ساقیا بیا ز آفتاب می
می نما تو هی ذرّه پروری

*****
هی بده مرا از ره وفا
کاسه ی زری آب آذری

*****
آفتاب را در پیاله کن
هی پیاله را رشک لاله کن

*****
خود به نام ما این حواله کن
زُهره را بده دست مشتری

*****
رطل و جام ده هی به کام ده
هی به روز ده هی به شام ده

*****
بر خواص ده بر کرام ده
بر دوام ده نی به سرسری

*****
دختر رزان شد به ما حرام
پیر می فروش داده این نظام

*****
بهر این عوام باده خلّری
بهر ما کرام باده کوثری

*****
یک سبو به من ده ز قعر دن
در عوض بگیر جان و دل ز من

*****
تا دهم به باد این غبار تن
بر فلک نهم پای از ثری

*****
جان نثار آن لعل شکّری
دل فدای آن زلف عنبری

*****
هان بیار از آن آب آذری
هی مرا رهان خود ز سرسری

*****
بالله آمدم زین خودی به تنگ
خود به کیش عشق این جنونست و ننگ

*****
می بیار هی با نوای چنگ
تا مگر شوم خود ز خود بری

*****
در هوای می عمر گشت طی
ساقیا بیار شطّ و دجله هی

*****
تا که افکنم خود به بحر می
تا در آن کنم من شناوری

*****
یک غدیر خم بود در جهان
صد خُم و غدیر شد از او روان

*****
هر خُمی از آن آمد احمدی
هر غدیر از آن گشت حیدری

*****
جان نثارت ای ساقی ازل
دل فدایت ای باقی ابد

*****
تا ابد ز تو مر، مرا رسد
هی وظیفه و هی مقرّری

*****
بی توام به جان نیست خرّمی
فی المثل اگر هست یکدمی

*****
هی به دل کند باد نشتری
بر جگر کند آب خنجری

*****
یا علی بکن در دلم مقرّ
ده به جان من قوّت دیگر

*****
زانکه در ولا نیست معتبر
فربهی تن یا که لاغری

*****
یا علی مدد از تو می رسد
تا ابد همی یا علی مدد

*****
کز ازل مرا نیست تا ابد
جز تو حافظی جز تو ناصری

*****
ای حدوث تو همدم قدم
ای وجود تو سابق از عدم

*****
ای به ممکنات ز بیش و کم
داده حق ترا حکم داوری

*****
من خدای را خود ندیده ام
بر خدایی ات زان گُزیده ام

*****
یا قبول کن آنچه دیده ام
یا مرا بده چشم دیگری

*****
خود تو گفته یی من خدا نیم
ورنه من ترا خود نصیری ام

*****
من نه زاهدم من نه دیری ام
عاشقم ترا چون تو دلبری

*****
گر تو ممکنی ور تو واجبی
کی شناسمت من به واجبی

*****
کس نداندت رتبه جز نبی
هرچه خوانمت زان تو برتری

*****
مشتبه شوی کی تو با خدا
حق و مشتبه این سخن چرا

*****
حق نمی شود مشتبه به ما
چون خدای را خود تو مظهری

*****
ای به مصطفی یار و هم زبان
ای لسان حق را تو ترجمان

*****
ای به حقّ تو خلق بدگمان
در خدایی ات جمله منظری

*****
ای مخاطب از حق به یا علی
خطبه های حق از تو منجلی

*****
از مقام خود کن تنزّلی
تا ترا کند عرش منبری

*****
قدر و جاه تو نیست سرسری
هرچه گویمت زان تو برتری

*****
هم فلک ترا کرده قنبری
هم ملک ترا کرده چاکری

*****
ای ز نور تو طور مندکی
از طفیل تو عالم اندکی

*****
جز تو سوی حق نیست مسلکی
هم تو ناظری هم تو منظری

*****
هم تو حاضری هم تو ناظری
هم تو امری و هم تو آمری

*****
هم تو فعلی و هم تو فاعلی
هم تو صادری هم تو مصدری

*****
هم تو قادری هم تو قاهری
هم تو راحمی هم تو غافری

*****
هم تو باطنی هم تو ظاهری
هم تو اوّلی هم تو آخری

*****
هم تو کعبه ای هم تو قبله ای
هم تویی صفا هم تو مروه ای

*****
هم تو حجری و هم تو زمزمی
هم تویی منی هم تو مشعری

*****
هم به انبیا جمله رهبری
هم به اوصیا جمله سروری

*****
هم خدای را عین و مظهری
هم رسول را بار و یاوری

*****
در شجاعت و در دلاوری
می رسد ز حق برتو وز نبی

*****
مرحبا از آن قتل مرحبی
آفرین از آن فتح خیبری

*****
عمرو عبدود با همه یلی
روبرو چو شد با تو یا علی

*****
جوشنش به بر کرد چادری
مغفرش به سر کرد معجری

*****
من نکرده ام شاعری شعار
بهر سیم و زر یا که افتخار

*****
زد چو بر سرم عشق هشت و چار
خویش را زدم من به شاعری

*****
من «وفایی ام» مادح شما
دارم آرزو باشدم رجا

*****
کزره وفا با همین ولا
سازی ای شها مدفنم غری

*****
شد حسین تو کشته ی جفا
شد سرش جدا لیکن از قفا

*****
من چگویمت سرّ ماجرا
چون تو واقفی چون تو مخبری

*****
زیور زنان رفت سربسر
برده کوفیان هرچه سیم و زر

*****
خود به جا نماند بهرشان مگر
کام خشگی و دیده ی تری