به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیرباعی هاشمارهٔ ۱۱: حاسد که همه دعوی لافش پوچ است

1240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

حاسد که همه دعوی لافش پوچ است
از مغز حیا، چو نافش پوچ است
از طبع زبان دراز، معنی مطلب
شمشیر کشیده را غلافش پوچ است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰: ای بلبل خوش نغمه، مکان تو کجاست 2شمارهٔ ۱۱: حاسد که همه دعوی لافش پوچ است 3شمارهٔ ۱۲: تشویش سفر با دل ناشاد بد است 4شمارهٔ ۱۳: حال دلم از طرز نوایم پیداست 5شمارهٔ ۱۴: ماییم که داغ دل ما ناسور است 6شمارهٔ ۱۵: این عشق که برق عافیت پرداز است 7شمارهٔ ۱۶: بر هرچه نگاه کردم اسباب غم است 8شمارهٔ ۱۷: دیگر ز بهار، شورش مرغان است 9شمارهٔ ۱۸: مال دنیا که منعمان را جان است 10شمارهٔ ۱۹: رخشت که دمش علامت چوگان است 11شمارهٔ ۲۰: ماییم و دلی که دایم از غم خون است 12شمارهٔ ۲۱: ابروی تو از غمزه دگر پر گره است 13شمارهٔ ۲۲: دیگر ز چمن خرمی اخراج شده ست 14شمارهٔ ۲۳: با من بخت سیاه در بدمهری ست 15شمارهٔ ۲۴: امشب که فلک در پی عشرت سازی ست 16شمارهٔ ۲۵: ای دل چه نشسته ای که فرصت نفسی ست 17شمارهٔ ۲۶: از گریه ی ماست هرکجا طوفانی ست 18شمارهٔ ۲۷: ای خواجه ترا ضعیفی از پیری نیست 19شمارهٔ ۲۸: عارف که به سعی خویش از دنیا رفت 20شمارهٔ ۲۹: دردا که ز دست، یار بگزیده برفت 21شمارهٔ ۳۰: بی جذبه ی دوستان ز جا نتوان رفت 22شمارهٔ ۳۱: در بحر نیابد اگر از فیض تو قوت 23شمارهٔ ۳۲: نوروز شد و زد به گلستان ز فرح 24شمارهٔ ۳۳: جمعند در انجمن چو ارباب عناد 25شمارهٔ ۳۴: ای غمزه ی تو نهاده رسم بیداد 26شمارهٔ ۳۵: عید تو همیشه در طرب سازی باد 27شمارهٔ ۳۶: نوروز تو از گل به قدح سازی باد 28شمارهٔ ۳۷: عید تو به سامان ز طرب سازی باد 29شمارهٔ ۳۸: ایزد ما را ز لطف چون جان می داد 30شمارهٔ ۳۹: چون حرف تب تو در میان می افتد 31شمارهٔ ۴۰: کو ساقی، تا ره مروت سپرد 32شمارهٔ ۴۱: ای آن که مسیح آنچه مجمل دارد 33شمارهٔ ۴۲: در صبر اگرچه دل رسایی دارد 34شمارهٔ ۴۳: بی تاب و تبم چو شمع تن می میرد 35شمارهٔ ۴۴: دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد 36شمارهٔ ۴۵: درهم دلم از بودن شهر و ده شد 37شمارهٔ ۴۶: از شوق تو خون در دل گل می جوشد 38شمارهٔ ۴۷: آن بلبل مستم که خروشم بردند 39شمارهٔ ۴۸: الماس به زخم دل فگاران ریزند 40شمارهٔ ۴۹: جمعی که به هند رانده از ایرانند 41شمارهٔ ۵۰: در خانه مرا نه بیم ماند و نه امید 42شمارهٔ ۵۱: ماییم درین گلشن پر بیم و امید 43شمارهٔ ۵۲: ای خواجه ترا چه پیرهن می باید؟44شمارهٔ ۵۳: در باغ، رخت چو سوی گل می آید 45شمارهٔ ۵۴: صبح است و نوای بلبلی می آید 46شمارهٔ ۵۵: هرکس در کینه زد، دل آزاری دید 47شمارهٔ ۵۶: عید است، دکان زهد را تخته کنید 48شمارهٔ ۵۷: ای اهل سخن از کرمت شکرگزار 49شمارهٔ ۵۸: چون چشم حسود است جهان برمن شور 50شمارهٔ ۵۹: افسوس که از شورش این بحر خطیر 51شمارهٔ ۶۰: غیر از تو، حریفان همه ای حضرت میر 52شمارهٔ ۶۱: ای بزم ترا ساغر می مجمره سوز 53شمارهٔ ۶۲: تا شد مه من سرو گلستان طبش 54شمارهٔ ۶۳: بر خواجه ببین و قامت و رفتارش 55شمارهٔ ۶۴: ای از کرم تو بخل دایم در تنگ 56شمارهٔ ۶۵: تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل 57شمارهٔ ۶۶: باغی دارم همچو بهشت ای بلبل 58شمارهٔ ۶۷: دارم ز غم تو صد فغان اندر دل 59شمارهٔ ۶۸: تا افتادی ز صدر زین، ناشادم 60شمارهٔ ۶۹: در عشق کجا دمی به عشرت بودم؟61شمارهٔ ۷۰: ای شاخ گل این حسن قبولت نازم 62شمارهٔ ۷۱: از صحبت آن رشک ملک می ترسم 63شمارهٔ ۷۲: ای حاصل دور سال و ماه عالم 64شمارهٔ ۷۳: خود را چه اسیر غم ایام کنم؟65شمارهٔ ۷۴: دستی به چمن دراز بر گل نکنم 66شمارهٔ ۷۵: نه دل که چو گل به پیش یاری داریم 67شمارهٔ ۷۶: ما حاصل شاخسار خشکی داریم 68شمارهٔ ۷۷: ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم 69شمارهٔ ۷۸: آسوده نه ایم یک زمان از رفتن 70شمارهٔ ۷۹: در وادی عشق، شعله خس پوش مکن 71شمارهٔ ۸۰: زان طرف کله چو کاکل آید بیرون 72شمارهٔ ۸۱: تا آمدن تو شوق را گشت یقین 73شمارهٔ ۸۲: با هم دو برادر سیه فام ببین 74شمارهٔ ۸۳: ای آن که معانی ز تو محتاج شده 75شمارهٔ ۸۴: مهری به دلم چو نور در باصره ای 76شمارهٔ ۸۵: از تندی مرکب نه ز زین افتادی 77شمارهٔ ۸۶: هرگز نرسانیده سعادتمندی 78شمارهٔ ۸۷: ای ساغر می اگر گهر می بودی 79شمارهٔ ۸۸: ای غیر که همچون مژه از گریه تری 80شمارهٔ ۸۹: از یک طرف آشنا و غیری داری 81شمارهٔ ۹۰: این پیکر زرین که جهان گشته بسی 82شمارهٔ ۹۱: گه منع کنندم ز غم مشتاقی 83شمارهٔ ۹۲: از شورش دریاست دلم غمخورکی 84شمارهٔ ۹۳: ای دشمن اهل سخن از بی سخنی 85شمارهٔ ۹۴: چون شعله ز خویش باش افروختنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ