صدر صدور مشرق و مغرب نظام دین

بر رقعه کمال تو شاهان پیاده اند

چرخ بلند و همت عالیت گوییا

هر دو به هم ز یک رحم و صلب زاده اند

احباب تو به ذُوره دولت رسیده اند

واعدات در حضیض مذلت فتاده اند

در امتثال حکم تو آزادگان دهر

با سرو در چمن شب و روز ایستاده اند

عمری ست صاحبا که خطیبان خاطرم

یکسر زبان به خطبه مدحت گشاده اند

چون دیدم از طریق فراست که بی مُکاس

دست و دلت وظیفه ارزاق داده اند

گفتم مگر که رسم تقاضا براوفتاد

این رسم خود به طالع ثابت نهاده اند