به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جامی هروی

جامی هرویرباعیات جامیشمارهٔ ۲۱: نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست

1910عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست

نی بر دل هیچ کس ز ما آزاری ست

از کسوت فخر و عار عاری شده ایم

ما را نه به کس فخر و نه از کس عاری ست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: روزم به غم جهان فرسوده گذشت 2شمارهٔ ۲۱: نی بر دل ما ز هیچ یاری باری ست 3شمارهٔ ۲۲: باز آ که عظیم دردناکم ز غمت 4شمارهٔ ۲۳: مسکین دل من بر آتش عشق گداخت 5شمارهٔ ۲۴: با زلف تو نافه را سر مسکینی ست 6شمارهٔ ۲۵: بی تاب شد از تب ورق نسرینت 7شمارهٔ ۲۶: فارقت و لاحبیب لی الا انت 8شمارهٔ ۲۷: هر دیده که روزی به جمالت نگریست 9شمارهٔ ۲۸: افسوس که دلبر پسندیده برفت 10شمارهٔ ۲۹: ای سرو سهی که کس به پایت ننشست 11شمارهٔ ۳۰: تا چند کنی بحث قدیم و محدث 12شمارهٔ ۳۱: ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ 13شمارهٔ ۳۲: در رنج خمار بودن ای یار ملیح 14شمارهٔ ۳۳: تا کی ز رخت پرده گشایم گستاخ 15شمارهٔ ۳۴: المنة لله که نه شیخم نه مرید 16شمارهٔ ۳۵: آن شاهد غیبی ز نهانخانه بود 17شمارهٔ ۳۶: هر صورت دلکش که تو را روی نمود 18شمارهٔ ۳۷: زان جنبش و کوشش که دل خسته نمود 19شمارهٔ ۳۸: بر روی زمین به تازگی سبزه دمید 20شمارهٔ ۳۹: بر گوشه چشم تو که چشمش مرساد 21شمارهٔ ۴۰: یارب برهانیم ز حرمان چه شود 22شمارهٔ ۴۱: حق فاعل و هر چه جز حق آلات بود 23شمارهٔ ۴۲: نی غنچه باغ من طراوت گیرد 24شمارهٔ ۴۳: با طبل اجل کوس نمی دارد سود 25شمارهٔ ۴۴: عاشق چو شوی تیغ به سر باید خورد 26شمارهٔ ۴۵: دلخسته و سینه چاک می باید شد 27شمارهٔ ۴۶: دل تا در دلبر به تظلم شده باد 28شمارهٔ ۴۷: ای روی تو گل دهان و لب نقل و نبیذ 29شمارهٔ ۴۸: ای چشم من از نور رخت چشمه نور 30شمارهٔ ۴۹: دور از رخت ای سنگدل سیمینبر 31شمارهٔ ۵۰: چشم تو که ریخت خون صد خسته جگر 32شمارهٔ ۵۱: از سبزه به صحرا نگر ای لاله عذار 33شمارهٔ ۵۲: بر مائده جهان چه برنا و چه پیر 34شمارهٔ ۵۳: ای فضل تو دستگیر من دستم گیر 35شمارهٔ ۵۴: ماییم به راه عشق پویان همه عمر 36شمارهٔ ۵۵: بی مایه و سودخواهی آمد آخر 37شمارهٔ ۵۶: جامی دم گفت و گو فرو بند دگر 38شمارهٔ ۵۷: ای دل پی دلدار نبودی هرگز 39شمارهٔ ۵۸: دل خسته و جان فگار و مژگان خونریز 40شمارهٔ ۵۹: گنجشک ضعیف توام ای مایه ناز 41شمارهٔ ۶۰: ای فاضل منطقی به فریادم رس 42شمارهٔ ۶۱: چون شب برسد ز صبح خیزان می باش 43شمارهٔ ۶۲: من در غم هجر و دل به دیدار تو خوش 44شمارهٔ ۶۳: ای خاک درت کعبه ارباب خصوص 45شمارهٔ ۶۴: ای ذات رفیع تو نه جوهر نه عرض 46شمارهٔ ۶۵: ای بر سر حرف این و آن نازده خط 47شمارهٔ ۶۶: آن را که نه عاشق است از یار چه حظ 48شمارهٔ ۶۷: از تفرقه هجر تو در حلقه جمع 49شمارهٔ ۶۸: خورشید تو زنگ خورده تیغ است دریغ 50شمارهٔ ۶۹: امروز چنین کز آسمان ریزد برف 51شمارهٔ ۷۰: کی باشد کی لباس هستی شده شق 52شمارهٔ ۷۱: ماییم به موج خیز حرمان شده غرق 53شمارهٔ ۷۲: هر روز روم سوی گلستان غمناک 54شمارهٔ ۷۳: ای لاله دلسوخته دامن چاک 55شمارهٔ ۷۴: کردم به طواف خانه یار آهنگ 56شمارهٔ ۷۵: بگذر به دیار یارم ای پیک شمال 57شمارهٔ ۷۶: ای چارده ساله مه که در حسن و جمال 58شمارهٔ ۷۷: در دیده عیان تو بوده ای من غافل 59شمارهٔ ۷۸: ای برده غمت شادی صد ساله ز دل 60شمارهٔ ۷۹: گویم نفسی دار ز من پاس ای دل 61شمارهٔ ۸۰: افلاک بود قسی حوادث چو سهام 62شمارهٔ ۸۱: ما احسن بالک ای جهان گشته حمام 63شمارهٔ ۸۲: ماییم و دل تنگ تر از حلقه «میم »64شمارهٔ ۸۳: عمری به هوس باد هوا پیمودم 65شمارهٔ ۸۴: گر در سفرم تویی رفیق سفرم 66شمارهٔ ۸۵: رفت آنکه به قبله بتان روی آرم 67شمارهٔ ۸۶: خون می گریم وز تو چه پنهان دارم 68شمارهٔ ۸۷: گه در هوس روی نکو آویزم 69شمارهٔ ۸۸: بهر تو به بر و بحر بشتافته ام 70شمارهٔ ۸۹: هر جا گذرم نوای عشقت شنوم 71شمارهٔ ۹۰: از زلف تو تاری نربودم رفتم 72شمارهٔ ۹۱: تا چند غلام کهنه یا نو باشم 73شمارهٔ ۹۲: تا چند پی نفس دغاباز روم 74شمارهٔ ۹۳: خوش آنکه ز قید خودپرستی برهیم 75شمارهٔ ۹۴: هر دم غم آن ماه چگل می گویم 76شمارهٔ ۹۵: گر دولت وصل را نشایم چه کنم 77شمارهٔ ۹۶: جانا ز تو تا به چند اندوه کشم 78شمارهٔ ۹۷: این کاسه که من بی تو به لب می آرم 79شمارهٔ ۹۸: بنگر به جهان سر الهی پنهان 80شمارهٔ ۹۹: یا رب ز دو کون بی نیازم گردان 81شمارهٔ ۱۰۰: یارب همه خلق را به من بدخو کن 82شمارهٔ ۱۰۱: یارب دلم از بتان سرکش برهان 83شمارهٔ ۱۰۲: رخ بنمایی که ماه گردون است این 84شمارهٔ ۱۰۳: آمد سحری به خوابم آن قره عین 85شمارهٔ ۱۰۴: آن را که زمین کشد درون چون قارون 86شمارهٔ ۱۰۵: تاریخ جهان که قصه خرد و کلان 87شمارهٔ ۱۰۶: خواهی به بهار گیر خواهی به خزان 88شمارهٔ ۱۰۷: گل نیست ز تو به سرخرویی افزون 89شمارهٔ ۱۰۸: هر فصل گلی کز اثر چرخ برین 90شمارهٔ ۱۰۹: ای صفوت روح اعظم آیینه تو 91شمارهٔ ۱۱۰: ای حسن بتان ماه سیما از تو 92شمارهٔ ۱۱۱: نام تو که خامشی نمی شاید ازو 93شمارهٔ ۱۱۲: یا من ملکوت کل شی ء بیده 94شمارهٔ ۱۱۳: ای در دل تو هزار مشکل ز همه 95شمارهٔ ۱۱۴: در غیرتم از صبا که چون بیگه و گه 96شمارهٔ ۱۱۵: از شرب مدام و لاف مشرب توبه 97شمارهٔ ۱۱۶: از میل ملاهی و مناهی توبه 98شمارهٔ ۱۱۷: ماییم به غمناکی خود شاد شده 99شمارهٔ ۱۱۸: دور از رخ تو منم ز جان بگذشته 100شمارهٔ ۱۱۹: هستی همه ذلت و هوان است و ضعه 101شمارهٔ ۱۲۰: یا رب سوی مقصدم ره سیر بده 102شمارهٔ ۱۲۱: بود آینه وجود عالم مثلا 103شمارهٔ ۱۲۲: ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای 104شمارهٔ ۱۲۳: ای دل تا کی فضولی و بوالعجبی 105شمارهٔ ۱۲۴: گر خاک سر کوی مذلت باشی 106شمارهٔ ۱۲۵: از پنجه پنج و ششدر شش بدرآی 107شمارهٔ ۱۲۶: از لطف قد و صباحت خد چه کنی 108شمارهٔ ۱۲۷: ای از تو به باغ هر گلی را رنگی 109شمارهٔ ۱۲۸: رفتی که دلم ز بار غم رنجه کنی 110شمارهٔ ۱۲۹: نی ترک وجود غم فزاینده کنی 111شمارهٔ ۱۳۰: ای کرده نهان ز سایلت خوان عطا 112شمارهٔ ۱۳۱: در دعوی لاف معنی از من بگریخت 113شمارهٔ ۱۳۲: شد فصل بهار و گشتم از غصه هلاک 114شمارهٔ ۱۳۳: حیران شده ام که میل جان با تن چیس ...115شمارهٔ ۱۳۴: عالم همه با حوادث آفات است 116شمارهٔ ۱۳۵: دانی چه کسم ز ناکسان ناکس تر 117شمارهٔ ۱۳۶: بحری ست کف جود شه کوه وقار 118شمارهٔ ۱۳۷: شه چون مه چارده شب آمد ز سفر 119شمارهٔ ۱۳۸: هر چند که در دل غم هجران افکند 120شمارهٔ ۱۳۹: آنها که در آفاق به هم پیوستند 121شمارهٔ ۱۴۰: زین پیش رهی بود ز بغداد نیاز 122شمارهٔ ۱۴۱: با غیب به بویت آمد ای حرف شناس 123شمارهٔ ۱۴۲: ای یافته مرهم خود از داغ مپرس 124شمارهٔ ۱۴۳: در مسجد و خانقه بسی گردیدم 125شمارهٔ ۱۴۴: صد تیغ جفا زدی و راندی ز درم 126شمارهٔ ۱۴۵: گفتم که هوای او برون شد ز سرم 127شمارهٔ ۱۴۶: آن را که بود نور نبی در بشره 128شمارهٔ ۱۴۷: بر مسند ناز خفته ای با دگران 129شمارهٔ ۱۴۸: سرخی ز لب لعل به سنگ آوردن 130شمارهٔ ۱۴۹: دل از روش مؤمن و ترسا برکن 131شمارهٔ ۱۵۰: از نور ازل دلت منور بادا 132شمارهٔ ۱۵۱: گنجشک توام که پای بستم کردی 133شمارهٔ ۱۵۲: ای باد اگر سوی بدخشان گذری 134شمارهٔ ۱۵۳: فی القلب دم یسیل من آماقی 135شمارهٔ ۱۵۴: ای کاش بدانمی که من کیستمی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ