به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطانشمارهٔ ۱۶: هر چند کسی نیست که هست الّا او

1640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر چند کسی نیست که هست الّا او
باید که تو فرق بینی از خود تا او
با او بودن خوش است لیکن بی خود
بی خود بودن خوش است لیکن با او

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵: با قوّت پیل مور می باید بود 2شمارهٔ ۱۶: هر چند کسی نیست که هست الّا او 3شمارهٔ ۱۷: چون می ناید زما دمی درخور او 4شمارهٔ ۱۸: غوّاصان را اگرچه بیمی نبود 5شمارهٔ ۱۹: این راز درونی مشمر کاری خرد 6شمارهٔ ۲۰: گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود 7شمارهٔ ۲۱: هر کاو به وفا گرفته مسکن دارد 8شمارهٔ ۲۲: آنجا که عنایت خدایی باشد 9شمارهٔ ۲۳: او را خواهی، بگیر یک دم کم خود 10شمارهٔ ۲۴: شش پنج کسی زند که بازی داند 11شمارهٔ ۲۵: گفتم اثری از غم تو می باید 12شمارهٔ ۲۶: اشکم ز دو دیده تا به دریا برسد 13شمارهٔ ۲۷: می آید و بی دل دو هزار از چپ و راس ...14شمارهٔ ۲۸: تا آتش رخسار تو را دود نبود 15شمارهٔ ۲۹: آن خط که از آن ماه دل افروز دمد 16شمارهٔ ۳۰: آن قوم که راه بین فتادند و شدند 17شمارهٔ ۳۱: گر دل زتو بگسلد فراموشش باد 18شمارهٔ ۳۲: نفس سره ام همّت گردون نکشد 19شمارهٔ ۳۳: در کوزه نشست گل چو رخسارش دید 20شمارهٔ ۳۴: گفتم که شبی با تو توانم دم زد؟21شمارهٔ ۳۵: بلبل همه شب به درد دل می نالید 22شمارهٔ ۳۶: گر هیچ سوی زلف تو راهی باشد 23شمارهٔ ۳۷: قصّاب چو گوشت از سر دست بداد 24شمارهٔ ۳۸: هر کارد که از کشتهٔ خود برگیرد 25شمارهٔ ۳۹: چشم سیهت که ناف آهو دارد 26شمارهٔ ۴۰: فریاد که آن سرو چمن می جنبد 27شمارهٔ ۴۱: بر حرف دم از دل چو نقط می افتد 28شمارهٔ ۴۲: جان را دگر اقبال ز در باز آمد 29شمارهٔ ۴۳: روز رخ تو کسوت شب می دارد 30شمارهٔ ۴۴: آن یافت که بودم به ملولی گم شد 31شمارهٔ ۴۵: گر دل زتو وصل دید اگر هجران دید 32شمارهٔ ۴۶: دانی که چرا سیاه گشت آن رخسار 33شمارهٔ ۴۷: گر دست به جانان برسیدی آخر 34شمارهٔ ۴۸: بخشش نکند به جز که مولای دگر 35شمارهٔ ۴۹: گر دیدهٔ تو بتافت کامل مردی 36شمارهٔ ۵۰: بر دل که مقام تست گر نیش زنی 37شمارهٔ ۵۱: گر حکم جهان زیر نگین داشتمی 38شمارهٔ ۵۲: چون دید دلم که شکل موزون داری 39شمارهٔ ۵۳: ای باد اگر گذر کنی بر صرصر 40شمارهٔ ۵۴: گفتم طربی به صد دل و دین بخرم 41شمارهٔ ۵۵: دل را چو فتاد با غم عشق تو رای 42شمارهٔ ۵۶: بی وصل توَم مباد هرگز نفسی 43شمارهٔ ۵۷: من معذورم اگر شوم هرزه درای 44شمارهٔ ۵۸: پرسید زدل دیده که گر ناشادی 45شمارهٔ ۵۹: هر روز دلم در طلب دلداری 46شمارهٔ ۶۰: چشمت که زناز می کند رعنایی 47شمارهٔ ۶۱: چون است به درد دیگران درمانی 48شمارهٔ ۶۲: ای شب مدد جان و جوانیم تویی 49شمارهٔ ۶۳: با ما خبری نداری ای بینایی 50شمارهٔ ۶۴: ای سوخته و ساخته در کار تو من 51شمارهٔ ۶۵: سهل است مرا یاد تو افزون کردن 52شمارهٔ ۶۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 53شمارهٔ ۶۷: امروز چنان گفت نگارم با من 54شمارهٔ ۶۸: بنگر تو بدان ماه فروز دل من 55شمارهٔ ۶۹: ای عادت تو وعدهٔ باطل دادن 56شمارهٔ ۷۰: دل را چه محل کاو بپذیرد غم او 57شمارهٔ ۷۱: بی روی تو دل گفت چه کار آید ازو 58شمارهٔ ۷۲: شاد است همه عمر نکوخواه از تو 59شمارهٔ ۷۳: جزعت به کرشمه چون کند عهدی نو 60شمارهٔ ۷۴: ای شب تو علی رغم بدآموز مرو 61شمارهٔ ۷۵: ابروت که آسمان بیاراید ازو 62شمارهٔ ۷۶: گر با همه ای که بی منی بی همه ای 63شمارهٔ ۷۷: مستم کن و هرچه هست بستان و برو 64شمارهٔ ۷۸: گفتی که تو دل برغم آن دلبر نه 65شمارهٔ ۷۹: ای دیدن روی تو دل آرای همه 66شمارهٔ ۸۰: او را که به رایگان گران خواهد بود 67شمارهٔ ۸۱: در هر هوسی دل نگران کوشیدن 68شمارهٔ ۸۲: ترکی مکن ای ترک خطایی با من 69شمارهٔ ۸۳: ای عقل همیشه از طرب تنها باش 70شمارهٔ ۸۴: گر با من خسته دل بیفتد رایش 71شمارهٔ ۸۵: بادا! چو رسی به زلف مشک افشانش 72شمارهٔ ۸۶: سیمین زنخت که حسن خواند استادش 73شمارهٔ ۸۷: چون دید دلم عارض شهر آرایش 74شمارهٔ ۸۸: یا من به چه دل زنم دَرِ سودایش 75شمارهٔ ۸۹: آنها که فلک وفا نکرد ایشان را 76شمارهٔ ۹۰: هر محنت و هر بلا که در جان من است 77شمارهٔ ۹۱: ای گشته لبت آتش جان را تریاک 78شمارهٔ ۹۲: انصاف زاختلاف ایّام فرق 79شمارهٔ ۹۳: من سوخته گر در طمع خام افتم 80شمارهٔ ۹۴: از روی تو من همیشه گلشن بودم 81شمارهٔ ۹۵: ای مست غمت عاقل و دیوانه به هم 82شمارهٔ ۹۶: من مهر تو در میان جان بنهادم 83شمارهٔ ۹۷: در پختن سودای تو چون من خامم 84شمارهٔ ۹۸: ای غم تو مراد من به جان در مشکن 85شمارهٔ ۹۹: چون تو به ادب شوی سوی حق نگران 86شمارهٔ ۱۰۰: از آن لطیف تر بت دلکش بین 87شمارهٔ ۱۰۱: ای دوست اگر گوهر کان می طلبی 88شمارهٔ ۱۰۲: از بس که غم دنییِ مردار خوری 89شمارهٔ ۱۰۳: یک حاجت بی دلی روا می نکنند

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ