تکه ۲۱

ای ترک جان نکرده و جانانت آرزوست

زنار نابریده و ایمانت آرزوست

در هیچ وقت خدمت مردی نکرده‌ای

و آنگه نشسته صحبت مردانت آرزوست

تکه ۲۲

رنج مردم ز پیشی و بیشیست

راحت و ایمنی ز درویشیست

بر گزین زین جهان یکی و بس

گرت با دانش و خرد خویشیست

تکه ۲۳

از دوست پیام آمد کاراسته کن کار

مهر دل پیش آر و فضول از ره بردار

اینست شریعت

اینست طریقت

تکه ۲۴

ای روی تو چو روز دلیل موحدان

وی موی تو چنان چو شب ملحد از لحد

ای من مقدم از همه عشاق چون تویی

مر حسن را مقدم چون از کلام قد

مکی به کعبه فخر کند مصریان به نیل

ترسا به اسقف و علوی به افتخار جد

فخر رهی بدان دو سیه چشمکان تست

کامد پدید زیر نقاب از بر دو خد

تکه ۲۵

از دوست به هر چیز چرا بایدت آزرد

کین عیش چنین باشد گه شادی و گه درد

گر خوار کند مهتر خواری نکند عیب

چون باز نوازد شود آن داغ جفا سرد

صد نیک به یک بد نتوان کرد فراموش

گر خار بر اندیشی خرما نتوان خورد

او خشم همی گیرد تو عذر همی خواه

هر روز به نو یار دگر می‌نتوان نکرد