به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیرباعی هاشمارهٔ ۸: دل از غم عشق گلرخان بی تاب است

1440عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل از غم عشق گلرخان بی تاب است
آغشته به خون چو لاله ی سیراب است
هر جزوی ازان بود بر نوخطی
گویی دل من نسخه ی استکتاب است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷: ای کرده جفای آسمان دلگیرت 2شمارهٔ ۸: دل از غم عشق گلرخان بی تاب است 3شمارهٔ ۹: میخانه طرب خیز چو طبع مست است 4شمارهٔ ۱۰: ای بلبل خوش نغمه، مکان تو کجاست 5شمارهٔ ۱۱: حاسد که همه دعوی لافش پوچ است 6شمارهٔ ۱۲: تشویش سفر با دل ناشاد بد است 7شمارهٔ ۱۳: حال دلم از طرز نوایم پیداست 8شمارهٔ ۱۴: ماییم که داغ دل ما ناسور است 9شمارهٔ ۱۵: این عشق که برق عافیت پرداز است 10شمارهٔ ۱۶: بر هرچه نگاه کردم اسباب غم است 11شمارهٔ ۱۷: دیگر ز بهار، شورش مرغان است 12شمارهٔ ۱۸: مال دنیا که منعمان را جان است 13شمارهٔ ۱۹: رخشت که دمش علامت چوگان است 14شمارهٔ ۲۰: ماییم و دلی که دایم از غم خون است 15شمارهٔ ۲۱: ابروی تو از غمزه دگر پر گره است 16شمارهٔ ۲۲: دیگر ز چمن خرمی اخراج شده ست 17شمارهٔ ۲۳: با من بخت سیاه در بدمهری ست 18شمارهٔ ۲۴: امشب که فلک در پی عشرت سازی ست 19شمارهٔ ۲۵: ای دل چه نشسته ای که فرصت نفسی ست 20شمارهٔ ۲۶: از گریه ی ماست هرکجا طوفانی ست 21شمارهٔ ۲۷: ای خواجه ترا ضعیفی از پیری نیست 22شمارهٔ ۲۸: عارف که به سعی خویش از دنیا رفت 23شمارهٔ ۲۹: دردا که ز دست، یار بگزیده برفت 24شمارهٔ ۳۰: بی جذبه ی دوستان ز جا نتوان رفت 25شمارهٔ ۳۱: در بحر نیابد اگر از فیض تو قوت 26شمارهٔ ۳۲: نوروز شد و زد به گلستان ز فرح 27شمارهٔ ۳۳: جمعند در انجمن چو ارباب عناد 28شمارهٔ ۳۴: ای غمزه ی تو نهاده رسم بیداد 29شمارهٔ ۳۵: عید تو همیشه در طرب سازی باد 30شمارهٔ ۳۶: نوروز تو از گل به قدح سازی باد 31شمارهٔ ۳۷: عید تو به سامان ز طرب سازی باد 32شمارهٔ ۳۸: ایزد ما را ز لطف چون جان می داد 33شمارهٔ ۳۹: چون حرف تب تو در میان می افتد 34شمارهٔ ۴۰: کو ساقی، تا ره مروت سپرد 35شمارهٔ ۴۱: ای آن که مسیح آنچه مجمل دارد 36شمارهٔ ۴۲: در صبر اگرچه دل رسایی دارد 37شمارهٔ ۴۳: بی تاب و تبم چو شمع تن می میرد 38شمارهٔ ۴۴: دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد 39شمارهٔ ۴۵: درهم دلم از بودن شهر و ده شد 40شمارهٔ ۴۶: از شوق تو خون در دل گل می جوشد 41شمارهٔ ۴۷: آن بلبل مستم که خروشم بردند 42شمارهٔ ۴۸: الماس به زخم دل فگاران ریزند 43شمارهٔ ۴۹: جمعی که به هند رانده از ایرانند 44شمارهٔ ۵۰: در خانه مرا نه بیم ماند و نه امید 45شمارهٔ ۵۱: ماییم درین گلشن پر بیم و امید 46شمارهٔ ۵۲: ای خواجه ترا چه پیرهن می باید؟47شمارهٔ ۵۳: در باغ، رخت چو سوی گل می آید 48شمارهٔ ۵۴: صبح است و نوای بلبلی می آید 49شمارهٔ ۵۵: هرکس در کینه زد، دل آزاری دید 50شمارهٔ ۵۶: عید است، دکان زهد را تخته کنید 51شمارهٔ ۵۷: ای اهل سخن از کرمت شکرگزار 52شمارهٔ ۵۸: چون چشم حسود است جهان برمن شور 53شمارهٔ ۵۹: افسوس که از شورش این بحر خطیر 54شمارهٔ ۶۰: غیر از تو، حریفان همه ای حضرت میر 55شمارهٔ ۶۱: ای بزم ترا ساغر می مجمره سوز 56شمارهٔ ۶۲: تا شد مه من سرو گلستان طبش 57شمارهٔ ۶۳: بر خواجه ببین و قامت و رفتارش 58شمارهٔ ۶۴: ای از کرم تو بخل دایم در تنگ 59شمارهٔ ۶۵: تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل 60شمارهٔ ۶۶: باغی دارم همچو بهشت ای بلبل 61شمارهٔ ۶۷: دارم ز غم تو صد فغان اندر دل 62شمارهٔ ۶۸: تا افتادی ز صدر زین، ناشادم 63شمارهٔ ۶۹: در عشق کجا دمی به عشرت بودم؟64شمارهٔ ۷۰: ای شاخ گل این حسن قبولت نازم 65شمارهٔ ۷۱: از صحبت آن رشک ملک می ترسم 66شمارهٔ ۷۲: ای حاصل دور سال و ماه عالم 67شمارهٔ ۷۳: خود را چه اسیر غم ایام کنم؟68شمارهٔ ۷۴: دستی به چمن دراز بر گل نکنم 69شمارهٔ ۷۵: نه دل که چو گل به پیش یاری داریم 70شمارهٔ ۷۶: ما حاصل شاخسار خشکی داریم 71شمارهٔ ۷۷: ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم 72شمارهٔ ۷۸: آسوده نه ایم یک زمان از رفتن 73شمارهٔ ۷۹: در وادی عشق، شعله خس پوش مکن 74شمارهٔ ۸۰: زان طرف کله چو کاکل آید بیرون 75شمارهٔ ۸۱: تا آمدن تو شوق را گشت یقین 76شمارهٔ ۸۲: با هم دو برادر سیه فام ببین 77شمارهٔ ۸۳: ای آن که معانی ز تو محتاج شده 78شمارهٔ ۸۴: مهری به دلم چو نور در باصره ای 79شمارهٔ ۸۵: از تندی مرکب نه ز زین افتادی 80شمارهٔ ۸۶: هرگز نرسانیده سعادتمندی 81شمارهٔ ۸۷: ای ساغر می اگر گهر می بودی 82شمارهٔ ۸۸: ای غیر که همچون مژه از گریه تری 83شمارهٔ ۸۹: از یک طرف آشنا و غیری داری 84شمارهٔ ۹۰: این پیکر زرین که جهان گشته بسی 85شمارهٔ ۹۱: گه منع کنندم ز غم مشتاقی 86شمارهٔ ۹۲: از شورش دریاست دلم غمخورکی 87شمارهٔ ۹۳: ای دشمن اهل سخن از بی سخنی 88شمارهٔ ۹۴: چون شعله ز خویش باش افروختنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ