به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

سلیم تهرانی

سلیم تهرانیرباعی هاشمارهٔ ۱۴: ماییم که داغ دل ما ناسور است

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ماییم که داغ دل ما ناسور است
از پای فتاده ایم و منزل دور است
احوال خود از کسی چه پنهان داریم
چون زلف، پریشانی ما مشهور است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳: حال دلم از طرز نوایم پیداست 2شمارهٔ ۱۴: ماییم که داغ دل ما ناسور است 3شمارهٔ ۱۵: این عشق که برق عافیت پرداز است 4شمارهٔ ۱۶: بر هرچه نگاه کردم اسباب غم است 5شمارهٔ ۱۷: دیگر ز بهار، شورش مرغان است 6شمارهٔ ۱۸: مال دنیا که منعمان را جان است 7شمارهٔ ۱۹: رخشت که دمش علامت چوگان است 8شمارهٔ ۲۰: ماییم و دلی که دایم از غم خون است 9شمارهٔ ۲۱: ابروی تو از غمزه دگر پر گره است 10شمارهٔ ۲۲: دیگر ز چمن خرمی اخراج شده ست 11شمارهٔ ۲۳: با من بخت سیاه در بدمهری ست 12شمارهٔ ۲۴: امشب که فلک در پی عشرت سازی ست 13شمارهٔ ۲۵: ای دل چه نشسته ای که فرصت نفسی ست 14شمارهٔ ۲۶: از گریه ی ماست هرکجا طوفانی ست 15شمارهٔ ۲۷: ای خواجه ترا ضعیفی از پیری نیست 16شمارهٔ ۲۸: عارف که به سعی خویش از دنیا رفت 17شمارهٔ ۲۹: دردا که ز دست، یار بگزیده برفت 18شمارهٔ ۳۰: بی جذبه ی دوستان ز جا نتوان رفت 19شمارهٔ ۳۱: در بحر نیابد اگر از فیض تو قوت 20شمارهٔ ۳۲: نوروز شد و زد به گلستان ز فرح 21شمارهٔ ۳۳: جمعند در انجمن چو ارباب عناد 22شمارهٔ ۳۴: ای غمزه ی تو نهاده رسم بیداد 23شمارهٔ ۳۵: عید تو همیشه در طرب سازی باد 24شمارهٔ ۳۶: نوروز تو از گل به قدح سازی باد 25شمارهٔ ۳۷: عید تو به سامان ز طرب سازی باد 26شمارهٔ ۳۸: ایزد ما را ز لطف چون جان می داد 27شمارهٔ ۳۹: چون حرف تب تو در میان می افتد 28شمارهٔ ۴۰: کو ساقی، تا ره مروت سپرد 29شمارهٔ ۴۱: ای آن که مسیح آنچه مجمل دارد 30شمارهٔ ۴۲: در صبر اگرچه دل رسایی دارد 31شمارهٔ ۴۳: بی تاب و تبم چو شمع تن می میرد 32شمارهٔ ۴۴: دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد 33شمارهٔ ۴۵: درهم دلم از بودن شهر و ده شد 34شمارهٔ ۴۶: از شوق تو خون در دل گل می جوشد 35شمارهٔ ۴۷: آن بلبل مستم که خروشم بردند 36شمارهٔ ۴۸: الماس به زخم دل فگاران ریزند 37شمارهٔ ۴۹: جمعی که به هند رانده از ایرانند 38شمارهٔ ۵۰: در خانه مرا نه بیم ماند و نه امید 39شمارهٔ ۵۱: ماییم درین گلشن پر بیم و امید 40شمارهٔ ۵۲: ای خواجه ترا چه پیرهن می باید؟41شمارهٔ ۵۳: در باغ، رخت چو سوی گل می آید 42شمارهٔ ۵۴: صبح است و نوای بلبلی می آید 43شمارهٔ ۵۵: هرکس در کینه زد، دل آزاری دید 44شمارهٔ ۵۶: عید است، دکان زهد را تخته کنید 45شمارهٔ ۵۷: ای اهل سخن از کرمت شکرگزار 46شمارهٔ ۵۸: چون چشم حسود است جهان برمن شور 47شمارهٔ ۵۹: افسوس که از شورش این بحر خطیر 48شمارهٔ ۶۰: غیر از تو، حریفان همه ای حضرت میر 49شمارهٔ ۶۱: ای بزم ترا ساغر می مجمره سوز 50شمارهٔ ۶۲: تا شد مه من سرو گلستان طبش 51شمارهٔ ۶۳: بر خواجه ببین و قامت و رفتارش 52شمارهٔ ۶۴: ای از کرم تو بخل دایم در تنگ 53شمارهٔ ۶۵: تا بلبل طبع دارد آهنگ غزل 54شمارهٔ ۶۶: باغی دارم همچو بهشت ای بلبل 55شمارهٔ ۶۷: دارم ز غم تو صد فغان اندر دل 56شمارهٔ ۶۸: تا افتادی ز صدر زین، ناشادم 57شمارهٔ ۶۹: در عشق کجا دمی به عشرت بودم؟58شمارهٔ ۷۰: ای شاخ گل این حسن قبولت نازم 59شمارهٔ ۷۱: از صحبت آن رشک ملک می ترسم 60شمارهٔ ۷۲: ای حاصل دور سال و ماه عالم 61شمارهٔ ۷۳: خود را چه اسیر غم ایام کنم؟62شمارهٔ ۷۴: دستی به چمن دراز بر گل نکنم 63شمارهٔ ۷۵: نه دل که چو گل به پیش یاری داریم 64شمارهٔ ۷۶: ما حاصل شاخسار خشکی داریم 65شمارهٔ ۷۷: ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم 66شمارهٔ ۷۸: آسوده نه ایم یک زمان از رفتن 67شمارهٔ ۷۹: در وادی عشق، شعله خس پوش مکن 68شمارهٔ ۸۰: زان طرف کله چو کاکل آید بیرون 69شمارهٔ ۸۱: تا آمدن تو شوق را گشت یقین 70شمارهٔ ۸۲: با هم دو برادر سیه فام ببین 71شمارهٔ ۸۳: ای آن که معانی ز تو محتاج شده 72شمارهٔ ۸۴: مهری به دلم چو نور در باصره ای 73شمارهٔ ۸۵: از تندی مرکب نه ز زین افتادی 74شمارهٔ ۸۶: هرگز نرسانیده سعادتمندی 75شمارهٔ ۸۷: ای ساغر می اگر گهر می بودی 76شمارهٔ ۸۸: ای غیر که همچون مژه از گریه تری 77شمارهٔ ۸۹: از یک طرف آشنا و غیری داری 78شمارهٔ ۹۰: این پیکر زرین که جهان گشته بسی 79شمارهٔ ۹۱: گه منع کنندم ز غم مشتاقی 80شمارهٔ ۹۲: از شورش دریاست دلم غمخورکی 81شمارهٔ ۹۳: ای دشمن اهل سخن از بی سخنی 82شمارهٔ ۹۴: چون شعله ز خویش باش افروختنی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ