به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۲۰: آن را که ز دست بی زری پامال ست

1990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن را که ز دست بی زری پامال ست
رسوایی نیز لازم احوال ست
ما خشک لبیم و خرقه آلوده به می
ساقی مگرش پیاله از غربال ست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹: خوابی که فروغ دین ازو جلوه گرست 2شمارهٔ ۲۰: آن را که ز دست بی زری پامال ست 3شمارهٔ ۲۱: هر چند زمانه مجمع جهال ست 4شمارهٔ ۲۲: ای آن که ترا سعی به درمان من ست 5شمارهٔ ۲۳: بسمل که سخن طراز مهرآیین ست 6شمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست 7شمارهٔ ۲۵: دستم به کلید مخزنی می بایست 8شمارهٔ ۲۶: غالب به سخن گرچه کست همسر نیست 9شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 10شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 11شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 12شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 13شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 14شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 15شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 16شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 17شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 18شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 19شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 20شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 21شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 22شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 23شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 24شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 25شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 26شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 27شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 28شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 29شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 30شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 31شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 32شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 33شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 34شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 35شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟36شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 37شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 38شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 39شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 40شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 41شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 42شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 43شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 44شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...45شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 46شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 47شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 48شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 49شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 50شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 51شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 52شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 53شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟54شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 55شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 56شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 57شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 58شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 59شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 60شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 61شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 62شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 63شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 64شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 65شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 66شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 67شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 68شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 69شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 70شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 71شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 72شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 73شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 74شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 75شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 76شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 77شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 78شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 79شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 80شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 81شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 82شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 83شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 84شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 85شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 86شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 87شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 88شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 89شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 90شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 91شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 92شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 93شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 94شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ