به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیرباعیات الحاقیشمارهٔ ۱۹: دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است

2120عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است
رنگ دو رخش به رنگ آذرگون است
قدّ و خد و خال و زلف و اندام و تنش
سرو و گل و مشک و قیر و عاج و خون است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸: امروز که یار من مرا مهمان است 2شمارهٔ ۱۹: دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است 3شمارهٔ ۲۰: سرمایهٔ ما از همه عالم دلکی است 4شمارهٔ ۲۱: افسوس که دیدهٔ نکوبینت نیست 5شمارهٔ ۲۲: در مدرسه ها مایهٔ گفتارم نیست 6شمارهٔ ۲۳: در عالم دون دلِ کسی یافته نیست 7شمارهٔ ۲۴: آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت 8شمارهٔ ۲۵: افسوس که اطراف رخت خا[ر] گرفت 9شمارهٔ ۲۶: آوازهٔ آواز تو در خلق گرفت 10شمارهٔ ۲۷: عیسی به فلک رسید خر خشم گرفت 11شمارهٔ ۲۸: یار آمد و گفت خسته می دار دلت 12شمارهٔ ۲۹: ای روی تو از لطافت آیینهٔ روح 13شمارهٔ ۳۰: نه مهر تو در دل حزین می گنجد 14شمارهٔ ۳۱: از صدق دل مرده جهان بین گردد 15شمارهٔ ۳۲: لعلش که دو صد گنج نهانی دارد 16شمارهٔ ۳۳: بر برگ گلت مورچه ره خواهد کرد 17شمارهٔ ۳۴: در خاک نگه کند چو با ما نگرد 18شمارهٔ ۳۵: یاد تو کنم زچشم من خون بچکد 19شمارهٔ ۳۶: خطها که خدت را به مصاف آمده اند 20شمارهٔ ۳۷: خطی که بر آن عارض چون مه کردند 21شمارهٔ ۳۸: هم آه من سوخته کاری بکند 22شمارهٔ ۳۹: از عشق تو جان من جنون می بیند 23شمارهٔ ۴۰: دل چون دل من غمزده نتواند بود 24شمارهٔ ۴۱: عاشق چه کند چو دل به دستش نبود 25شمارهٔ ۴۲: مِهر تو چو مُهر از نگینم نرود 26شمارهٔ ۴۳: گر عکس رخت زدیده بگسسته شود 27شمارهٔ ۴۴: کامل صفتی راه فنا می پیمود 28شمارهٔ ۴۵: روی تو که مَه را زخود افزون ننهد 29شمارهٔ ۴۶: من بندهٔ آنم که دلی برباید 30شمارهٔ ۴۷: از رنگ رخش گل به فغان می آید 31شمارهٔ ۴۸: گلبرگ ز روی چو مهت شاید چید 32شمارهٔ ۴۹: آن شاه که او ملک تواند بخشید 33شمارهٔ ۵۰: بگذار که تا زلف تو گیرم یک بار 34شمارهٔ ۵۱: زنهار در آن دو چشم مخمور نگر 35شمارهٔ ۵۲: گر بنگ خوری ای به رخ خوبان، خور 36شمارهٔ ۵۳: از خوان زمانه نیم نانی کم گیر 37شمارهٔ ۵۴: با دل گفتم صحبت شاهی کم گیر 38شمارهٔ ۵۵: آنها که ندانند حقیقت زمجاز 39شمارهٔ ۵۶: در عشق توام هر نفس اندوه تو بس 40شمارهٔ ۵۷: دارم زتو اشتیاق چندانک مپرس 41شمارهٔ ۵۸: خود را به هوس مدار در پای دریغ 42شمارهٔ ۵۹: گر فخر به من نمی رسد عار اینک 43شمارهٔ ۶۰: از دوست به هر رهگذری می پرسم 44شمارهٔ ۶۱: در عشق تو دل رفت و زجان می ترسم 45شمارهٔ ۶۲: من عشق تو را به صد ملامت بکشم 46شمارهٔ ۶۳: تا ظن نبری که من کمت می بینم 47شمارهٔ ۶۴: تا ظن نبری که من دوی می بینم 48شمارهٔ ۶۵: گر بنوازی بندهٔ مقبول توَم 49شمارهٔ ۶۶: نه ما به سر رشته شدن بتوانیم 50شمارهٔ ۶۷: در می نگرم زنیک و بد هیچ نیم 51شمارهٔ ۶۸: بر سینه زنان از هوس و جامه دران 52شمارهٔ ۶۹: سهل است مرا بر سر خنجر بودن 53شمارهٔ ۷۰: ای دل به در دوست تولّا می کن 54شمارهٔ ۷۱: ای وصل تو مایهٔ تن آسانی من 55شمارهٔ ۷۲: دل مغز حقیقت است و تن پوست، ببین 56شمارهٔ ۷۳: ای زندگی من و توانم همه تو 57شمارهٔ ۷۴: هر چند که در خورد توام می دانی 58شمارهٔ ۷۵: با دل گفتم چو از مطر شاد نیی 59شمارهٔ ۷۶: در بندگیت عار بود آزادی 60شمارهٔ ۷۷: نقّاش رخت اگر نه یزدان بودی 61شمارهٔ ۷۸: آنی که سهیلی به یمن می بخشی 62شمارهٔ ۷۹: گر یک نفس از نیستی آگاه شوی 63شمارهٔ ۸۰: بس کز تو دوم در به در و کوی به کوی 64شمارهٔ ۸۱: مجروحان را دوا و مرهم تو دهی 65شمارهٔ ۸۲: انصاف بده «اوحد» اگر مرد رهی 66شمارهٔ ۸۳: دل گرچه نه پیداست نهانش نه تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ