به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیرباعیات الحاقیشمارهٔ ۱۸: امروز که یار من مرا مهمان است

2130عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز که یار من مرا مهمان است
بخشیدن جان و دل مرا فرمان است
نامرد بود که او نسازد با کس
آن کس که بساخت با همه مرد آن است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷: [چندین مخور افسوس] که نتوان دانست 2شمارهٔ ۱۸: امروز که یار من مرا مهمان است 3شمارهٔ ۱۹: دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است 4شمارهٔ ۲۰: سرمایهٔ ما از همه عالم دلکی است 5شمارهٔ ۲۱: افسوس که دیدهٔ نکوبینت نیست 6شمارهٔ ۲۲: در مدرسه ها مایهٔ گفتارم نیست 7شمارهٔ ۲۳: در عالم دون دلِ کسی یافته نیست 8شمارهٔ ۲۴: آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت 9شمارهٔ ۲۵: افسوس که اطراف رخت خا[ر] گرفت 10شمارهٔ ۲۶: آوازهٔ آواز تو در خلق گرفت 11شمارهٔ ۲۷: عیسی به فلک رسید خر خشم گرفت 12شمارهٔ ۲۸: یار آمد و گفت خسته می دار دلت 13شمارهٔ ۲۹: ای روی تو از لطافت آیینهٔ روح 14شمارهٔ ۳۰: نه مهر تو در دل حزین می گنجد 15شمارهٔ ۳۱: از صدق دل مرده جهان بین گردد 16شمارهٔ ۳۲: لعلش که دو صد گنج نهانی دارد 17شمارهٔ ۳۳: بر برگ گلت مورچه ره خواهد کرد 18شمارهٔ ۳۴: در خاک نگه کند چو با ما نگرد 19شمارهٔ ۳۵: یاد تو کنم زچشم من خون بچکد 20شمارهٔ ۳۶: خطها که خدت را به مصاف آمده اند 21شمارهٔ ۳۷: خطی که بر آن عارض چون مه کردند 22شمارهٔ ۳۸: هم آه من سوخته کاری بکند 23شمارهٔ ۳۹: از عشق تو جان من جنون می بیند 24شمارهٔ ۴۰: دل چون دل من غمزده نتواند بود 25شمارهٔ ۴۱: عاشق چه کند چو دل به دستش نبود 26شمارهٔ ۴۲: مِهر تو چو مُهر از نگینم نرود 27شمارهٔ ۴۳: گر عکس رخت زدیده بگسسته شود 28شمارهٔ ۴۴: کامل صفتی راه فنا می پیمود 29شمارهٔ ۴۵: روی تو که مَه را زخود افزون ننهد 30شمارهٔ ۴۶: من بندهٔ آنم که دلی برباید 31شمارهٔ ۴۷: از رنگ رخش گل به فغان می آید 32شمارهٔ ۴۸: گلبرگ ز روی چو مهت شاید چید 33شمارهٔ ۴۹: آن شاه که او ملک تواند بخشید 34شمارهٔ ۵۰: بگذار که تا زلف تو گیرم یک بار 35شمارهٔ ۵۱: زنهار در آن دو چشم مخمور نگر 36شمارهٔ ۵۲: گر بنگ خوری ای به رخ خوبان، خور 37شمارهٔ ۵۳: از خوان زمانه نیم نانی کم گیر 38شمارهٔ ۵۴: با دل گفتم صحبت شاهی کم گیر 39شمارهٔ ۵۵: آنها که ندانند حقیقت زمجاز 40شمارهٔ ۵۶: در عشق توام هر نفس اندوه تو بس 41شمارهٔ ۵۷: دارم زتو اشتیاق چندانک مپرس 42شمارهٔ ۵۸: خود را به هوس مدار در پای دریغ 43شمارهٔ ۵۹: گر فخر به من نمی رسد عار اینک 44شمارهٔ ۶۰: از دوست به هر رهگذری می پرسم 45شمارهٔ ۶۱: در عشق تو دل رفت و زجان می ترسم 46شمارهٔ ۶۲: من عشق تو را به صد ملامت بکشم 47شمارهٔ ۶۳: تا ظن نبری که من کمت می بینم 48شمارهٔ ۶۴: تا ظن نبری که من دوی می بینم 49شمارهٔ ۶۵: گر بنوازی بندهٔ مقبول توَم 50شمارهٔ ۶۶: نه ما به سر رشته شدن بتوانیم 51شمارهٔ ۶۷: در می نگرم زنیک و بد هیچ نیم 52شمارهٔ ۶۸: بر سینه زنان از هوس و جامه دران 53شمارهٔ ۶۹: سهل است مرا بر سر خنجر بودن 54شمارهٔ ۷۰: ای دل به در دوست تولّا می کن 55شمارهٔ ۷۱: ای وصل تو مایهٔ تن آسانی من 56شمارهٔ ۷۲: دل مغز حقیقت است و تن پوست، ببین 57شمارهٔ ۷۳: ای زندگی من و توانم همه تو 58شمارهٔ ۷۴: هر چند که در خورد توام می دانی 59شمارهٔ ۷۵: با دل گفتم چو از مطر شاد نیی 60شمارهٔ ۷۶: در بندگیت عار بود آزادی 61شمارهٔ ۷۷: نقّاش رخت اگر نه یزدان بودی 62شمارهٔ ۷۸: آنی که سهیلی به یمن می بخشی 63شمارهٔ ۷۹: گر یک نفس از نیستی آگاه شوی 64شمارهٔ ۸۰: بس کز تو دوم در به در و کوی به کوی 65شمارهٔ ۸۱: مجروحان را دوا و مرهم تو دهی 66شمارهٔ ۸۲: انصاف بده «اوحد» اگر مرد رهی 67شمارهٔ ۸۳: دل گرچه نه پیداست نهانش نه تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ