کتابخانه دیجیتال

وطواط بلخی

وطواط بلخیدیوان اشعار| وطواط بلخیقصاید

540

شمارهٔ ۱ - در مدح وزیر ضیاءالدین عراق بن جعفر: ای بر مراد رأی تو ایام رامضا
شمارهٔ ۲ - د رمدح ملک اتسز و حسب حال خود: ای جاه تو فراخته اعلام کبریا
شمارهٔ ۳ - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر نصرة الدین اتسز و لزوم آسمان و زمین در هر بیتی: ای زمین را از رخت ، چون آسمان ، فرو بها
شمارهٔ ۴ - د رمدح شمس الدین ابوالفتح محمد بن علی وزیر: ای صورت سیادت و ای مایۀ سخا
شمارهٔ ۵ - در مدح ملک نصر الدین اتسز: ای طلعت تو نیکو وی قامت تو زیبا
شمارهٔ ۶ - در مدح علاء الدوله اتسز: بهار جان فزا آمد جهانی شد خرم و زیبا
شمارهٔ ۷ - در ستایش افضل الدین خاقانی: ز دور جنبش این چرخ سیمگون سیما
شمارهٔ ۸ - نیز در مدیحه گوید: زهی! از آدم و حوا نگشت چون تویی پیدا
شمارهٔ ۹ - هم او راست و اعجاز ابیات دو بیت دوبیت مجانست: زهی! دشمنت از طرب بینوا
شمارهٔ ۱۰ - نیز در مدیحه گوید: زهی از امر و نهی تو نظامی دین دنیا را
شمارهٔ ۱۱ - در تغزل و مدح اتسز: ای سهی سرو رهی و قد خرامان ترا
شمارهٔ ۱۲ - د رمدح شمس الدین ابوالفتح محمد بن علی وزیر: اسباب معالی بکرم کرد مرتب
شمارهٔ ۱۳ - در مدح سید تاجدالدین ابوالغنایم رافعی شیبانی: ای تاج دین تازی و ای سید عرب
شمارهٔ ۱۴ - در مدح صدرالدین علی وزیر: تا کی کند حوادث گیتی مرا طلب
شمارهٔ ۱۵ - در مدح خاقان کمال الدین محمود: سپهر ملک عجم ، آفتاب دین عرب
شمارهٔ ۱۶ - خطاب بباد در مدح علاء الدوله ابو المظفر نصرت الدین اتسز خوارزمشاه: ایا برنده باحباب قصۀ احباب
شمارهٔ ۱۷ - ایضا در مدح ملک اتسز: ای ترا جاه قباد و حشمت افراسیاب
شمارهٔ ۱۸ - نیز در مدح اتسز: ای در کف عزیمت تو خنجر چو آب
شمارهٔ ۱۹ - هم در مدح اتسز: زیر سینۀ پر آتش و زین دیدۀ پر آب
شمارهٔ ۲۰ - در مدح خاقان کما الدین ابو القاسم محمود ارسلان خسرو توران: ای از رخت فگنده سپر ماه و آفتاب
شمارهٔ ۲۱ - در مدح اتسز خوارزمشاه: جانا فکنده ام ز غم تو سپر بر آب
شمارهٔ ۲۲ - نیز در ستایش گوید: تویی که تیغ ترا شد مسخر آتش و آب
شمارهٔ ۲۳ - در مدح اتسز خوارزمشاه: تویی که خنجر تو شد مکان آتش و آب
شمارهٔ ۲۴ - در مدح خاقان کمال الدین محمود خسرو توران: ایا ز غایت خوبی چو یوسف یعقوب
شمارهٔ ۲۵ - در مدح اتسز: ای از خزاین کرمت خلق را نصیب
شمارهٔ ۲۶ - در مدیحه گوید: ای آن که هر چه بایدت از بخت نیک هست
شمارهٔ ۲۷ - در مدح اتسز خوارزمشاه: تویی، شها، که جهان را به جاه تو طربست
شمارهٔ ۲۸ - نیز در مدح اتسز گوید: مظفرا، ملکا، روزگار چاکرست
شمارهٔ ۲۹ - هم در مدح اتسز گوید: شاهان، زمان مجد و معالی زمان تست
شمارهٔ ۳۰ - نیز در ستایش اتسز: جانا ، رهی ز مهر تو بردل رقم زدست
شمارهٔ ۳۱ - در مدح خاقان کمال الدین: ای آنکه حضرت تو بقدر آسمان شدست
شمارهٔ ۳۲ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای آنکه روزگار بطبعت مسخرست
شمارهٔ ۳۳ - هم در مدح اتسز گوید: خدایگانا ، تیغ تو صورت ظفرست
شمارهٔ ۳۴ - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه: شها ، قدر تو از فلک برترست
شمارهٔ ۳۵ - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز: نه رخست آن ، که زهره و قمرست
شمارهٔ ۳۶ - در مدح سید طاهر علوی: آنی ، که حشمت تو در ایام ظاهرست
شمارهٔ ۳۷ - در مدح خاقان ارسلان خان کمال الدین ابو القاسم محمود: رایت شرع و ملک منصورست
شمارهٔ ۳۸ - در مدح اتسز خوارزمشاه: خوارزمشاه بر همه شاهان مقدمست
شمارهٔ ۳۹ - در وصف بلخ و مدح سید ضیاء الدین: فدای بلخ دل من،که روضۀ ارمست
شمارهٔ ۴۰ - در مدح ملک اتسز: دیدار تو ، ای جان جهان ، راحت جانست
شمارهٔ ۴۱ - در مدح وزیر ثقة الدین: صدر ثقة الدین کنف خلق جهانست
شمارهٔ ۴۲ - در مدح وزیر ضیاء الدین عراق بن جعفر: ای آنکه رخت بهار چینست
شمارهٔ ۴۳ - در مدح علاء الدوله اتسز: بزینت باغ چون خلد برینست
شمارهٔ ۴۴ - نیز در مدح اتسز گوید: در زلف تو ، ای نگار ، تابیست
شمارهٔ ۴۵ - در ستایش شمس‌الدین وزیر: جمال‌الملک شمس‌الدین جهانیست
شمارهٔ ۴۶ - در مدح سید مجدالدین گوید: ای آنکه بی‌تو هیچ نظامی جهان نداشت
شمارهٔ ۴۷ - در مدح اتسز خوارزمشاه: هرچه جز معشوق و می از آن کران باید گرفت
شمارهٔ ۴۸ - در مدح علاءالدوله اتسز: بیاد شاه جهان عالم افتخار گرفت
شمارهٔ ۴۹ - در مدح شمس الدین وزیر: کریمی ، که رسم معلی نهاد
شمارهٔ ۵۰ - در مدح اتسز خوارزمشاه: چون بر وزد بچهرۀ تو ، ای نگار ، باد
شمارهٔ ۵۱ - در مدح ملک اتسز: خسروا ، چون تو آسمان نارد
شمارهٔ ۵۲ - هم در مدح اتسز گوید: شاها ، بپایگاه تو کیوان نمی رسد
شمارهٔ ۵۳ - نیز در ستایش اتسز می گوید: چمن باغ پر ثریا شد
شمارهٔ ۵۴ - هم در مدح اتسز گوید: لوای دولت و ملت کنون مظفر شد
شمارهٔ ۵۵ - در مدح علاءالدوله اتسز: چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد
شمارهٔ ۵۶ - در مدح کمال‌الدین محمود خان: ای بعزم تو فتح را پیوند
شمارهٔ ۵۷ - در مدح ملک اتسز: ای تو بر آزادگان عصر خداوند
شمارهٔ ۵۸ - در مدح اتسز: رفت آن نگار و عشق آن نگار ماند
شمارهٔ ۵۹ - و هم در ستایش اتسز گوید: ای آنکه در جهان ز تو سری نهان نماند
شمارهٔ ۶۰ - هم در مدح اتسز: شاها ، ز زخم تیغ تو گردون حذر کند
شمارهٔ ۶۱ - نیز در مدح اتسز: تویی که صبح عدو هیبت تو شام کند
شمارهٔ ۶۲ - نیز در مدح اتسز گوید: شاها ، فلک عدوی ترا در عنا فگند
شمارهٔ ۶۳ - در مدح خاقان ارسلان خاقان کما الدین ابوالقاسم محمود و شکر کنیزکان که بوی داده: آفتاب جلال و عالم جود
شمارهٔ ۶۴ - ایضاً در مدح خاقان کمال الدین محمود: زهی ! جمال ترا آفتاب کرده سجود
شمارهٔ ۶۵ - نیز در مدح خاقان کمال الدین محمود: کمال دولت و دین صورت شجاعت وجود
شمارهٔ ۶۶ - در مدح اتسز: ای آنکه از خصال تو قدر هدی فزود
شمارهٔ ۶۷ - هم در مدح اتسز: تویی ، شها ، که نظیر تو در جهان نبود
شمارهٔ ۶۸ - هم در مدح ملک اتسز گوید: جانا، دلم ز فرقت تو خون همی شود
شمارهٔ ۶۹ - نیز در ستایش اتسز: شاهی، که قدر او ز ثریا نشان دهد
شمارهٔ ۷۰ - در مدح اتسز خوارزمشاه: بهار باز جهان را همی بیاراید
شمارهٔ ۷۱ - در مدح شمس‌الدین وزیر: جز مکارم زشمس دین ناید
شمارهٔ ۷۲ - در مدح اتسز: تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید
شمارهٔ ۷۳ - در ستایش مجد الدین علی بن جعفر رئیس شرق صدر خراسان: عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر
شمارهٔ ۷۴ - ذوقافتین در مدح ملک اتسز: ای از مکارم تو شده در جهان خبر
شمارهٔ ۷۵ - قصیدۀ ذو بحرین در مدح علاء الدوله اتسز خوارزمشاه: ای در تو مقصد اهل هنر
شمارهٔ ۷۶ - در مدح اتسز: ای رایت مبارک تو آیت ظفر
شمارهٔ ۷۷ - نیز در مدح اتسز گوید در بازگشت از جنگ ماوراء النهر: ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر
شمارهٔ ۷۸ - در مدیحه گوید: ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر
شمارهٔ ۷۹ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ببرد از من بناگاهان هوای مهر آن دلبر
شمارهٔ ۸۰ - در تهنیت ولادت دو فرزند ملک اتسز: بر آمد ز چرخ معالی دو اختر
شمارهٔ ۸۱ - در مدح اتسز: جهان ظفر پادشا بو المظفر
شمارهٔ ۸۲ - هم د رمدح اتسز گوید: رایت شهریار دین گستر
شمارهٔ ۸۳ - هم در مدح اتسز گوید: علاء دولت خوارزمشاه دین پرور
شمارهٔ ۸۴ - نیز در مدح اتسز: مایۀ نصرت ، آفتاب ظفر
شمارهٔ ۸۵ - هم در مدح اتسز گوید: امروز شد صحیفۀ اقبال پر نگار
شمارهٔ ۸۶ - نیز در مدح اتسز گوید: ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار
شمارهٔ ۸۷ - هم در مدح اتسز و تهنیت ورود او به سرای کمال الدین گوید: ای زتیغ بی قرار تو ممالک را قرار
شمارهٔ ۸۸ - هم در ستایش اتسز: ای زمان را پادشاه و ای زمین را شهریار
شمارهٔ ۸۹ - در فتح جند و مدح علاء الدوله نصرت دین ابوالمظفر اتسز خوارزمشاه: ای سمن ساق ترک سیم عذار
شمارهٔ ۹۰ - قصیدۀ مصنوعه در مدح قزل ارسلان (۱): ای ملک را ثنای صدر تو کار
شمارهٔ ۹۱ - در مدح ملک اتسز: بنشاند باد فتنه ز شمشیر آبدار
شمارهٔ ۹۲ - نیز در مدح اتسز گوید: پناه ملک عجم ، شهریار دولت یار
شمارهٔ ۹۳ - در وصف قلم و خاتم و مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز: چیست آن شکل آسمان کردار
شمارهٔ ۹۴ - در مدح مجد‌الدین علی بن جعفر: زان زلف بی‌قرار دلم گشت بی‌قرار
شمارهٔ ۹۵ - در مدح اتسز: زهی! خطۀ ملک‌ را شهریار
شمارهٔ ۹۶ - رد العجز الی الصدر در مدح اتسز: قرار از دل من ربود آن نگار
شمارهٔ ۹۷ - در مدح ملک اتسز: مظلم شبی دراز از طرۀ نگار
شمارهٔ ۹۸ - هم در ستایش ملک اتسز: منت خدای را، که باقبال شهریار
شمارهٔ ۹۹ - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه: همه کار گیتی بود برقرار
شمارهٔ ۱۰۰ - در مرثیۀ شرف الدین قزل ارسلان بن اتسز: بس بلندا! که شد ز گردون پست
شمارهٔ ۱۰۱ - در مدح ملک اتسز: ای در مصاف رستم دستان روزگار
شمارهٔ ۱۰۲ - در مدح ادیب صابر بن ایمعیل ترمذی: صابر، ای طبع تو جهان هنر
شمارهٔ ۱۰۳ - در مدح اتسز: ای بتو رایت هدی منصور
شمارهٔ ۱۰۴ - نیز در مدح ملک اتسز گوید: جهان سرای غرورست، نی سرای سرور
شمارهٔ ۱۰۵ - سوگندنامه در مدح اتسز: زهی بجود تو ایام مکرمت مشهور
شمارهٔ ۱۰۶ - نیز در مدح مدیحه گوید: ای بتو چشم مکرمات قریر
شمارهٔ ۱۰۷ - نیز در مدیحه گوید: ای بتو چشم مکرمات قریر
شمارهٔ ۱۰۸ - این قصیده در مدح خداوند عالم ملک اعظم ناج الدنیا والدین بردالله مضجعه گوید: ای دولت جوان ترا بنده چرخ پیر
شمارهٔ ۱۰۹ - در ستایش مجیر الدین: ای مجیر دین ایزد ، کایزدت بادا مجیر
شمارهٔ ۱۱۰ - در مدح تاج الدین وزیر: تاح دولت ، ای جوان بی نظیر
شمارهٔ ۱۱۱ - قصیدۀ مخذوف الالف در مدح علاء الدوله اتسز: خسرو ملک بخش کشور گیر
شمارهٔ ۱۱۲ - در مدح اتسز خوارزمشاه: زهی در نیکویی روی تو معجز
شمارهٔ ۱۱۳ - همه در مدح اتسز گویند: ای در نظم گشته از تو فراز
شمارهٔ ۱۱۴ - در مدح خاقان کمال الدین محمود: در هجر روی و لعل تو،ای لعبت طراز
شمارهٔ ۱۱۵ - در مدح شمی الدین وزیر: هست ایام شمس دین نوروز
شمارهٔ ۱۱۶ - در مدح اتسز: زهی فروخته حسن تو در جهان آتش
شمارهٔ ۱۱۷ - هم در مدح اتسز گوید: شهی که نقش نگین جلال شد نامش
شمارهٔ ۱۱۸ - در مدح اتسز: ای شاه، جهانی شده‌ای تو ز بدایع
شمارهٔ ۱۱۹ - در مدح تاج‌الدین ابوالغنایم رافع: هست اعلام علم را رافع
شمارهٔ ۱۲۰ - نیز در مدیحه گوید: ای چو چرخ بیستون رفیع
شمارهٔ ۱۲۱ - در مدح اتسز: ای ز اخلاف تو تازه گشته آثار سلف
شمارهٔ ۱۲۲ - در مدح ابوالفضل نصر بن خلف پادشاه نیمروز: پادشاهی کوست ایمان را کنف
شمارهٔ ۱۲۳ - در مدح شمس‌الدین وزیر: ایا بفضل و کرم در جهان شده معروف
شمارهٔ ۱۲۴ - نیز در ستایش شمس‌الدین وزیر: ای صدر سروران زمانه باتفاق
شمارهٔ ۱۲۵ - در مدح ضیاء الدین عراق وزیر: ای وزیر عالم و عادل ، ضیاء الدین عراق
شمارهٔ ۱۲۶ - در مدح اتسز: شبی که هست کف او خزانۀ ارزاق
شمارهٔ ۱۲۷ - نیز در مدح اتسز: ای کرم را کف نهاده طریق
شمارهٔ ۱۲۸ - هم در مدح اتسز گوید: ای ز حلم تو ساکنی در خاک
شمارهٔ ۱۲۹ - در ستایش اتسز: ای گوهر زمین ز وقار تو برده سنگ
شمارهٔ ۱۳۰ - نیز در ستایش اتسز: ای ز حکیمان شنوده علم اوایل
شمارهٔ ۱۳۱ - در مدح علاءالدوله اتسز: تا شد دلم بمهر بتان مایل
شمارهٔ ۱۳۲ - قصیدۀ ملمع در مدح جمال الدین وزیر: ای جمال دولت ، ای چرخ جلال
شمارهٔ ۱۳۳ - در مدح کمال الدین ابوالقاسم محمد بن ابوبکر خال: ای جناب تو قبلۀ اقبال
شمارهٔ ۱۳۴ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای ز نعل مرکبانت صحن عالم پر هلال
شمارهٔ ۱۳۵ - قصیدۀ تمام مرصع در مدح علاء دوله اتسز: ای منور بتو نجوم جلال
شمارهٔ ۱۳۶ - هم در مدح علاء دوله اتسز گوید: خدایگانا، بتو گرفت جمال
شمارهٔ ۱۳۷ - از زبان علاءالدوله اتسز خوارزمشاه گوید: منم ، که نیست مرا در جهان نظیر و همال
شمارهٔ ۱۳۸ - در مدح علاء الدوله اتسز: ای روی تو چو خلد و لب تو چو سلسبیل
شمارهٔ ۱۳۹ - در مدح ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: بدیع شعر تو ، ای صابر بن اسمعیل
شمارهٔ ۱۴۰ - نیز در مدیحه گوید: ای پیش تو سپهر میان بسته چون قلم
شمارهٔ ۱۴۱ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای حریم صدر تو ترسندگان را چون حرم
شمارهٔ ۱۴۲ - قصیدۀ محذوف النقط در مدح محمد نام: که کرد کار کرم مرد وار در عالم
شمارهٔ ۱۴۳ - در مدح اتسز: مفخر ملک عرصۀ عالم
شمارهٔ ۱۴۴ - در مدح امام حسام الدین ابو حفص عمربن عبدالعزیز بن مازه بخاری: ای از کمال جاه تو ایام را نظام
شمارهٔ ۱۴۵ - در مدح اتسز: ای بحقل و عقد تو اسباب دولت را قوام
شمارهٔ ۱۴۶ - وقتی اتسز بر لب جیحون جشن ساخته بود این قصیده بر بدیهه بگفت: ای بملک تو زینت ایام
شمارهٔ ۱۴۷ - نیز در مدح اتسز: چه حیله سازم ؟ کز من گسست یار سلام
شمارهٔ ۱۴۸ - در مدح اتسز: اگر عنایت خسرو بود چنان گردم
شمارهٔ ۱۴۹ - هم در مدح اتسز گوید: ای کفت بحر ایادی و دلت کان علوم
شمارهٔ ۱۵۰ - در مدح اتسز: تویی که دل بتو کردند عاشقان مستی
شمارهٔ ۱۵۱ - در مدح اتسز: خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن
شمارهٔ ۱۵۲ - نیز در مدح اتسز: هوا تیره است، آن بهتر که گیری بادۀ روشن
شمارهٔ ۱۵۳ - در ستایش اتسز: اعلام چرخ برد بر اطراف آسمان
شمارهٔ ۱۵۴ - هم در مدح اتسز گوید: ایا چرخ از حملۀ تو جهان
شمارهٔ ۱۵۵ - د رمدح خاقان سلیمان خان: ای در جلال قدر تو گشته چو آسمان
شمارهٔ ۱۵۶ - د رمدح یکی از وزراء: ای خرم از مکارم اخلاق تو جهان
شمارهٔ ۱۵۷ - در مدح اتسز: ای خلایق را پناه و ای شرایع را امان
شمارهٔ ۱۵۸ - قصیدۀ ذوقافتین در مدح خاقان کمال‌الدین نظام‌الدوله ارسلان خان ابوالقاسم محمود: ای دلبری، که نیست نظیر تو در جهان
شمارهٔ ۱۵۹ - در مدح خاقان ارسلان خان کمال‌الدین ابوالقاسم محمد: ای روی تو آفتاب تابان
شمارهٔ ۱۶۰ - در مدح اتسز: فغان من از نعرۀ پاسبان
شمارهٔ ۱۶۱ - در مدح علاء الدوله اتسز: منت خدای را ، که بتأیید آسمان
شمارهٔ ۱۶۲ - د رمدح اتسز: نظام حال زمانه ، قوام کار جهان
شمارهٔ ۱۶۳ - د رمدح اتسز: جانا ، طریق مهر و وفا اختیار کن
شمارهٔ ۱۶۴ - از زبان علاء الدوله اتسز خوارزمشاه: ای عادت تو همه جفای من
شمارهٔ ۱۶۵ - در مدح ملک اتسز: ای غریو کوس تو در گوش بانگ ارغنون
شمارهٔ ۱۶۶ - نیز در مدح اتسز: چو از حدیقۀ مینای چرخ سقلاطون
شمارهٔ ۱۶۷ - در مدح اتسز: رمضان آمد و آورد ز فردوس برین
شمارهٔ ۱۶۸ - در مدح اتسز خوارزمشاه: قاهر اصحاب بدعت ، ناصر اعلام دین
شمارهٔ ۱۶۹ - در وصف قصر خاقان کمال‌الدین محمود: قصر فرخندۀ کمال‌الدین
شمارهٔ ۱۷۰ - در مدح ملک اتسز: مقتدای همه زمان و زمین
شمارهٔ ۱۷۱ - نیز در مدح ملک اتسز: بتی ، که ماه برد روشنی ز طلعت او
شمارهٔ ۱۷۲ - هم در مدح اتسز گوید: خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او
شمارهٔ ۱۷۳ - هم در مدح اتسز: زهی خلق در لشکر آلای او
شمارهٔ ۱۷۴ - نیز در ستایش اتسز: ای یک غلام تو بگه حرب صد سپاه
شمارهٔ ۱۷۵ - در مدح شمس الدین وزیر: مایۀ افتخار و صورت جاه
شمارهٔ ۱۷۶ - در مدح ملک اتسز: هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
شمارهٔ ۱۷۷ - نیز در ستایش ملک اتسز گوید: ای جهان از سر زلف تو معطر گشته
شمارهٔ ۱۷۸ - در مدح ملک اتسز: ای از همه خلق اختیار گشته
شمارهٔ ۱۷۹ - در مدح اتسز: زهی! لشکرت کوه و صحرا گرفته
شمارهٔ ۱۸۰ - هم در ستایش ملک اتشز: ای لب تو گونۀ شراب گرفته
شمارهٔ ۱۸۱ - د رمدح علاء الدین ابوبکر بن قماج: ای بتو ایام افتخار گرفته
شمارهٔ ۱۸۲ - در مدح ملک اتسز: ای علم تو دین را نظام داده
شمارهٔ ۱۸۳ - در ستایش اتسز گوید: ای ملک بتو افتخار کرده
شمارهٔ ۱۸۴ - در مدح ملک اتسز: ای هوای تو مرا بی سر و سامان کرده
شمارهٔ ۱۸۵ - در مدح ملک اتسز: ای زلف مشک فام تو لاله سپر شد
شمارهٔ ۱۸۶ - نیز در مدح ملک اتسز: ای صیت دولت تو بعلم علم شده
شمارهٔ ۱۸۷ - نیز در مدح ملک اتسز: ای چهرۀ تو رشک مه آسمان شده
شمارهٔ ۱۸۸ - لغز تیغ در مدح اتسز گوید: پیکری روشن چو جان ، لیکن بلای جانشده
شمارهٔ ۱۸۹ - درمدح شمس‌الدین وزیر: فصل بهار آمد و بگذشت عهدی
شمارهٔ ۱۹۰ - در ستایش ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: گر ز وصل توام نصیبستی
شمارهٔ ۱۹۱ - وله فی المدح: ای سال و ماه پیشۀ تو رادی
شمارهٔ ۱۹۲ - در مدح ملک اتسز: نگارا ، تا تو از سنبل تر از ارغوان کردی
شمارهٔ ۱۹۳ - در مدح ملک اتسز: ای طلعت تو بر فلک حسن مشتری
شمارهٔ ۱۹۴ - در مدح شمس الدین وزیر: تا کی از عشق تو کشم خواری
شمارهٔ ۱۹۵ - در مدح ملک اتسز: ز عشقت ، ای عمل غمزۀ تو خون خواری
شمارهٔ ۱۹۶ - نیز در مدح ملک اتسز گوید: هدی را ز سر تازه شد روزگاری
شمارهٔ ۱۹۷ - نیز در مدح اتسز: جانا ، لب چون شراب داری
شمارهٔ ۱۹۸ - در مدح ملک اتسز: زهی ! جمال تو بر ماه کرده طنازی
شمارهٔ ۱۹۹ - نیز در ستایش اتسز: ای همایون در تو کعبۀ بهروزی
شمارهٔ ۲۰۰ - در مدح شمس الدین محمد بن علی: مراست عشقی افتاده با تو ، لم یزلی
شمارهٔ ۲۰۱ - در مدح اتسز: نگارینا ، بهر معنی تمامی
شمارهٔ ۲۰۲ - در مدح ملک اتسز: عشق جانان غایت مقصود جان گردد همی
شمارهٔ ۲۰۳ - در مدح شمس الدین وزیر: صدرا ، مساعی تو مؤید بود همی
شمارهٔ ۲۰۴ - درمدح تاج الدین رافع بن علی شیبانی: ای پناه همه مسلمانی
شمارهٔ ۲۰۵ - در مدح ملک اتسز: در آمد از غم تو ، ای بخوبی ارزانی
شمارهٔ ۲۰۶ - نیز در مدح ملک اتسز: زهی جاهت فریدونی ، زهی ملکت سلیمانی
شمارهٔ ۲۰۷ - در مدح ضیاء الدین علی بن جعفر: ضیاء الدین، ترا در کامرانی
شمارهٔ ۲۰۸ - در ستایش ملک اتسز: ای بازوی شریعت از اقبال تو قوی
شمارهٔ ۲۰۹ - در مدح اتسز: بزلف مشکی، جانا، بچهره دیبایی
شمارهٔ ۲۱۰ - خطاب به ملک اتسز: خسروا، از کمال دانایی
شمارهٔ ۲۱۱ - در مدح اتسز: گر هیچ گونه حال دل من بدانییی

وطواط بلخی

آمارگیر وبلاگ