به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۱۶: زان دوست که جان قالب مهر و وفاست

2050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زان دوست که جان قالب مهر و وفاست
گر دیر رسد پاسخ مکتوب رواست
زان اشک که ریخت دیده هنگام رقم
فی الجمله نورد نامه دشوارگشاست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵: هستم ز می امید سرمست و بس است 2شمارهٔ ۱۶: زان دوست که جان قالب مهر و وفاست 3شمارهٔ ۱۷: هر کس ز حقیقت خبری داشته است 4شمارهٔ ۱۸: آن را که عطیه ازل در نظرست 5شمارهٔ ۱۹: خوابی که فروغ دین ازو جلوه گرست 6شمارهٔ ۲۰: آن را که ز دست بی زری پامال ست 7شمارهٔ ۲۱: هر چند زمانه مجمع جهال ست 8شمارهٔ ۲۲: ای آن که ترا سعی به درمان من ست 9شمارهٔ ۲۳: بسمل که سخن طراز مهرآیین ست 10شمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست 11شمارهٔ ۲۵: دستم به کلید مخزنی می بایست 12شمارهٔ ۲۶: غالب به سخن گرچه کست همسر نیست 13شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 14شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 15شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 16شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 17شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 18شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 19شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 20شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 21شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 22شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 23شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 24شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 25شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 26شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 27شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 28شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 29شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 30شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 31شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 32شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 33شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 34شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 35شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 36شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 37شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 38شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 39شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟40شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 41شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 42شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 43شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 44شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 45شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 46شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 47شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 48شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...49شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 50شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 51شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 52شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 53شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 54شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 55شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 56شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 57شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟58شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 59شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 60شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 61شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 62شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 63شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 64شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 65شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 66شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 67شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 68شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 69شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 70شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 71شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 72شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 73شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 74شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 75شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 76شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 77شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 78شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 79شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 80شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 81شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 82شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 83شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 84شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 85شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 86شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 87شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 88شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 89شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 90شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 91شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 92شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 93شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 94شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 95شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 96شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 97شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 98شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ