به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیرباعیات الحاقیشمارهٔ ۱۷: [چندین مخور افسوس] که نتوان دانست

2090عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

[چندین مخور افسوس] که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
خالی شو و از سر تکلّف برخیز
پای همه می بوس که نتوان دانست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶: دل را خطری نیست سخن در جان است 2شمارهٔ ۱۷: [چندین مخور افسوس] که نتوان دانست 3شمارهٔ ۱۸: امروز که یار من مرا مهمان است 4شمارهٔ ۱۹: دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است 5شمارهٔ ۲۰: سرمایهٔ ما از همه عالم دلکی است 6شمارهٔ ۲۱: افسوس که دیدهٔ نکوبینت نیست 7شمارهٔ ۲۲: در مدرسه ها مایهٔ گفتارم نیست 8شمارهٔ ۲۳: در عالم دون دلِ کسی یافته نیست 9شمارهٔ ۲۴: آن کس که هزار عالم از رنگ نگاشت 10شمارهٔ ۲۵: افسوس که اطراف رخت خا[ر] گرفت 11شمارهٔ ۲۶: آوازهٔ آواز تو در خلق گرفت 12شمارهٔ ۲۷: عیسی به فلک رسید خر خشم گرفت 13شمارهٔ ۲۸: یار آمد و گفت خسته می دار دلت 14شمارهٔ ۲۹: ای روی تو از لطافت آیینهٔ روح 15شمارهٔ ۳۰: نه مهر تو در دل حزین می گنجد 16شمارهٔ ۳۱: از صدق دل مرده جهان بین گردد 17شمارهٔ ۳۲: لعلش که دو صد گنج نهانی دارد 18شمارهٔ ۳۳: بر برگ گلت مورچه ره خواهد کرد 19شمارهٔ ۳۴: در خاک نگه کند چو با ما نگرد 20شمارهٔ ۳۵: یاد تو کنم زچشم من خون بچکد 21شمارهٔ ۳۶: خطها که خدت را به مصاف آمده اند 22شمارهٔ ۳۷: خطی که بر آن عارض چون مه کردند 23شمارهٔ ۳۸: هم آه من سوخته کاری بکند 24شمارهٔ ۳۹: از عشق تو جان من جنون می بیند 25شمارهٔ ۴۰: دل چون دل من غمزده نتواند بود 26شمارهٔ ۴۱: عاشق چه کند چو دل به دستش نبود 27شمارهٔ ۴۲: مِهر تو چو مُهر از نگینم نرود 28شمارهٔ ۴۳: گر عکس رخت زدیده بگسسته شود 29شمارهٔ ۴۴: کامل صفتی راه فنا می پیمود 30شمارهٔ ۴۵: روی تو که مَه را زخود افزون ننهد 31شمارهٔ ۴۶: من بندهٔ آنم که دلی برباید 32شمارهٔ ۴۷: از رنگ رخش گل به فغان می آید 33شمارهٔ ۴۸: گلبرگ ز روی چو مهت شاید چید 34شمارهٔ ۴۹: آن شاه که او ملک تواند بخشید 35شمارهٔ ۵۰: بگذار که تا زلف تو گیرم یک بار 36شمارهٔ ۵۱: زنهار در آن دو چشم مخمور نگر 37شمارهٔ ۵۲: گر بنگ خوری ای به رخ خوبان، خور 38شمارهٔ ۵۳: از خوان زمانه نیم نانی کم گیر 39شمارهٔ ۵۴: با دل گفتم صحبت شاهی کم گیر 40شمارهٔ ۵۵: آنها که ندانند حقیقت زمجاز 41شمارهٔ ۵۶: در عشق توام هر نفس اندوه تو بس 42شمارهٔ ۵۷: دارم زتو اشتیاق چندانک مپرس 43شمارهٔ ۵۸: خود را به هوس مدار در پای دریغ 44شمارهٔ ۵۹: گر فخر به من نمی رسد عار اینک 45شمارهٔ ۶۰: از دوست به هر رهگذری می پرسم 46شمارهٔ ۶۱: در عشق تو دل رفت و زجان می ترسم 47شمارهٔ ۶۲: من عشق تو را به صد ملامت بکشم 48شمارهٔ ۶۳: تا ظن نبری که من کمت می بینم 49شمارهٔ ۶۴: تا ظن نبری که من دوی می بینم 50شمارهٔ ۶۵: گر بنوازی بندهٔ مقبول توَم 51شمارهٔ ۶۶: نه ما به سر رشته شدن بتوانیم 52شمارهٔ ۶۷: در می نگرم زنیک و بد هیچ نیم 53شمارهٔ ۶۸: بر سینه زنان از هوس و جامه دران 54شمارهٔ ۶۹: سهل است مرا بر سر خنجر بودن 55شمارهٔ ۷۰: ای دل به در دوست تولّا می کن 56شمارهٔ ۷۱: ای وصل تو مایهٔ تن آسانی من 57شمارهٔ ۷۲: دل مغز حقیقت است و تن پوست، ببین 58شمارهٔ ۷۳: ای زندگی من و توانم همه تو 59شمارهٔ ۷۴: هر چند که در خورد توام می دانی 60شمارهٔ ۷۵: با دل گفتم چو از مطر شاد نیی 61شمارهٔ ۷۶: در بندگیت عار بود آزادی 62شمارهٔ ۷۷: نقّاش رخت اگر نه یزدان بودی 63شمارهٔ ۷۸: آنی که سهیلی به یمن می بخشی 64شمارهٔ ۷۹: گر یک نفس از نیستی آگاه شوی 65شمارهٔ ۸۰: بس کز تو دوم در به در و کوی به کوی 66شمارهٔ ۸۱: مجروحان را دوا و مرهم تو دهی 67شمارهٔ ۸۲: انصاف بده «اوحد» اگر مرد رهی 68شمارهٔ ۸۳: دل گرچه نه پیداست نهانش نه تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ