به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطانشمارهٔ ۲۰: گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود

1410عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود
باشد که زبان خلق کوتاه شود
بر خفته کجا گذر توانی کردن
کز بوی خوش تو مرده آگاه شود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹: این راز درونی مشمر کاری خرد 2شمارهٔ ۲۰: گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود 3شمارهٔ ۲۱: هر کاو به وفا گرفته مسکن دارد 4شمارهٔ ۲۲: آنجا که عنایت خدایی باشد 5شمارهٔ ۲۳: او را خواهی، بگیر یک دم کم خود 6شمارهٔ ۲۴: شش پنج کسی زند که بازی داند 7شمارهٔ ۲۵: گفتم اثری از غم تو می باید 8شمارهٔ ۲۶: اشکم ز دو دیده تا به دریا برسد 9شمارهٔ ۲۷: می آید و بی دل دو هزار از چپ و راس ...10شمارهٔ ۲۸: تا آتش رخسار تو را دود نبود 11شمارهٔ ۲۹: آن خط که از آن ماه دل افروز دمد 12شمارهٔ ۳۰: آن قوم که راه بین فتادند و شدند 13شمارهٔ ۳۱: گر دل زتو بگسلد فراموشش باد 14شمارهٔ ۳۲: نفس سره ام همّت گردون نکشد 15شمارهٔ ۳۳: در کوزه نشست گل چو رخسارش دید 16شمارهٔ ۳۴: گفتم که شبی با تو توانم دم زد؟17شمارهٔ ۳۵: بلبل همه شب به درد دل می نالید 18شمارهٔ ۳۶: گر هیچ سوی زلف تو راهی باشد 19شمارهٔ ۳۷: قصّاب چو گوشت از سر دست بداد 20شمارهٔ ۳۸: هر کارد که از کشتهٔ خود برگیرد 21شمارهٔ ۳۹: چشم سیهت که ناف آهو دارد 22شمارهٔ ۴۰: فریاد که آن سرو چمن می جنبد 23شمارهٔ ۴۱: بر حرف دم از دل چو نقط می افتد 24شمارهٔ ۴۲: جان را دگر اقبال ز در باز آمد 25شمارهٔ ۴۳: روز رخ تو کسوت شب می دارد 26شمارهٔ ۴۴: آن یافت که بودم به ملولی گم شد 27شمارهٔ ۴۵: گر دل زتو وصل دید اگر هجران دید 28شمارهٔ ۴۶: دانی که چرا سیاه گشت آن رخسار 29شمارهٔ ۴۷: گر دست به جانان برسیدی آخر 30شمارهٔ ۴۸: بخشش نکند به جز که مولای دگر 31شمارهٔ ۴۹: گر دیدهٔ تو بتافت کامل مردی 32شمارهٔ ۵۰: بر دل که مقام تست گر نیش زنی 33شمارهٔ ۵۱: گر حکم جهان زیر نگین داشتمی 34شمارهٔ ۵۲: چون دید دلم که شکل موزون داری 35شمارهٔ ۵۳: ای باد اگر گذر کنی بر صرصر 36شمارهٔ ۵۴: گفتم طربی به صد دل و دین بخرم 37شمارهٔ ۵۵: دل را چو فتاد با غم عشق تو رای 38شمارهٔ ۵۶: بی وصل توَم مباد هرگز نفسی 39شمارهٔ ۵۷: من معذورم اگر شوم هرزه درای 40شمارهٔ ۵۸: پرسید زدل دیده که گر ناشادی 41شمارهٔ ۵۹: هر روز دلم در طلب دلداری 42شمارهٔ ۶۰: چشمت که زناز می کند رعنایی 43شمارهٔ ۶۱: چون است به درد دیگران درمانی 44شمارهٔ ۶۲: ای شب مدد جان و جوانیم تویی 45شمارهٔ ۶۳: با ما خبری نداری ای بینایی 46شمارهٔ ۶۴: ای سوخته و ساخته در کار تو من 47شمارهٔ ۶۵: سهل است مرا یاد تو افزون کردن 48شمارهٔ ۶۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 49شمارهٔ ۶۷: امروز چنان گفت نگارم با من 50شمارهٔ ۶۸: بنگر تو بدان ماه فروز دل من 51شمارهٔ ۶۹: ای عادت تو وعدهٔ باطل دادن 52شمارهٔ ۷۰: دل را چه محل کاو بپذیرد غم او 53شمارهٔ ۷۱: بی روی تو دل گفت چه کار آید ازو 54شمارهٔ ۷۲: شاد است همه عمر نکوخواه از تو 55شمارهٔ ۷۳: جزعت به کرشمه چون کند عهدی نو 56شمارهٔ ۷۴: ای شب تو علی رغم بدآموز مرو 57شمارهٔ ۷۵: ابروت که آسمان بیاراید ازو 58شمارهٔ ۷۶: گر با همه ای که بی منی بی همه ای 59شمارهٔ ۷۷: مستم کن و هرچه هست بستان و برو 60شمارهٔ ۷۸: گفتی که تو دل برغم آن دلبر نه 61شمارهٔ ۷۹: ای دیدن روی تو دل آرای همه 62شمارهٔ ۸۰: او را که به رایگان گران خواهد بود 63شمارهٔ ۸۱: در هر هوسی دل نگران کوشیدن 64شمارهٔ ۸۲: ترکی مکن ای ترک خطایی با من 65شمارهٔ ۸۳: ای عقل همیشه از طرب تنها باش 66شمارهٔ ۸۴: گر با من خسته دل بیفتد رایش 67شمارهٔ ۸۵: بادا! چو رسی به زلف مشک افشانش 68شمارهٔ ۸۶: سیمین زنخت که حسن خواند استادش 69شمارهٔ ۸۷: چون دید دلم عارض شهر آرایش 70شمارهٔ ۸۸: یا من به چه دل زنم دَرِ سودایش 71شمارهٔ ۸۹: آنها که فلک وفا نکرد ایشان را 72شمارهٔ ۹۰: هر محنت و هر بلا که در جان من است 73شمارهٔ ۹۱: ای گشته لبت آتش جان را تریاک 74شمارهٔ ۹۲: انصاف زاختلاف ایّام فرق 75شمارهٔ ۹۳: من سوخته گر در طمع خام افتم 76شمارهٔ ۹۴: از روی تو من همیشه گلشن بودم 77شمارهٔ ۹۵: ای مست غمت عاقل و دیوانه به هم 78شمارهٔ ۹۶: من مهر تو در میان جان بنهادم 79شمارهٔ ۹۷: در پختن سودای تو چون من خامم 80شمارهٔ ۹۸: ای غم تو مراد من به جان در مشکن 81شمارهٔ ۹۹: چون تو به ادب شوی سوی حق نگران 82شمارهٔ ۱۰۰: از آن لطیف تر بت دلکش بین 83شمارهٔ ۱۰۱: ای دوست اگر گوهر کان می طلبی 84شمارهٔ ۱۰۲: از بس که غم دنییِ مردار خوری 85شمارهٔ ۱۰۳: یک حاجت بی دلی روا می نکنند

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ