به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

شاه نعمت الله

شاه نعمت اللهمفرداتشمارهٔ ۹۹: خری بر اسب و عیسی شد پیاده

1310عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خری بر اسب و عیسی شد پیاده

خر و خر کره شیخ و شیخ زاده

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۸: خدمت محمود می ‌جستی ایاز 2شمارهٔ ۹۹: خری بر اسب و عیسی شد پیاده 3شمارهٔ ۱۰۰: خواجه بی ‌عقل است و سرگردان شده 4شمارهٔ ۱۰۱: خواجه‌ای دیدم که می آید ز کیچ 5شمارهٔ ۱۰۲: خوش آب حیاتی است روان از نفس ما 6شمارهٔ ۱۰۳: خوش خیالی به خواب می ‌بینم 7شمارهٔ ۱۰۴: خوش لب ماست یک زمان بنشین 8شمارهٔ ۱۰۵: در آتش محبت خود را بسوز خوش خوش 9شمارهٔ ۱۰۶: در آینه تمثال جمال رخ اوست 10شمارهٔ ۱۰۷: در آینهٔ تمام اشیا 11شمارهٔ ۱۰۸: در جهانی که عقل و ایمان است 12شمارهٔ ۱۰۹: در چنین خانه گر بیاری یار 13شمارهٔ ۱۱۰: در حضرت او وحدت و کثرت دریاب 14شمارهٔ ۱۱۱: در حقیقت بنده و سیّد یکی است 15شمارهٔ ۱۱۲: در خرابات رند مستی دید 16شمارهٔ ۱۱۳: در دو عالم یکی است عبداللّه 17شمارهٔ ۱۱۴: در دیدهٔ ما نظر کن ای شاه 18شمارهٔ ۱۱۵: در ریاضت مراد خواهی یافت 19شمارهٔ ۱۱۶: در زمانی که با خدا باشیم 20شمارهٔ ۱۱۷: در سمرقند مانده ای تا چند 21شمارهٔ ۱۱۸: در ظل آفتاب تو چرخی همی زنیم 22شمارهٔ ۱۱۹: در فضای وجود و اوج شهود 23شمارهٔ ۱۲۰: در فنا رفت و در بقا آسود 24شمارهٔ ۱۲۱: در گلستان این چنین خوش رسته‌ای 25شمارهٔ ۱۲۲: در محبت ودود باید بود 26شمارهٔ ۱۲۳: در مظاهر آنچنان پیدا نمود 27شمارهٔ ۱۲۴: در هر چه نظر کنم توئی در نظرم 28شمارهٔ ۱۲۵: در هوای مجلسش چندان بگریم همچو شم ...29شمارهٔ ۱۲۶: در وحدت اگر کثرت ما محو شود 30شمارهٔ ۱۲۷: در وصف و کمال قدر او گفت 31شمارهٔ ۱۲۸: دل حاضر دار با خدایت 32شمارهٔ ۱۲۹: دل مغرب نور ماه شاهی است 33شمارهٔ ۱۳۰: دل نرم و کف بخشنده آن گاه 34شمارهٔ ۱۳۱: دلم آئینهٔ حق است از حق 35شمارهٔ ۱۳۲: دهن و چشم و لبت هر سه به هم خوب ا ...36شمارهٔ ۱۳۳: دیدهٔ ما چو نور او بیند 37شمارهٔ ۱۳۴: ذاتی و چه ذات ، ذات موصوف من است 38شمارهٔ ۱۳۵: ذر‌ه‌ای نیست که خورشید در او پیدا ...39شمارهٔ ۱۳۶: راز با کاغذ و با خامه نمی ‌یارم گ ...40شمارهٔ ۱۳۷: رب الارباب رب این مربوب است 41شمارهٔ ۱۳۸: رب و مربوب خویش می ‌جوید 42شمارهٔ ۱۳۹: رحمی به دلم کن ای برادر 43شمارهٔ ۱۴۰: رندی که حریف ماست دایم 44شمارهٔ ۱۴۱: رو به آب چشم ما خوشتر شده 45شمارهٔ ۱۴۲: رو طاعت و خیر کن که دین است 46شمارهٔ ۱۴۳: ساغر ما بود تو را در خور 47شمارهٔ ۱۴۴: ستر است و ستایر و ستور است 48شمارهٔ ۱۴۵: سخن عارفان به جان بشنو 49شمارهٔ ۱۴۶: سرّ دور قمر ز ما بشنو 50شمارهٔ ۱۴۷: سر آبی نه سرابی طلب از خویش سر آب ...51شمارهٔ ۱۴۸: سر کل چون کله نهد بر سر 52شمارهٔ ۱۴۹: سروی است قد ما که کشیده است به با ...53شمارهٔ ۱۵۰: سعادت همچو ماهی خوش بر آمد 54شمارهٔ ۱۵۱: سلب و ایجاب در نمی ‌گنجد 55شمارهٔ ۱۵۲: سلطنت بر مزید باد مدام 56شمارهٔ ۱۵۳: سه شنبه قصد می کن با حجامت 57شمارهٔ ۱۵۴: سیّد است او تو بندهٔ او باش 58شمارهٔ ۱۵۵: سیّد که بود نعمت‌اللّه به نامش 59شمارهٔ ۱۵۶: سیّد ما بندهٔ جانی اوست 60شمارهٔ ۱۵۷: سیّد من بنده را تفیهم کرد 61شمارهٔ ۱۵۸: شرک را قلب کن که شکر آن است 62شمارهٔ ۱۵۹: شمامه با شمایل راز می ‌گفت 63شمارهٔ ۱۶۰: شهری که در او شحنه ستمکش باشد 64شمارهٔ ۱۶۱: شیر مردی باید از خود رسته‌ای 65شمارهٔ ۱۶۲: صوت داود است و ما خوش نغمه‌ای دار ...66شمارهٔ ۱۶۳: صورت حق معنی هر دو جهان 67شمارهٔ ۱۶۴: طریق عرف سید گفت با تو 68شمارهٔ ۱۶۵: ظاهر و باطن ار کنی کامل 69شمارهٔ ۱۶۶: ظاهر و باطن صدف می خوان 70شمارهٔ ۱۶۷: ظاهرم در کوبنان و باطنم و در کوه ...71شمارهٔ ۱۶۸: ظل ید مطلق است این دست 72شمارهٔ ۱۶۹: عارفان غیر او به او دانند 73شمارهٔ ۱۷۰: عارفانش خوانده ‌اند این حضرت جمع ...74شمارهٔ ۱۷۱: عاشقانه خوش درین دریا نشین 75شمارهٔ ۱۷۲: عالم و معلوم آنجا هست نیست 76شمارهٔ ۱۷۳: عشق است که گوهر محیط است 77شمارهٔ ۱۷۴: عشق او در همه بود ساری 78شمارهٔ ۱۷۵: عشق چوگان و عالمی گویم 79شمارهٔ ۱۷۶: عقل اگر لشکری کشد بر تو 80شمارهٔ ۱۷۷: عقل ذاتی عرش الرحمن ما 81شمارهٔ ۱۷۸: علی الصباح به میخانه خوش روان گشت ...82شمارهٔ ۱۷۹: عیدی هر کسی بود چیزی 83شمارهٔ ۱۸۰: عین ما چون به عین واصل شد 84شمارهٔ ۱۸۱: عین هر دو یکی بود دریاب 85شمارهٔ ۱۸۲: فرق است میان این و آن دریابش 86شمارهٔ ۱۸۳: قال بگذار و بگذر از سر حال 87شمارهٔ ۱۸۴: قطب عالم خلیفهٔ بر حق 88شمارهٔ ۱۸۵: قطره و بحر هر دو یک آبند 89شمارهٔ ۱۸۶: قطره و بحر و موج و جوهر چار 90شمارهٔ ۱۸۷: قطره‌ای بود باز بحری شد 91شمارهٔ ۱۸۸: قول حسینی شنو راه مخالف مرو 92شمارهٔ ۱۸۹: کون جامع وجود انسان است 93شمارهٔ ۱۹۰: کی نویسد قلم کلام اللّه 94شمارهٔ ۱۹۱: کردم از وی سؤال و گفت جواب 95شمارهٔ ۱۹۲: که غیر از انبیا و اولیا کس 96شمارهٔ ۱۹۳: گر بر افروزد آتش دردم 97شمارهٔ ۱۹۴: گر برافتد حجاب ما از ما 98شمارهٔ ۱۹۵: گر بود خوبی تو از زلف و خال 99شمارهٔ ۱۹۶: گر بیابی از آن لبش حلوا 100شمارهٔ ۱۹۷: گر تو را عزم هست تا دربند 101شمارهٔ ۱۹۸: گر تو فانی شوی ز جود وجود 102شمارهٔ ۱۹۹: گر جوهر جان ما بود پاک 103شمارهٔ ۲۰۰: گر چه از چشم خلق شد پنهان 104شمارهٔ ۲۰۱: گر زان که تو پاکی ای برادر 105شمارهٔ ۲۰۲: گر عادت است رسم تکلف میان خلق 106شمارهٔ ۲۰۳: گر کشته حیات جاویدان است 107شمارهٔ ۲۰۴: گر گدا باشد به یاد پادشه نبود عجب 108شمارهٔ ۲۰۵: گرد اندوه من نمی ‌گردم 109شمارهٔ ۲۰۶: گرد بر گرد عاشقان می ‌گرد 110شمارهٔ ۲۰۷: گفتم که به نقل نار بهتر یا به 111شمارهٔ ۲۰۸: گفتند گلابست بدیدیم گل آب است 112شمارهٔ ۲۰۹: گوهر ار جویی بیا دریا طلب 113شمارهٔ ۲۱۰: لاجرم تا ز عشق آگاهم 114شمارهٔ ۲۱۱: لب دلبر خوش است بوسیدن 115شمارهٔ ۲۱۲: لیس فیه الدار غیره دیار 116شمارهٔ ۲۱۳: ما بین دو عین راست از نون تا میم 117شمارهٔ ۲۱۴: ما را به وجود خود نباشد بودی 118شمارهٔ ۲۱۵: ما همه ذره ‌ایم و او خورشید 119شمارهٔ ۲۱۶: ما و ساقی نشسته مست خراب 120شمارهٔ ۲۱۷: ما و ماهان و خطهٔ کرمان 121شمارهٔ ۲۱۸: ما و همان دلبران و جام شبانه 122شمارهٔ ۲۱۹: مایی ما بر افتاد اویی او عیان شد 123شمارهٔ ۲۲۰: مجلس عشق است و ما مست خراب 124شمارهٔ ۲۲۱: مجموعهٔ مجموع کمال است که در وی 125شمارهٔ ۲۲۲: محب آل محمد چو بایزید بود 126شمارهٔ ۲۲۳: محو ما شد قطره و دریا و جو 127شمارهٔ ۲۲۴: مخلصانه به صدق بی ‌اکراه 128شمارهٔ ۲۲۵: مرشدی کو خبیر این راه است 129شمارهٔ ۲۲۶: مرغکی سرگشته گردد کو به کو 130شمارهٔ ۲۲۷: مژدگانی که روز عید آمد 131شمارهٔ ۲۲۸: مشکل ما جمله حلوا کرده‌اند 132شمارهٔ ۲۲۹: معانی خوشی جانا بیان کن 133شمارهٔ ۲۳۰: مقصود ز بندگان همه خدمت اوست 134شمارهٔ ۲۳۱: مقصود من تویی چه کنم نعمت بهشت 135شمارهٔ ۲۳۲: ملکوتست عالم ارواح 136شمارهٔ ۲۳۳: من سوخته‌ام بقیه‌ای گر یابی 137شمارهٔ ۲۳۴: موج و بحر و حباب ای دانا 138شمارهٔ ۲۳۵: می به رندان ده به زاهد می مده 139شمارهٔ ۲۳۶: می دار به دست خود ترازو 140شمارهٔ ۲۳۷: نام نیک است یادگار بشر 141شمارهٔ ۲۳۸: نان گندم نزد آدم خوش بود 142شمارهٔ ۲۳۹: نبی بیت اللّه و باش علی دان 143شمارهٔ ۲۴۰: نزد ما او خلیفة‌اللّه است 144شمارهٔ ۲۴۱: نشان اهل دوزخ نیز چار است 145شمارهٔ ۲۴۲: نشان جملهٔ مردم همین است 146شمارهٔ ۲۴۳: نشان زمرهٔ جنت چهار است 147شمارهٔ ۲۴۴: نعمت‌اللّه را طلب کن از خدا 148شمارهٔ ۲۴۵: نعمت‌اللّه نعمتی دارد تمام 149شمارهٔ ۲۴۶: نقش و خیالی است حدوث از قدیم 150شمارهٔ ۲۴۷: نقطه ای که الف نقش بست 151شمارهٔ ۲۴۸: نه اسقاط و نه اثبات است اینجا 152شمارهٔ ۲۴۹: نه فقر بماند و غنا هم 153شمارهٔ ۲۵۰: نور اللّه رسید و ظلمت رفت 154شمارهٔ ۲۵۱: نور خود در نار موسی را نمود 155شمارهٔ ۲۵۲: نیست ما را روز بر کس بوسهٔ ما طرح ...156شمارهٔ ۲۵۳: وجود علم و عمل چون عطای حضرت اوست 157شمارهٔ ۲۵۴: وقت آن آمد که پروازی کنم 158شمارهٔ ۲۵۵: ویران شده از رئیس ده ده 159شمارهٔ ۲۵۶: ها نظر کن که در نظر دارم 160شمارهٔ ۲۵۷: هر چند رئیس ما گزیر است 161شمارهٔ ۲۵۸: هر چه باشند ما همان باشیم 162شمارهٔ ۲۵۹: هر چه داری به عشق او در باز 163شمارهٔ ۲۶۰: هر چه داریم ما از او داریم 164شمارهٔ ۲۶۱: هر دم تویی در چشم من هم خویش را ه ...165شمارهٔ ۲۶۲: هر زمان صنعی نماید در نظر 166شمارهٔ ۲۶۳: هر کجا صورت بود معنی بود 167شمارهٔ ۲۶۴: هر کس که به قول خویش ثابت ناید 168شمارهٔ ۲۶۵: هر کسی را که باشدش سر کل 169شمارهٔ ۲۶۶: هر کسی کو دلیل او باشد 170شمارهٔ ۲۶۷: هر که او رو ز غیر او بر تافت 171شمارهٔ ۲۶۸: هر که بر نور رفت و باز آمد 172شمارهٔ ۲۶۹: هر که در بند نفس حیوان است 173شمارهٔ ۲۷۰: هر که دریافت آن از انسان است 174شمارهٔ ۲۷۱: هر که سلطان خویش نشناسد 175شمارهٔ ۲۷۲: هر کس که نهد تاج سر ما بر سر 176شمارهٔ ۲۷۳: هر یار که ثابت نبود در یاری 177شمارهٔ ۲۷۴: هرچه داری به عشق او درباز 178شمارهٔ ۲۷۵: هرکه رو را ز غیر او بر تافت 179شمارهٔ ۲۷۶: همچو غنچه تمام بگشوده 180شمارهٔ ۲۷۷: همه پابند آن دلارامند 181شمارهٔ ۲۷۸: همه تسبیح حضرتش گویند 182شمارهٔ ۲۷۹: همه حق است و خلق اینجا نیست 183شمارهٔ ۲۸۰: همه را رو به دوست از همه رو 184شمارهٔ ۲۸۱: همه عالم به نور او روشن 185شمارهٔ ۲۸۲: همه عالم تن است و او جان است 186شمارهٔ ۲۸۳: یا رب که تو را چنین دلی حاصل باد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ