کتابخانه دیجیتال

نیر تبریزی

نیر تبریزیدیوان اشعار | نیر تبریزیغزلیات

210

شمارهٔ ۱: زد ننگ عشق کوس ملامت بنام ما
شمارهٔ ۲: چشمت به غمزه کشت دو صد بیگناه را
شمارهٔ ۳: بستی برشته سر مو پای و دست ما
شمارهٔ ۴: بجان دوست که از درمران گدائی را
شمارهٔ ۵: چند دربند کشم ایندل هر جائی را
شمارهٔ ۶: نفس باز پسین است زهجرت جانرا
شمارهٔ ۷: در کمالت چه دهم داد سخندانی را
شمارهٔ ۸: صنما نه میل مسجد نه سر کنشت ما را
شمارهٔ ۹: کس نزد پای بگویت که نه سر داد آنجا
شمارهٔ ۱۰: از حد گذشت جلوه فروهل نقاب را
شمارهٔ ۱۱: سالها گوشه غم بود دل ریش مرا
شمارهٔ ۱۲: مده بباد سر زلف عنبر آسارا
شمارهٔ ۱۳: بی می نتوان بردبسر فصل خزان را
شمارهٔ ۱۴: در پرده حسن روی تو شد پرده در مرا
شمارهٔ ۱۵: جدا از چشم او تن در تب زجان بر لبست امشب
شمارهٔ ۱۶: گیرم اندر دل پر درد هزاران غم از اوست
شمارهٔ ۱۷: چندم از کشمکش موی تو جان اینهمه نیست
شمارهٔ ۱۸: در کار عشق حاجت تیغ و خدنگ نیست
شمارهٔ ۱۹: امروز خرمن گل و نسرین و سوسنست
شمارهٔ ۲۰: زینهار ایدل از آن غمزه که شمشیر بدست است
شمارهٔ ۲۱: هر شکاری شود از جنگل شهباز گرفت
شمارهٔ ۲۲: لوحش الله صنما اینچه دهانست و لبست
شمارهٔ ۲۳: گر باده کشانرا طرب از باده ناب است
شمارهٔ ۲۴: زلف سرکش بین که پروای پریشانیش نیست
شمارهٔ ۲۵: لب عذرا که دل وامق از آن خونین است
شمارهٔ ۲۶: چند برد زاهد انتظار قیامت
شمارهٔ ۲۷: هوسم کشد نگارا ز حلاوت عتیبت
شمارهٔ ۲۸: مگر قدم بره عشق هشتن آسان است
شمارهٔ ۲۹: همه را چشم عنایت زتو شیرین پسر است
شمارهٔ ۳۰: آن نه زلفیست که پیچیده بدور ذقن است
شمارهٔ ۳۱: نوش لب یار نیم خند است
شمارهٔ ۳۲: ما را بدر میکده دادند اقامت
شمارهٔ ۳۳: بهای قند چه داند که در جهان چند است
شمارهٔ ۳۴: زغمت خون دلی نیست که در جامم نیست
شمارهٔ ۳۵: خبر ما که برد باز بدان لعبت مست
شمارهٔ ۳۶: کدام آیت رحمت که در جبین تو نیست
شمارهٔ ۳۷: صنما زخم دل از چاره اغیار گذشت
شمارهٔ ۳۸: جانا حیوه من زلب می پرست تست
شمارهٔ ۳۹: آنرا که بپای تو سهی سرو سری نیست
شمارهٔ ۴۰: جنبش کبک بزیبائی رفتار تو نیست
شمارهٔ ۴۱: تا دل من ریش و لعل و نمکین است
شمارهٔ ۴۲: چند عمر اندر پی آب سکندر بگذرد
شمارهٔ ۴۳: مگو جان بی سبب بر گردن از مویت رسن دارد
شمارهٔ ۴۴: آن نه مست است که می خورد و ببازار افتاد
شمارهٔ ۴۵: حسن از آنپایه گذشته است که در وصف من آید
شمارهٔ ۴۶: چه بود با سر زلف تو کار جان بسر آید
شمارهٔ ۴۷: سرخوشانی که شراب لب مستانه زدند
شمارهٔ ۴۸: همچو نی وصل تو هر دم که مرا یاد آید
شمارهٔ ۴۹: دودی ز آهم ار بدرون نی اوفتد
شمارهٔ ۵۰: خون من جای می ار خورد لبش نوشش باد
شمارهٔ ۵۱: نسزد چنین جمالی بحجاب ناز باشد
شمارهٔ ۵۲: ساقی مجلس گشود زلف سمن سود
شمارهٔ ۵۳: رنجه مباش از دل از تو در گله باشد
شمارهٔ ۵۴: ترک چشمت چو کمین از پی نخجیر کند
شمارهٔ ۵۵: مرغی شکسته درخور تبر ستم نبود
شمارهٔ ۵۶: یاد موی توام از دیده به در می‌نرود
شمارهٔ ۵۷: زلف بملک حسن بسر تا کله نهاد
شمارهٔ ۵۸: نظرم دوش بدیدار مهی زیبا بود
شمارهٔ ۵۹: خیل خیال تست که بر چشم ما رود
شمارهٔ ۶۰: مهل آنروی که از پرده پدیدار آید
شمارهٔ ۶۱: هر صباحم که ره از خانۀ خمار افتد
شمارهٔ ۶۲: از تو نتابم رخ ای نگار بمعبود
شمارهٔ ۶۳: گر چونتو در آفاق جفار کار نباشد
شمارهٔ ۶۴: جز دل ما که زیاد تو بپرواز آید
شمارهٔ ۶۵: چه شدی کار من دلشده یکسر می‌شد
شمارهٔ ۶۶: عنبرین موی تو بر طرف چمن میگذرد
شمارهٔ ۶۷: زلف جانان سحر از باد صبا در هم شد
شمارهٔ ۶۸: نگار من چو بتاراج عقل و دین خیزد
شمارهٔ ۶۹: نه من از تنگی دام است که در فریادم
شمارهٔ ۷۰: خیز تا معتکف خانۀ خمار شویم
شمارهٔ ۷۱: تیشه بر پا زدی ار داغ منش در دل بود
شمارهٔ ۷۲: دلبر من بچهره چون زلف معنبر آورد
شمارهٔ ۷۳: اگر بلبل بدل داغی ز جور باغبان دارد
شمارهٔ ۷۴: افسرده دلان شورت نادیده بسر دارد
شمارهٔ ۷۵: جان در خور خدنگ تو ابرو کمان نبود
شمارهٔ ۷۶: گر نه چشمان تو در قصد گرفتارانند
شمارهٔ ۷۷: بتان چو زلف مسلسل بتاب میسازند
شمارهٔ ۷۸: در قیامت اگرم زلف تو زنجیر شود
شمارهٔ ۷۹: شانه هر دم که بر آنکاکل مشگین گذرد
شمارهٔ ۸۰: عمری که بی تو ای مه نوشاد میرود
شمارهٔ ۸۱: این خودسری که زلف تو ایدلربا کند
شمارهٔ ۸۲: تا سر کار تو با خانۀ خمار افتاد
شمارهٔ ۸۳: انس من ایشیخ با می است و دف و عود
شمارهٔ ۸۴: یارب آنخال که ما را شد از او روز سیاه
شمارهٔ ۸۵: محتسب با ساغر می گرد مرا سر بشکند
شمارهٔ ۸۶: بکش ای دوست نداریم ز حکم تو گزیر
شمارهٔ ۸۷: ز تاب زلف تو نارسته خط دمید آخر
شمارهٔ ۸۸: نه در آزردن دلها چو تو خودرای دگر
شمارهٔ ۸۹: هندوی چشم و خال و خط و زلف مشک‌بیز
شمارهٔ ۹۰: شد روی یار جلوه‌گر از زلف مشک‌بیز
شمارهٔ ۹۱: ای جوان کاین همه آتش زنیم بر دل و ریش
شمارهٔ ۹۲: گه به مسجد کشدم گه به کلیسای کشیش
شمارهٔ ۹۳: نه سر سیحۀ زاهد نه چلیپای کشیش
شمارهٔ ۹۴: کجا به گوش رسد ناله‌های زار منش
شمارهٔ ۹۵: عاشق که رنج عشق نداند ز راحتش
شمارهٔ ۹۶: جهان دریای خونابست و ناپیداست پایانش
شمارهٔ ۹۷: دل من کنعانست و چاه سینۀ زندانش
شمارهٔ ۹۸: چشم بر صیدم نیفکند آنشکار افکن دریغ
شمارهٔ ۹۹: گفتم رقم کنم به تو حال دل ملول
شمارهٔ ۱۰۰: من آن نیم که دل آزرده از جفای تو باشم
شمارهٔ ۱۰۱: هر دم از یاد تو با چشم جدا گریم و مویم
شمارهٔ ۱۰۲: با تو نخواهم رخ حور ای صنم
شمارهٔ ۱۰۳: گر مساعد شود آن طرۀ عنبر شکنم
شمارهٔ ۱۰۴: خم ابروی تو تا با مژه پیوست به هم
شمارهٔ ۱۰۵: که برگذشت که خون میرود ز چشم ترم
شمارهٔ ۱۰۶: بپای دار کشد محتسب ز میکده مستم
شمارهٔ ۱۰۷: می بنالم که بسر وقت رسد صیادم
شمارهٔ ۱۰۸: خیز تا معتکف خانه خمار شویم
شمارهٔ ۱۰۹: زنی چو آتش می ساقیا بخر من هوشم
شمارهٔ ۱۱۰: بسرم فتاده شوری که ز خود خبر ندارم
شمارهٔ ۱۱۱: دل به دریا زدن از چشم تر آموخته‌ام
شمارهٔ ۱۱۲: دل گسست از من و با چشم تو پیوست به هم
شمارهٔ ۱۱۳: سر گران تا کی ز من ساقی بده رطلی گرانم
شمارهٔ ۱۱۴: عهدها شد که نکردی بنگاهی شادم
شمارهٔ ۱۱۵: من ای حریف نه مرد شراب گلگونم
شمارهٔ ۱۱۶: خونشد دل از علایق ناسوت کثرتم
شمارهٔ ۱۱۷: ای صنم کز چشم کافر کیش بردی دین من
شمارهٔ ۱۱۸: ای غلام بر سیمین تو زرین کمران
شمارهٔ ۱۱۹: ساقی کناف بوالهوسان از پیاله کن
شمارهٔ ۱۲۰: ای ساقی جان آبی بر آتشم از می زن
شمارهٔ ۱۲۱: بخطا میرمد آن نرگس فتان از من
شمارهٔ ۱۲۲: بگذار تا بماند چشمم برهگذاران
شمارهٔ ۱۲۳: عمر این گردش ایام چه خواهد بودن
شمارهٔ ۱۲۴: دلا گر گوهر مقصود خواهی دیده دریا کن
شمارهٔ ۱۲۵: من و وصال تو از خواب عجب خیالست این
شمارهٔ ۱۲۶: چند بیهوده دلا اینهمه افغان از من
شمارهٔ ۱۲۷: ایکه با لشگر مژگان دراز آمده‌ای
شمارهٔ ۱۲۸: بر جو فلک ز شعلۀ آهم کرانه‌ای
شمارهٔ ۱۲۹: طوقی ز خط بدور زنخدان کشیده‌ای
شمارهٔ ۱۳۰: سخت ای لعبت شیرین همه جا رو شده‌ای
شمارهٔ ۱۳۱: از هر طرف که پای به پیچم ز کوی تو
شمارهٔ ۱۳۲: سوزنده آتشی که شود پخته خام از او
شمارهٔ ۱۳۳: ایصورت زیبای تو مرآت معانی
شمارهٔ ۱۳۴: امشب اگر ای نائی آهنگ دگر داری
شمارهٔ ۱۳۵: دلم بخستی و در خون گذاشتی و گذشتی
شمارهٔ ۱۳۶: چمنی دیدم و کردم قدمی چند خرامی
شمارهٔ ۱۳۷: زکمان ابروی دلنشین چو خدنک غمزه رها کنی
شمارهٔ ۱۳۸: نکرد از لابه ای بیمهر اگر خوی تو تغییری
شمارهٔ ۱۳۹: خنک آنشبی که او رخ بفروزد از شرابی
شمارهٔ ۱۴۰: در خاطر منی و بدل تیغ میزنی
شمارهٔ ۱۴۱: شبی پرسیدم از خلوت نشینی
شمارهٔ ۱۴۲: بر آن سری که بگیری ز لعل او کامی
شمارهٔ ۱۴۳: من خود مجرّد از همه نام و نشانمی

نیر تبریزی

آمارگیر وبلاگ