به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

شاه نعمت الله

شاه نعمت اللهمفرداتشمارهٔ ۳۵: باز گردد به برزخ جامع

1330عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز گردد به برزخ جامع

نیک دریاب این سخن سامع

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴: آینه روشن است در همه حال 2شمارهٔ ۳۵: باز گردد به برزخ جامع 3شمارهٔ ۳۶: باش همچون صاحب قلب سلیم 4شمارهٔ ۳۷: به جان تو که جانانی ز جان محبوبتر ...5شمارهٔ ۳۸: بر سر کوی عاشقان بگذر 6شمارهٔ ۳۹: بر یمین و یسار و ارض و سما 7شمارهٔ ۴۰: بردیم ما نیاز به درگاه بی ‌نیاز 8شمارهٔ ۴۱: به شنبه روز خوش باشد همه کار 9شمارهٔ ۴۲: بشنو ای یار من به صدق و نیاز 10شمارهٔ ۴۳: بگسسته کسی ز هر دو عالم بی ‌شک 11شمارهٔ ۴۴: بندگی می کن که تا سلطان شوی 12شمارهٔ ۴۵: بندهٔ او باش و سلطان همه 13شمارهٔ ۴۶: بندهٔ مخلص است و دولتخواه 14شمارهٔ ۴۷: به آدینه اگر یابی عروسی 15شمارهٔ ۴۸: ببین انوار و آن اسرار دریاب 16شمارهٔ ۴۹: به پنجشنبه مراد خویش می خواه 17شمارهٔ ۵۰: به رنگی شو که رنگی بر نتابد 18شمارهٔ ۵۱: به سایه روی منه رو به آفتاب آور 19شمارهٔ ۵۲: به قدر روزنه تابد به خانه نور قمر 20شمارهٔ ۵۳: به قدر هر که آورد ایمان 21شمارهٔ ۵۴: به نور طلعت تو یافتم جمال تو را 22شمارهٔ ۵۵: به هر چه می ‌نگرم نور طلعت شاه است 23شمارهٔ ۵۶: به هر طرف که روان می ‌شوید ملک شما ...24شمارهٔ ۵۷: به یکشنبه بنا آغاز می کن 25شمارهٔ ۵۸: به هر چه می نگرم نور طلعت شاه است 26شمارهٔ ۵۹: بوالحسن عشق است وعقل آمد حسن 27شمارهٔ ۶۰: بوهریره داشت انبانی ز نان 28شمارهٔ ۶۱: بی شما عمر ما شده بر باد 29شمارهٔ ۶۲: بیا ای ترک سر مست سر آیی 30شمارهٔ ۶۳: بی ‌رنگ به نیرنگ ترا رنگی داد 31شمارهٔ ۶۴: بی مظاهر ظهور مظهر نیست 32شمارهٔ ۶۵: بی واسطه این علم گر آموخته‌ای 33شمارهٔ ۶۶: پادشاهی گر همی خواهی از او 34شمارهٔ ۶۷: پادشه روح است و ملکش چون بدن 35شمارهٔ ۶۸: پاک باش و پاک باز و پاک نوش 36شمارهٔ ۶۹: پاک شو تا قبول او گردی 37شمارهٔ ۷۰: پیر رندانم بیا ای نوجوان 38شمارهٔ ۷۱: پیرهن و یوسف و بو می ‌رسد 39شمارهٔ ۷۲: تا تو خود را تمام نشناسی 40شمارهٔ ۷۳: تا توانی دلی به دست آور 41شمارهٔ ۷۴: تافته خوش آفتابی بر همه 42شمارهٔ ۷۵: تو را چکار که در سفره چیست یا ز کج ...43شمارهٔ ۷۶: ترازو گر نداری تو ، تو را زوره زند ...44شمارهٔ ۷۷: ترشروئی و دیگر تلخ گوئی 45شمارهٔ ۷۸: تن فدا کن که در جهان سخن 46شمارهٔ ۷۹: جام بی می بگو چه باشد هیچ 47شمارهٔ ۸۰: جام گیتی ‌نما به ما دادند 48شمارهٔ ۸۱: جان کهنم به عشق نو شد 49شمارهٔ ۸۲: جسدت همچو جام و روحت راح 50شمارهٔ ۸۳: جسم و جان است همچو آب و حباب 51شمارهٔ ۸۴: جسم و جان خوشی همی یابد 52شمارهٔ ۸۵: جسم و جانی که دارد این انسان 53شمارهٔ ۸۶: جوابی خوش چو آبی بشنو از ما 54شمارهٔ ۸۷: چشم آن دارم که حال چشم من پرسد نگا ...55شمارهٔ ۸۸: چو خسرو از لب شیرین نمی ‌برد کامی 56شمارهٔ ۸۹: چون دلم کار خاک کم کردی 57شمارهٔ ۹۰: چون مجرد شد او و عریان شد 58شمارهٔ ۹۱: چون من ز راه سلامت نمی رسم به سلام ...59شمارهٔ ۹۲: چون که پر داد مرغ جان را باز 60شمارهٔ ۹۳: چیزی که مراد دل بر آن است 61شمارهٔ ۹۴: حرف و معنی جام و می را نوش کن 62شمارهٔ ۹۵: حسن حسن است که با حسین است 63شمارهٔ ۹۶: حسن خلق و خلق می ‌دانم ز حق 64شمارهٔ ۹۷: خانهٔ دل عمارتی می کن 65شمارهٔ ۹۸: خدمت محمود می ‌جستی ایاز 66شمارهٔ ۹۹: خری بر اسب و عیسی شد پیاده 67شمارهٔ ۱۰۰: خواجه بی ‌عقل است و سرگردان شده 68شمارهٔ ۱۰۱: خواجه‌ای دیدم که می آید ز کیچ 69شمارهٔ ۱۰۲: خوش آب حیاتی است روان از نفس ما 70شمارهٔ ۱۰۳: خوش خیالی به خواب می ‌بینم 71شمارهٔ ۱۰۴: خوش لب ماست یک زمان بنشین 72شمارهٔ ۱۰۵: در آتش محبت خود را بسوز خوش خوش 73شمارهٔ ۱۰۶: در آینه تمثال جمال رخ اوست 74شمارهٔ ۱۰۷: در آینهٔ تمام اشیا 75شمارهٔ ۱۰۸: در جهانی که عقل و ایمان است 76شمارهٔ ۱۰۹: در چنین خانه گر بیاری یار 77شمارهٔ ۱۱۰: در حضرت او وحدت و کثرت دریاب 78شمارهٔ ۱۱۱: در حقیقت بنده و سیّد یکی است 79شمارهٔ ۱۱۲: در خرابات رند مستی دید 80شمارهٔ ۱۱۳: در دو عالم یکی است عبداللّه 81شمارهٔ ۱۱۴: در دیدهٔ ما نظر کن ای شاه 82شمارهٔ ۱۱۵: در ریاضت مراد خواهی یافت 83شمارهٔ ۱۱۶: در زمانی که با خدا باشیم 84شمارهٔ ۱۱۷: در سمرقند مانده ای تا چند 85شمارهٔ ۱۱۸: در ظل آفتاب تو چرخی همی زنیم 86شمارهٔ ۱۱۹: در فضای وجود و اوج شهود 87شمارهٔ ۱۲۰: در فنا رفت و در بقا آسود 88شمارهٔ ۱۲۱: در گلستان این چنین خوش رسته‌ای 89شمارهٔ ۱۲۲: در محبت ودود باید بود 90شمارهٔ ۱۲۳: در مظاهر آنچنان پیدا نمود 91شمارهٔ ۱۲۴: در هر چه نظر کنم توئی در نظرم 92شمارهٔ ۱۲۵: در هوای مجلسش چندان بگریم همچو شم ...93شمارهٔ ۱۲۶: در وحدت اگر کثرت ما محو شود 94شمارهٔ ۱۲۷: در وصف و کمال قدر او گفت 95شمارهٔ ۱۲۸: دل حاضر دار با خدایت 96شمارهٔ ۱۲۹: دل مغرب نور ماه شاهی است 97شمارهٔ ۱۳۰: دل نرم و کف بخشنده آن گاه 98شمارهٔ ۱۳۱: دلم آئینهٔ حق است از حق 99شمارهٔ ۱۳۲: دهن و چشم و لبت هر سه به هم خوب ا ...100شمارهٔ ۱۳۳: دیدهٔ ما چو نور او بیند 101شمارهٔ ۱۳۴: ذاتی و چه ذات ، ذات موصوف من است 102شمارهٔ ۱۳۵: ذر‌ه‌ای نیست که خورشید در او پیدا ...103شمارهٔ ۱۳۶: راز با کاغذ و با خامه نمی ‌یارم گ ...104شمارهٔ ۱۳۷: رب الارباب رب این مربوب است 105شمارهٔ ۱۳۸: رب و مربوب خویش می ‌جوید 106شمارهٔ ۱۳۹: رحمی به دلم کن ای برادر 107شمارهٔ ۱۴۰: رندی که حریف ماست دایم 108شمارهٔ ۱۴۱: رو به آب چشم ما خوشتر شده 109شمارهٔ ۱۴۲: رو طاعت و خیر کن که دین است 110شمارهٔ ۱۴۳: ساغر ما بود تو را در خور 111شمارهٔ ۱۴۴: ستر است و ستایر و ستور است 112شمارهٔ ۱۴۵: سخن عارفان به جان بشنو 113شمارهٔ ۱۴۶: سرّ دور قمر ز ما بشنو 114شمارهٔ ۱۴۷: سر آبی نه سرابی طلب از خویش سر آب ...115شمارهٔ ۱۴۸: سر کل چون کله نهد بر سر 116شمارهٔ ۱۴۹: سروی است قد ما که کشیده است به با ...117شمارهٔ ۱۵۰: سعادت همچو ماهی خوش بر آمد 118شمارهٔ ۱۵۱: سلب و ایجاب در نمی ‌گنجد 119شمارهٔ ۱۵۲: سلطنت بر مزید باد مدام 120شمارهٔ ۱۵۳: سه شنبه قصد می کن با حجامت 121شمارهٔ ۱۵۴: سیّد است او تو بندهٔ او باش 122شمارهٔ ۱۵۵: سیّد که بود نعمت‌اللّه به نامش 123شمارهٔ ۱۵۶: سیّد ما بندهٔ جانی اوست 124شمارهٔ ۱۵۷: سیّد من بنده را تفیهم کرد 125شمارهٔ ۱۵۸: شرک را قلب کن که شکر آن است 126شمارهٔ ۱۵۹: شمامه با شمایل راز می ‌گفت 127شمارهٔ ۱۶۰: شهری که در او شحنه ستمکش باشد 128شمارهٔ ۱۶۱: شیر مردی باید از خود رسته‌ای 129شمارهٔ ۱۶۲: صوت داود است و ما خوش نغمه‌ای دار ...130شمارهٔ ۱۶۳: صورت حق معنی هر دو جهان 131شمارهٔ ۱۶۴: طریق عرف سید گفت با تو 132شمارهٔ ۱۶۵: ظاهر و باطن ار کنی کامل 133شمارهٔ ۱۶۶: ظاهر و باطن صدف می خوان 134شمارهٔ ۱۶۷: ظاهرم در کوبنان و باطنم و در کوه ...135شمارهٔ ۱۶۸: ظل ید مطلق است این دست 136شمارهٔ ۱۶۹: عارفان غیر او به او دانند 137شمارهٔ ۱۷۰: عارفانش خوانده ‌اند این حضرت جمع ...138شمارهٔ ۱۷۱: عاشقانه خوش درین دریا نشین 139شمارهٔ ۱۷۲: عالم و معلوم آنجا هست نیست 140شمارهٔ ۱۷۳: عشق است که گوهر محیط است 141شمارهٔ ۱۷۴: عشق او در همه بود ساری 142شمارهٔ ۱۷۵: عشق چوگان و عالمی گویم 143شمارهٔ ۱۷۶: عقل اگر لشکری کشد بر تو 144شمارهٔ ۱۷۷: عقل ذاتی عرش الرحمن ما 145شمارهٔ ۱۷۸: علی الصباح به میخانه خوش روان گشت ...146شمارهٔ ۱۷۹: عیدی هر کسی بود چیزی 147شمارهٔ ۱۸۰: عین ما چون به عین واصل شد 148شمارهٔ ۱۸۱: عین هر دو یکی بود دریاب 149شمارهٔ ۱۸۲: فرق است میان این و آن دریابش 150شمارهٔ ۱۸۳: قال بگذار و بگذر از سر حال 151شمارهٔ ۱۸۴: قطب عالم خلیفهٔ بر حق 152شمارهٔ ۱۸۵: قطره و بحر هر دو یک آبند 153شمارهٔ ۱۸۶: قطره و بحر و موج و جوهر چار 154شمارهٔ ۱۸۷: قطره‌ای بود باز بحری شد 155شمارهٔ ۱۸۸: قول حسینی شنو راه مخالف مرو 156شمارهٔ ۱۸۹: کون جامع وجود انسان است 157شمارهٔ ۱۹۰: کی نویسد قلم کلام اللّه 158شمارهٔ ۱۹۱: کردم از وی سؤال و گفت جواب 159شمارهٔ ۱۹۲: که غیر از انبیا و اولیا کس 160شمارهٔ ۱۹۳: گر بر افروزد آتش دردم 161شمارهٔ ۱۹۴: گر برافتد حجاب ما از ما 162شمارهٔ ۱۹۵: گر بود خوبی تو از زلف و خال 163شمارهٔ ۱۹۶: گر بیابی از آن لبش حلوا 164شمارهٔ ۱۹۷: گر تو را عزم هست تا دربند 165شمارهٔ ۱۹۸: گر تو فانی شوی ز جود وجود 166شمارهٔ ۱۹۹: گر جوهر جان ما بود پاک 167شمارهٔ ۲۰۰: گر چه از چشم خلق شد پنهان 168شمارهٔ ۲۰۱: گر زان که تو پاکی ای برادر 169شمارهٔ ۲۰۲: گر عادت است رسم تکلف میان خلق 170شمارهٔ ۲۰۳: گر کشته حیات جاویدان است 171شمارهٔ ۲۰۴: گر گدا باشد به یاد پادشه نبود عجب 172شمارهٔ ۲۰۵: گرد اندوه من نمی ‌گردم 173شمارهٔ ۲۰۶: گرد بر گرد عاشقان می ‌گرد 174شمارهٔ ۲۰۷: گفتم که به نقل نار بهتر یا به 175شمارهٔ ۲۰۸: گفتند گلابست بدیدیم گل آب است 176شمارهٔ ۲۰۹: گوهر ار جویی بیا دریا طلب 177شمارهٔ ۲۱۰: لاجرم تا ز عشق آگاهم 178شمارهٔ ۲۱۱: لب دلبر خوش است بوسیدن 179شمارهٔ ۲۱۲: لیس فیه الدار غیره دیار 180شمارهٔ ۲۱۳: ما بین دو عین راست از نون تا میم 181شمارهٔ ۲۱۴: ما را به وجود خود نباشد بودی 182شمارهٔ ۲۱۵: ما همه ذره ‌ایم و او خورشید 183شمارهٔ ۲۱۶: ما و ساقی نشسته مست خراب 184شمارهٔ ۲۱۷: ما و ماهان و خطهٔ کرمان 185شمارهٔ ۲۱۸: ما و همان دلبران و جام شبانه 186شمارهٔ ۲۱۹: مایی ما بر افتاد اویی او عیان شد 187شمارهٔ ۲۲۰: مجلس عشق است و ما مست خراب 188شمارهٔ ۲۲۱: مجموعهٔ مجموع کمال است که در وی 189شمارهٔ ۲۲۲: محب آل محمد چو بایزید بود 190شمارهٔ ۲۲۳: محو ما شد قطره و دریا و جو 191شمارهٔ ۲۲۴: مخلصانه به صدق بی ‌اکراه 192شمارهٔ ۲۲۵: مرشدی کو خبیر این راه است 193شمارهٔ ۲۲۶: مرغکی سرگشته گردد کو به کو 194شمارهٔ ۲۲۷: مژدگانی که روز عید آمد 195شمارهٔ ۲۲۸: مشکل ما جمله حلوا کرده‌اند 196شمارهٔ ۲۲۹: معانی خوشی جانا بیان کن 197شمارهٔ ۲۳۰: مقصود ز بندگان همه خدمت اوست 198شمارهٔ ۲۳۱: مقصود من تویی چه کنم نعمت بهشت 199شمارهٔ ۲۳۲: ملکوتست عالم ارواح 200شمارهٔ ۲۳۳: من سوخته‌ام بقیه‌ای گر یابی 201شمارهٔ ۲۳۴: موج و بحر و حباب ای دانا 202شمارهٔ ۲۳۵: می به رندان ده به زاهد می مده 203شمارهٔ ۲۳۶: می دار به دست خود ترازو 204شمارهٔ ۲۳۷: نام نیک است یادگار بشر 205شمارهٔ ۲۳۸: نان گندم نزد آدم خوش بود 206شمارهٔ ۲۳۹: نبی بیت اللّه و باش علی دان 207شمارهٔ ۲۴۰: نزد ما او خلیفة‌اللّه است 208شمارهٔ ۲۴۱: نشان اهل دوزخ نیز چار است 209شمارهٔ ۲۴۲: نشان جملهٔ مردم همین است 210شمارهٔ ۲۴۳: نشان زمرهٔ جنت چهار است 211شمارهٔ ۲۴۴: نعمت‌اللّه را طلب کن از خدا 212شمارهٔ ۲۴۵: نعمت‌اللّه نعمتی دارد تمام 213شمارهٔ ۲۴۶: نقش و خیالی است حدوث از قدیم 214شمارهٔ ۲۴۷: نقطه ای که الف نقش بست 215شمارهٔ ۲۴۸: نه اسقاط و نه اثبات است اینجا 216شمارهٔ ۲۴۹: نه فقر بماند و غنا هم 217شمارهٔ ۲۵۰: نور اللّه رسید و ظلمت رفت 218شمارهٔ ۲۵۱: نور خود در نار موسی را نمود 219شمارهٔ ۲۵۲: نیست ما را روز بر کس بوسهٔ ما طرح ...220شمارهٔ ۲۵۳: وجود علم و عمل چون عطای حضرت اوست 221شمارهٔ ۲۵۴: وقت آن آمد که پروازی کنم 222شمارهٔ ۲۵۵: ویران شده از رئیس ده ده 223شمارهٔ ۲۵۶: ها نظر کن که در نظر دارم 224شمارهٔ ۲۵۷: هر چند رئیس ما گزیر است 225شمارهٔ ۲۵۸: هر چه باشند ما همان باشیم 226شمارهٔ ۲۵۹: هر چه داری به عشق او در باز 227شمارهٔ ۲۶۰: هر چه داریم ما از او داریم 228شمارهٔ ۲۶۱: هر دم تویی در چشم من هم خویش را ه ...229شمارهٔ ۲۶۲: هر زمان صنعی نماید در نظر 230شمارهٔ ۲۶۳: هر کجا صورت بود معنی بود 231شمارهٔ ۲۶۴: هر کس که به قول خویش ثابت ناید 232شمارهٔ ۲۶۵: هر کسی را که باشدش سر کل 233شمارهٔ ۲۶۶: هر کسی کو دلیل او باشد 234شمارهٔ ۲۶۷: هر که او رو ز غیر او بر تافت 235شمارهٔ ۲۶۸: هر که بر نور رفت و باز آمد 236شمارهٔ ۲۶۹: هر که در بند نفس حیوان است 237شمارهٔ ۲۷۰: هر که دریافت آن از انسان است 238شمارهٔ ۲۷۱: هر که سلطان خویش نشناسد 239شمارهٔ ۲۷۲: هر کس که نهد تاج سر ما بر سر 240شمارهٔ ۲۷۳: هر یار که ثابت نبود در یاری 241شمارهٔ ۲۷۴: هرچه داری به عشق او درباز 242شمارهٔ ۲۷۵: هرکه رو را ز غیر او بر تافت 243شمارهٔ ۲۷۶: همچو غنچه تمام بگشوده 244شمارهٔ ۲۷۷: همه پابند آن دلارامند 245شمارهٔ ۲۷۸: همه تسبیح حضرتش گویند 246شمارهٔ ۲۷۹: همه حق است و خلق اینجا نیست 247شمارهٔ ۲۸۰: همه را رو به دوست از همه رو 248شمارهٔ ۲۸۱: همه عالم به نور او روشن 249شمارهٔ ۲۸۲: همه عالم تن است و او جان است 250شمارهٔ ۲۸۳: یا رب که تو را چنین دلی حاصل باد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ