بیک ایما، همانکه میدانی
برد از ما همانکه میدانی
عارضت از بهار خط، چمن است
چمن آرا همانکه میدانی
شمع، تو: ما، همینکه می بینی
سرو، تو، ما همانکه میدانی
رخت امشب ز حسن روز افزون
ماه و، فردا همانکه میدانی
یوسف من، تو بردی از من دل؛
وز زلیخا همانکه میدانی
از پس پرده گر نماید صبح
روی زیبا همانکه میدانی
آیدش بر فراز بام سپهر
بتماشا همانکه میدانی
بر سر نعشم آمدند آذر
همه،الا همانکه میدانی