شاهدی
غزلیات
شمارهٔ ۵۶: چون دلبران ز زلف سیه تاب می دهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون دلبران ز زلف سیه تاب می دهند دل را نشان ز صورت قلاب می دهند پیکان به آتش دل من سرخ می کنند چون سرخ شد به خون جگر آب می دهند گویند روی خویش نماییم بتان به خواب ما را بدین بهانه چه خوش خواب می دهند آن خالهای سوخته از تابش رخت بر آتش دو گونه مرا تاب می دهند گه زلف افکنند به رخ گه بر افکنند ما را فریب در شب مهتاب می دهند گفتند شاهدی ز گدایان این در است این سلطنت ببین که در این باب می دهند شاهدی