چشم ار ز ادب به توتیایی نرسد 14شمارهٔ ۱۵: با قوّت پیل مور می باید بود 15شمارهٔ ۱۶: هر چند کسی نیست که هست الّا او 16شمارهٔ ۱۷: چون می ناید زما دمی درخور او 17شمارهٔ ۱۸: غوّاصان را اگرچه بیمی نبود 18شمارهٔ ۱۹: این راز درونی مشمر کاری خرد 19شمارهٔ ۲۰: گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود 20شمارهٔ ۲۱: هر کاو به وفا گرفته مسکن دارد 21شمارهٔ ۲۲: آنجا که عنایت خدایی باشد 22شمارهٔ ۲۳: او را خواهی، بگیر یک دم کم خود 23شمارهٔ ۲۴: شش پنج کسی زند که بازی داند 24شمارهٔ ۲۵: گفتم اثری از غم تو می باید 25شمارهٔ ۲۶: اشکم ز دو دیده تا به دریا برسد 26شمارهٔ ۲۷: می آید و بی دل دو هزار از چپ و راس ...27شمارهٔ ۲۸: تا آتش رخسار تو را دود نبود 28شمارهٔ ۲۹: آن خط که از آن ماه دل افروز دمد 29شمارهٔ ۳۰: آن قوم که راه بین فتادند و شدند 30شمارهٔ ۳۱: گر دل زتو بگسلد فراموشش باد 31شمارهٔ ۳۲: نفس سره ام همّت گردون نکشد 32شمارهٔ ۳۳: در کوزه نشست گل چو رخسارش دید 33شمارهٔ ۳۴: گفتم که شبی با تو توانم دم زد؟34شمارهٔ ۳۵: بلبل همه شب به درد دل می نالید 35شمارهٔ ۳۶: گر هیچ سوی زلف تو راهی باشد 36شمارهٔ ۳۷: قصّاب چو گوشت از سر دست بداد 37شمارهٔ ۳۸: هر کارد که از کشتهٔ خود برگیرد 38شمارهٔ ۳۹: چشم سیهت که ناف آهو دارد 39شمارهٔ ۴۰: فریاد که آن سرو چمن می جنبد 40شمارهٔ ۴۱: بر حرف دم از دل چو نقط می افتد 41شمارهٔ ۴۲: جان را دگر اقبال ز در باز آمد 42شمارهٔ ۴۳: روز رخ تو کسوت شب می دارد 43شمارهٔ ۴۴: آن یافت که بودم به ملولی گم شد 44شمارهٔ ۴۵: گر دل زتو وصل دید اگر هجران دید 45شمارهٔ ۴۶: دانی که چرا سیاه گشت آن رخسار 46شمارهٔ ۴۷: گر دست به جانان برسیدی آخر 47شمارهٔ ۴۸: بخشش نکند به جز که مولای دگر 48شمارهٔ ۴۹: گر دیدهٔ تو بتافت کامل مردی 49شمارهٔ ۵۰: بر دل که مقام تست گر نیش زنی 50شمارهٔ ۵۱: گر حکم جهان زیر نگین داشتمی 51شمارهٔ ۵۲: چون دید دلم که شکل موزون داری 52شمارهٔ ۵۳: ای باد اگر گذر کنی بر صرصر 53شمارهٔ ۵۴: گفتم طربی به صد دل و دین بخرم 54شمارهٔ ۵۵: دل را چو فتاد با غم عشق تو رای 55شمارهٔ ۵۶: بی وصل توَم مباد هرگز نفسی 56شمارهٔ ۵۷: من معذورم اگر شوم هرزه درای 57شمارهٔ ۵۸: پرسید زدل دیده که گر ناشادی 58شمارهٔ ۵۹: هر روز دلم در طلب دلداری 59شمارهٔ ۶۰: چشمت که زناز می کند رعنایی 60شمارهٔ ۶۱: چون است به درد دیگران درمانی 61شمارهٔ ۶۲: ای شب مدد جان و جوانیم تویی 62شمارهٔ ۶۳: با ما خبری نداری ای بینایی 63شمارهٔ ۶۴: ای سوخته و ساخته در کار تو من 64شمارهٔ ۶۵: سهل است مرا یاد تو افزون کردن 65شمارهٔ ۶۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 66شمارهٔ ۶۷: امروز چنان گفت نگارم با من 67شمارهٔ ۶۸: بنگر تو بدان ماه فروز دل من 68شمارهٔ ۶۹: ای عادت تو وعدهٔ باطل دادن 69شمارهٔ ۷۰: دل را چه محل کاو بپذیرد غم او 70شمارهٔ ۷۱: بی روی تو دل گفت چه کار آید ازو 71شمارهٔ ۷۲: شاد است همه عمر نکوخواه از تو 72شمارهٔ ۷۳: جزعت به کرشمه چون کند عهدی نو 73شمارهٔ ۷۴: ای شب تو علی رغم بدآموز مرو 74شمارهٔ ۷۵: ابروت که آسمان بیاراید ازو 75شمارهٔ ۷۶: گر با همه ای که بی منی بی همه ای 76شمارهٔ ۷۷: مستم کن و هرچه هست بستان و برو 77شمارهٔ ۷۸: گفتی که تو دل برغم آن دلبر نه 78شمارهٔ ۷۹: ای دیدن روی تو دل آرای همه 79شمارهٔ ۸۰: او را که به رایگان گران خواهد بود 80شمارهٔ ۸۱: در هر هوسی دل نگران کوشیدن 81شمارهٔ ۸۲: ترکی مکن ای ترک خطایی با من 82شمارهٔ ۸۳: ای عقل همیشه از طرب تنها باش 83شمارهٔ ۸۴: گر با من خسته دل بیفتد رایش 84شمارهٔ ۸۵: بادا! چو رسی به زلف مشک افشانش 85شمارهٔ ۸۶: سیمین زنخت که حسن خواند استادش 86شمارهٔ ۸۷: چون دید دلم عارض شهر آرایش 87شمارهٔ ۸۸: یا من به چه دل زنم دَرِ سودایش 88شمارهٔ ۸۹: آنها که فلک وفا نکرد ایشان را 89شمارهٔ ۹۰: هر محنت و هر بلا که در جان من است 90شمارهٔ ۹۱: ای گشته لبت آتش جان را تریاک 91شمارهٔ ۹۲: انصاف زاختلاف ایّام فرق 92شمارهٔ ۹۳: من سوخته گر در طمع خام افتم 93شمارهٔ ۹۴: از روی تو من همیشه گلشن بودم 94شمارهٔ ۹۵: ای مست غمت عاقل و دیوانه به هم 95شمارهٔ ۹۶: من مهر تو در میان جان بنهادم 96شمارهٔ ۹۷: در پختن سودای تو چون من خامم 97شمارهٔ ۹۸: ای غم تو مراد من به جان در مشکن 98شمارهٔ ۹۹: چون تو به ادب شوی سوی حق نگران 99شمارهٔ ۱۰۰: از آن لطیف تر بت دلکش بین 100شمارهٔ ۱۰۱: ای دوست اگر گوهر کان می طلبی 101شمارهٔ ۱۰۲: از بس که غم دنییِ مردار خوری 102شمارهٔ ۱۰۳: یک حاجت بی دلی روا می نکنند

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ