به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جامی هروی

جامی هرویرباعیات جامیشمارهٔ ۱۷: قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت

1920عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت

بی سابقه فضل ازل نتوان یافت

بر هر چه بود توان گرفتن بدلی

تو بی بدلی تو را بدل نتوان یافت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶: آن کس که لبت دید تو را جان گفته ست 2شمارهٔ ۱۷: قرب تو به اسباب و علل نتوان یافت 3شمارهٔ ۱۸: سوفسطایی که از خرد بی خبر است 4شمارهٔ ۱۹: راهی ست ز حق به خلق بس روشن و راست 5شمارهٔ ۲۰: روزم به غم جهان فرسوده گذشت 6شمارهٔ ۲۱: نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست 7شمارهٔ ۲۲: باز آ که عظیم دردناکم ز غمت 8شمارهٔ ۲۳: مسکین دل من بر آتش عشق گداخت 9شمارهٔ ۲۴: با زلف تو نافه را سر مسکینی ست 10شمارهٔ ۲۵: بی تاب شد از تب ورق نسرینت 11شمارهٔ ۲۶: فارقت و لاحبیب لی الا انت 12شمارهٔ ۲۷: هر دیده که روزی به جمالت نگریست 13شمارهٔ ۲۸: افسوس که دلبر پسندیده برفت 14شمارهٔ ۲۹: ای سرو سهی که کس به پایت ننشست 15شمارهٔ ۳۰: تا چند کنی بحث قدیم و محدث 16شمارهٔ ۳۱: ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ 17شمارهٔ ۳۲: در رنج خمار بودن ای یار ملیح 18شمارهٔ ۳۳: تا کی ز رخت پرده گشایم گستاخ 19شمارهٔ ۳۴: المنة لله که نه شیخم نه مرید 20شمارهٔ ۳۵: آن شاهد غیبی ز نهانخانه بود 21شمارهٔ ۳۶: هر صورت دلکش که تو را روی نمود 22شمارهٔ ۳۷: زان جنبش و کوشش که دل خسته نمود 23شمارهٔ ۳۸: بر روی زمین به تازگی سبزه دمید 24شمارهٔ ۳۹: بر گوشه چشم تو که چشمش مرساد 25شمارهٔ ۴۰: یارب برهانیم ز حرمان چه شود 26شمارهٔ ۴۱: حق فاعل و هر چه جز حق آلات بود 27شمارهٔ ۴۲: نی غنچه باغ من طراوت گیرد 28شمارهٔ ۴۳: با طبل اجل کوس نمی دارد سود 29شمارهٔ ۴۴: عاشق چو شوی تیغ به سر باید خورد 30شمارهٔ ۴۵: دلخسته و سینه چاک می باید شد 31شمارهٔ ۴۶: دل تا در دلبر به تظلم شده باد 32شمارهٔ ۴۷: ای روی تو گل دهان و لب نقل و نبیذ 33شمارهٔ ۴۸: ای چشم من از نور رخت چشمه نور 34شمارهٔ ۴۹: دور از رخت ای سنگدل سیمینبر 35شمارهٔ ۵۰: چشم تو که ریخت خون صد خسته جگر 36شمارهٔ ۵۱: از سبزه به صحرا نگر ای لاله عذار 37شمارهٔ ۵۲: بر مائده جهان چه برنا و چه پیر 38شمارهٔ ۵۳: ای فضل تو دستگیر من دستم گیر 39شمارهٔ ۵۴: ماییم به راه عشق پویان همه عمر 40شمارهٔ ۵۵: بی مایه و سودخواهی آمد آخر 41شمارهٔ ۵۶: جامی دم گفت و گو فرو بند دگر 42شمارهٔ ۵۷: ای دل پی دلدار نبودی هرگز 43شمارهٔ ۵۸: دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز 44شمارهٔ ۵۹: گنجشک ضعیف توام ای مایه ناز 45شمارهٔ ۶۰: ای فاضل منطقی به فریادم رس 46شمارهٔ ۶۱: چون شب برسد ز صبح خیزان می باش 47شمارهٔ ۶۲: من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش 48شمارهٔ ۶۳: ای خاک درت کعبه ارباب خصوص 49شمارهٔ ۶۴: ای ذات رفیع تو نه جوهر نه عرض 50شمارهٔ ۶۵: ای بر سر حرف این و آن نازده خط 51شمارهٔ ۶۶: آن را که نه عاشق است از یار چه حظ 52شمارهٔ ۶۷: از تفرقه هجر تو در حلقه جمع 53شمارهٔ ۶۸: خورشید تو زنگ خورده تیغ است دریغ 54شمارهٔ ۶۹: امروز چنین کز آسمان ریزد برف 55شمارهٔ ۷۰: کی باشد کی لباس هستی شده شق 56شمارهٔ ۷۱: ماییم به موج خیز حرمان شده غرق 57شمارهٔ ۷۲: هر روز روم سوی گلستان غمناک 58شمارهٔ ۷۳: ای لاله دلسوخته دامن چاک 59شمارهٔ ۷۴: کردم به طواف خانه یار آهنگ 60شمارهٔ ۷۵: بگذر به دیار یارم ای پیک شمال 61شمارهٔ ۷۶: ای چارده ساله مه که در حسن و جمال 62شمارهٔ ۷۷: در دیده عیان تو بوده ای من غافل 63شمارهٔ ۷۸: ای برده غمت شادی صد ساله ز دل 64شمارهٔ ۷۹: گویم نفسی دار ز من پاس ای دل 65شمارهٔ ۸۰: افلاک بود قسی حوادث چو سهام 66شمارهٔ ۸۱: ما احسن بالک ای جهان گشته حمام 67شمارهٔ ۸۲: ماییم و دل تنگ تر از حلقه «میم »68شمارهٔ ۸۳: عمری به هوس باد هوا پیمودم 69شمارهٔ ۸۴: گر در سفرم تویی رفیق سفرم 70شمارهٔ ۸۵: رفت آنکه به قبله بتان روی آرم 71شمارهٔ ۸۶: خون می گریم وز تو چه پنهان دارم 72شمارهٔ ۸۷: گه در هوس روی نکو آویزم 73شمارهٔ ۸۸: بهر تو به بر و بحر بشتافته ام 74شمارهٔ ۸۹: هر جا گذرم نوای عشقت شنوم 75شمارهٔ ۹۰: از زلف تو تاری نربودم رفتم 76شمارهٔ ۹۱: تا چند غلام کهنه یا نو باشم 77شمارهٔ ۹۲: تا چند پی نفس دغاباز روم 78شمارهٔ ۹۳: خوش آنکه ز قید خودپرستی برهیم 79شمارهٔ ۹۴: هر دم غم آن ماه چگل می گویم 80شمارهٔ ۹۵: گر دولت وصل را نشایم چه کنم 81شمارهٔ ۹۶: جانا ز تو تا به چند اندوه کشم 82شمارهٔ ۹۷: این کاسه که من بی تو به لب می آرم 83شمارهٔ ۹۸: بنگر به جهان سر الهی پنهان 84شمارهٔ ۹۹: یا رب ز دو کون بی نیازم گردان 85شمارهٔ ۱۰۰: یارب همه خلق را به من بدخو کن 86شمارهٔ ۱۰۱: یارب دلم از بتان سرکش برهان 87شمارهٔ ۱۰۲: رخ بنمایی که ماه گردون است این 88شمارهٔ ۱۰۳: آمد سحری به خوابم آن قره عین 89شمارهٔ ۱۰۴: آن را که زمین کشد درون چون قارون 90شمارهٔ ۱۰۵: تاریخ جهان که قصه خرد و کلان 91شمارهٔ ۱۰۶: خواهی به بهار گیر خواهی به خزان 92شمارهٔ ۱۰۷: گل نیست ز تو به سرخرویی افزون 93شمارهٔ ۱۰۸: هر فصل گلی کز اثر چرخ برین 94شمارهٔ ۱۰۹: ای صفوت روح اعظم آیینه تو 95شمارهٔ ۱۱۰: ای حسن بتان ماه سیما از تو 96شمارهٔ ۱۱۱: نام تو که خامشی نمی شاید ازو 97شمارهٔ ۱۱۲: یا من ملکوت کل شی ء بیده 98شمارهٔ ۱۱۳: ای در دل تو هزار مشکل ز همه 99شمارهٔ ۱۱۴: در غیرتم از صبا که چون بیگه و گه 100شمارهٔ ۱۱۵: از شرب مدام و لاف مشرب توبه 101شمارهٔ ۱۱۶: از میل ملاهی و مناهی توبه 102شمارهٔ ۱۱۷: ماییم به غمناکی خود شاد شده 103شمارهٔ ۱۱۸: دور از رخ تو منم ز جان بگذشته 104شمارهٔ ۱۱۹: هستی همه ذلت و هوان است و ضعه 105شمارهٔ ۱۲۰: یا رب سوی مقصدم ره سیر بده 106شمارهٔ ۱۲۱: بود آینه وجود عالم مثلا 107شمارهٔ ۱۲۲: ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای 108شمارهٔ ۱۲۳: ای دل تا کی فضولی و بوالعجبی 109شمارهٔ ۱۲۴: گر خاک سر کوی مذلت باشی 110شمارهٔ ۱۲۵: از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی 111شمارهٔ ۱۲۶: از لطف قد و صباحت خد چه کنی 112شمارهٔ ۱۲۷: ای از تو به باغ هر گلی را رنگی 113شمارهٔ ۱۲۸: رفتی که دلم ز بار غم رنجه کنی 114شمارهٔ ۱۲۹: نی ترک وجود غم فزاینده کنی 115شمارهٔ ۱۳۰: ای کرده نهان ز سایلت خوان عطا 116شمارهٔ ۱۳۱: در دعوی لاف معنی از من بگریخت 117شمارهٔ ۱۳۲: شد فصل بهار و گشتم از غصه هلاک 118شمارهٔ ۱۳۳: حیران شده ام که میل جان با تن چیس ...119شمارهٔ ۱۳۴: عالم همه با حوادث آفات است 120شمارهٔ ۱۳۵: دانی چه کسم ز ناکسان ناکس تر 121شمارهٔ ۱۳۶: بحری ست کف جود شه کوه وقار 122شمارهٔ ۱۳۷: شه چون مه چارده شب آمد ز سفر 123شمارهٔ ۱۳۸: هر چند که در دل غم هجران افکند 124شمارهٔ ۱۳۹: آنها که در آفاق به هم پیوستند 125شمارهٔ ۱۴۰: زین پیش رهی بود ز بغداد نیاز 126شمارهٔ ۱۴۱: با غیب به بویت آمد ای حرف شناس 127شمارهٔ ۱۴۲: ای یافته مرهم خود از داغ مپرس 128شمارهٔ ۱۴۳: در مسجد و خانقه بسی گردیدم 129شمارهٔ ۱۴۴: صد تیغ جفا زدی و راندی ز درم 130شمارهٔ ۱۴۵: گفتم که هوای او برون شد ز سرم 131شمارهٔ ۱۴۶: آن را که بود نور نبی در بشره 132شمارهٔ ۱۴۷: بر مسند ناز خفته ای با دگران 133شمارهٔ ۱۴۸: سرخی ز لب لعل به سنگ آوردن 134شمارهٔ ۱۴۹: دل از روش مؤمن و ترسا برکن 135شمارهٔ ۱۵۰: از نور ازل دلت منور بادا 136شمارهٔ ۱۵۱: گنجشک توام که پای بستم کردی 137شمارهٔ ۱۵۲: ای باد اگر سوی بدخشان گذری 138شمارهٔ ۱۵۳: فی القلب دم یسیل من آماقی 139شمارهٔ ۱۵۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ