به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست

1980عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دانیم که آیین شکایت نه نکوست
ما را سخن از مرگ خود و صورت اوست
دانست و نیامد و نپرسید و ندید
هم خسته دشمنیم و هم کشته دوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: بسمل که سخن طراز مهرآیین ست 2شمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست 3شمارهٔ ۲۵: دستم به کلید مخزنی می بایست 4شمارهٔ ۲۶: غالب به سخن گرچه کست همسر نیست 5شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 6شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 7شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 8شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 9شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 10شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 11شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 12شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 13شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 14شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 15شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 16شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 17شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 18شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 19شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 20شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 21شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 22شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 23شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 24شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 25شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 26شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 27شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 28شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 29شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 30شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 31شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟32شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 33شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 34شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 35شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 36شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 37شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 38شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 39شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 40شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...41شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 42شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 43شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 44شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 45شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 46شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 47شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 48شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 49شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟50شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 51شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 52شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 53شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 54شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 55شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 56شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 57شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 58شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 59شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 60شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 61شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 62شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 63شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 64شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 65شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 66شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 67شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 68شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 69شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 70شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 71شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 72شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 73شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 74شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 75شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 76شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 77شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 78شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 79شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 80شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 81شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 82شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 83شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 84شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 85شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 86شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 87شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 88شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 89شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 90شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ