به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت

2050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت
در فن سخن یگانه گشتیم و گذشت
می بود دوای ما به پیری غالب
زان نیز به ناکام گذشتیم و گذشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 2شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 3شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 4شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 5شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 6شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 7شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 8شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 9شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 10شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 11شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 12شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 13شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 14شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 15شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 16شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 17شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 18شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 19شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 20شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 21شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 22شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 23شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 24شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 25شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 26شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 27شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟28شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 29شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 30شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 31شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 32شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 33شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 34شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 35شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 36شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...37شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 38شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 39شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 40شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 41شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 42شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 43شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 44شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 45شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟46شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 47شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 48شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 49شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 50شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 51شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 52شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 53شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 54شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 55شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 56شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 57شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 58شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 59شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 60شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 61شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 62شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 63شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 64شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 65شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 66شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 67شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 68شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 69شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 70شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 71شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 72شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 73شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 74شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 75شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 76شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 77شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 78شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 79شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 80شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 81شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 82شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 83شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 84شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 85شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 86شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ